Lamentations 5

Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!
ACUÉRDATE, oh JEHOVÁ, de lo que nos ha sucedido: Ve y mira nuestro oprobio.
Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.
Nuestra heredad se ha vuelto á extraños, Nuestras casas á forasteros.
Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.
Huérfanos somos sin padre, Nuestras madres como viudas.
Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.
Nuestra agua bebemos por dinero; Nuestra leña por precio compramos.
N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.
Persecución padecemos sobre nuestra cerviz: Nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.
Al Egipcio y al Asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; Y nosotros llevamos sus castigos.
Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.
Siervos se enseñorearon de nosotros; No hubo quien de su mano nos librase.
Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.
Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan Delante del cuchillo del desierto.
Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.
Nuestra piel se ennegreció como un horno Á causa del ardor del hambre.
Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.
Violaron á las mujeres en Sión, Á las vírgenes en las ciudades de Judá.
Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.
Á los príncipes colgaron por su mano; No respetaron el rostro de los viejos.
Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.
Llevaron los mozos á moler, Y los muchachos desfallecieron en la leña.
Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.
Los ancianos cesaron de la puerta, Los mancebos de sus canciones.
Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!
Cesó el gozo de nuestro corazón; Nuestro corro se tornó en luto.
Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.
Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡Ay ahora de nosotros! porque pecamos.
Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,
Por esto fué entristecido nuestro corazón, Por esto se entenebrecieron nuestro ojos:
paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.
Por el monte de Sión que está asolado; Zorras andan en él.
Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.
Mas tú, JEHOVÁ, permanecerás para siempre: Tu trono de generación en generación.
Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, Y nos dejarás por largos días?
Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!
Vuélvenos, oh JEHOVÁ, á ti, y nos volveremos: Renueva nuestros días como al principio.
Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?
Porque repeliendo nos has desechado; Te has airado contra nosotros en gran manera.