Job 6

Jòb pran lapawòl, li di konsa:
Y RESPONDIÓ Job y dijo:
-Si yo te ka pran pèz lapenn mwen, si yo te ka peze tout malè mwen yo nan balans,
¡Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!
yo ta jwenn yo pi lou pase tout sab ki bò lanmè. Lè sa a, nou pa ta sezi tande m' pale jan m'ap pale a.
Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.
Bondye ki gen tout pouvwa a plante flèch li yo sou mwen. Pwazon yo a anvayi tout kò m'. Bondye voye sou mwen tout kalite malè pou fè kè m' kase.
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.
Bourik mawon pa ranni lè li gen zèb pou l' manje. Ni bèf pa rele lè li gen manje devan l'.
¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?
Moun pa manje manje ki san gou, manje ki san sèl. Blan ze pa gen bon gou nan bouch.
¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿Ó habrá gusto en la clara del huevo?
Mwen pa menm gen apeti pou bagay konsa. Tou sa mwen manje fè kè m' tounen.
Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.
Si Bondye te ka ban mwen sa m' mande l' la! Si li te ka fè m' jwenn sa m'ap tann lan!
¡Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;
Si sèlman sa ta fè l' plezi pou l' touye m'! Si li ta vle lonje men l' pou l' disparèt mwen!
Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!
Se ta va yon gwo konsolasyon pou mwen. Malgre tout soufrans mwen yo, mwen ta danse, mwen ta fè fèt, paske mwen konnen mwen pa janm dezobeyi lòd Bondye ki apa a bay.
Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.
Mwen pa gen fòs pou m' tann ankò. Pa gen ankenn espwa pou mwen. Sa m' bezwen viv toujou fè?
¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?
Se pa wòch mwen ye. Se pa bout fè kò m' ye.
¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿Ó mi carne, es de acero?
Mwen pa gen fòs ankò pou m' kenbe. Kote m' vire, mwen pa jwenn sekou.
¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?
Nan tray m'ap pase koulye a, mwen bezwen bon zanmi ki pou soutni m', menm si mwen ta vire do bay Bondye.
El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.
Men, frè m' yo, nou p'ap di m' anyen la a. Nou tankou ravin chèch ki pa gen dlo depi lapli pa tonbe.
Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,
Nan sezon fredi, lè lanèj ap fonn, yo plen dlo sal ki frèt kou glas.
Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;
Men, nan sezon lesèk, pa yon gout dlo! Chalè solèy la cheche yo nèt.
Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;
Bann vwayajè yo kite chemen yo pou y' al dèyè dlo. Yo pèdi nan dezè a. Yo mouri.
Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.
Vwayajè ki soti nan peyi Cheba ak nan peyi Saba ap touye tèt yo chache dlo.
Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:
Yo pa ka jwenn. Rive devan ravin lan, yo pa konn sa pou yo fè.
Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.
Wi, mezanmi. Nou tankou yon ravin chèch pou mwen. Nou wè nan ki eta mwen ye, nou pè, n'ap renka kò nou dèyè.
Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.
Eske m' te mande nou pou nou fè m' kado kichòy? Osinon pou nou fè yon moun kado pou mwen nan sa nou genyen?
¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;
Eske mwen te mande nou pou nou vin wete m' anba grif yon lènmi, osinon pou nou delivre m' anba men yon moun k'ap fè m' soufri?
Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?
Bon. Pale avè m'. Si m' antò, fè m' wè kote m' antò a. Lè sa a, m'a pe bouch mwen. M'a koute nou.
Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.
Pawòl ki pale verite bon pou tande. Men, m' pa wè sa nou vle di m' la a.
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?
Ou di mwen fin dekouraje. Se depale m'ap depale. Poukisa atò w'ap kritike pawòl mwen yo konsa?
¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?
Konsa tou, ou ta rive jwe lajan sou tèt timoun san papa. Ou ta fè lajan sou tèt bon zanmi ou.
También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
Koulye a, monchè, tanpri, gade m' nan je. Mwen p'ap ba ou manti.
Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.
Tounen non! Pa fè m' lenjistis sa a! Tounen, mwen di ou. Se kòz mwen m'ap defann.
Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.
Eske se manti m'ap bay? Dapre nou, mwen pa konnen sa ki byen ak sa ki mal?
¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?