Job 17

Souf mwen prèt pou koupe. Mwen pa lwen mouri. Se pou simityè ase mwen bon.
MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.
Kote m' vire, se moun k'ap pase m' nan betiz. Vye pawòl jouman yo enpoze m' dòmi.
No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.
Ou mèt kwè m', Bondye! Se ou menm ankò ki pou bay garanti pou mwen. M' pa gen pesonn lòt ki ka tope ak yo.
Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?
Ou fèmen lespri yo pou yo pa konprann. Pa kite yo gen rezon sou mwen.
Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.
Pawòl la di: Yon moun ap fè gwo fèt pou zanmi l', epi pitit li yo ap mouri grangou anndan lakay li.
El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.
Yo fè koze sou mwen nan pèp la. Yo vin krache nan figi m'!
Él me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.
Mwen sitèlman nan lapenn, m' pa ka louvri je m'. Mwen fin tounen zo ak po. Ata lonbraj mwen pa fè!
Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.
Moun k'ap mache dwat yo sezi lè yo wè sa. Inonsan yo fin debòde sou mechan an ki vire do bay Bondye.
Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.
Moun k'ap mennen yon vi dwat, se yo ki gen rezon. Sa ki pa mete men yo nan ankenn move zafè kanpe pi rèd sou pozisyon yo.
No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Nou tout mèt vin kanpe devan m', mwen p'ap jwenn yonn ladan nou ki gen bon konprann.
Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.
Mwen fin viv! Tout plan m' te gen nan tèt mwen kraze. Mwen pa gen ankenn espwa ankò.
Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.
Yo pretann lannwit se lajounen. Lè fènwa, yo di limyè a pa lwen.
Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.
Se lanmò m'ap tann. Se al kouche nan simityè ki sèl espwa m'.
Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.
Mwen di tonm lan ou se papa m'. Mwen di vèmen ki pral manje m' yo: nou se manman m' ak sè m'.
Á la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; Á los gusanos: Mi madre y mi hermana.
Kote ki gen espwa pou mwen ankò? Ki moun ki wè yon bon lavi pou mwen ankò?
¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
Lè m'a mouri, lè m'a fin desann nan peyi kote mò yo ye a, èske m'a ka pote espwa m' yo ansanm avè m'?
Á los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.