Job 29

Jòb tanmen pale ankò, li di:
E prosseguindo Jó no seu discurso, disse:
-Ki moun ki va fè m' viv tan lontan an, lè Bondye t'ap voye je sou mwen an?
Ah! Quem me dera ser como eu fui nos meses do passado, como nos dias em que Deus me guardava;
Lè sa a, Bondye te toujou la avèk mwen. Limyè li te klere anwo tèt mwen, li t'ap moutre m' kote pou m' mete pye m' nan fènwa a.
quando a sua lâmpada luzia sobre o minha cabeça, e eu com a sua luz caminhava através das trevas;
Nan tan sa a, tout zafè m' t'ap mache byen. Bondye te zanmi m'. Li t'ap pwoteje kay mwen.
como era nos dias do meu vigor, quando o íntimo favor de Deus estava sobre a minha tenda;
Bondye ki gen tout pouvwa a te toujou la avèk mwen. Mwen t'ap viv nan mitan tout pitit gason m' yo.
quando o Todo-Poderoso ainda estava comigo, e os meus filhos em redor de mim;
Bèf ak kabrit mwen yo te konn bay anpil lèt. Pye oliv mwen yo te donnen menm nan tè wòch.
quando os meus passos eram banhados em leite, e a rocha me deitava ribeiros de azeite!
Lè mwen parèt pòtay lavil la, lè mwen pran plas mwen nan mitan chèf fanmi yo,
Quando eu saía para a porta da cidade, e na praça preparava a minha cadeira,
wè yo wè m', jenn gason yo mete kò yo sou kote, granmoun yo leve kanpe pa respè pou mwen.
os moços me viam e se escondiam, e os idosos se levantavam e se punham em pé;
Notab yo sispann pale, yo fèmen bouch yo.
os príncipes continham as suas palavras, e punham a mão sobre a sua boca;
Ata chèf yo pa ka pale ankò! Lang yo vin lou nan bouch yo.
a voz dos nobres emudecia, e a língua se lhes pegava ao paladar.
Tout moun ki te wè m' t'ap mache fè lwanj mwen, tout moun ki te tande m' te kontan avè m'.
Pois, ouvindo-me algum ouvido, me tinha por bem-aventurado; e vendo-me algum olho, dava testemunho de mim;
Mwen lonje men bay pòv malere ki nan ka ansanm ak timoun san papa ki san sekou.
porque eu livrava o miserável que clamava, e o órfão que não tinha quem o socorresse.
Moun ki te nan pi gwo mizè t'ap fè lwanj mwen. Mwen te fè kè vèv yo kontan.
A bênção do que estava a perecer vinha sobre mim, e eu fazia rejubilar-se o coração da viúva.
Mwen te toujou fè sa ki dwat. Mwen pa t' janm nan patipri.
Vestia-me da retidão, e ela se vestia de mim; como manto e diadema era a minha justiça.
Se mwen ki te wè pou avèg yo. Se mwen ki te mache pou kokobe yo.
Fazia-me olhos para o cego, e pés para o coxo;
Mwen te yon papa pou pòv malere yo. Mwen te kanpe pou defann kòz etranje yo.
dos necessitados era pai, e a causa do que me era desconhecido examinava com diligência.
Mwen te kraze pouvwa malveyan yo. Mwen sove moun ki te anba men yo.
E quebrava os caninos do perverso, e arrancava-lhe a presa dentre os dentes.
Mwen t'ap di nan kè m': M'a viv kont viv mwen. M'a mouri sou kabann mwen ak kè poze.
Então dizia eu: No meu ninho expirarei, e multiplicarei os meus dias como a areia;
Mwen te tankou yon pyebwa plante bò larivyè. Sou tout branch li yo se lawouze.
as minhas raízes se estendem até as águas, e o orvalho fica a noite toda sobre os meus ramos;
Moun pa ta janm sispann fè lwanj mwen. Mwen t'ap toujou gen tout fòs mwen sou mwen.
a minha honra se renova em mim, e o meu arco se revigora na minha mão.
Lè m'ap pale, tout moun fèmen bouch yo. Yo louvri zòrèy yo, y'ap tann konsa konsèy m'ap bay.
A mim me ouviam e esperavam, e em silêncio atendiam ao meu conselho.
Pawòl mwen tonbe nan kè yo tankou grenn lapli. Lè m' fin pale, pesonn pa gen anyen pou di ankò.
Depois de eu falar, nada replicavam, e minha palavra destilava sobre eles;
Yo t'ap tann mwen pale tankou tè sèk k'ap tann lapli. Yo rete bouch louvri pou ranmase sa m'ap di.
esperavam-me como à chuva; e abriam a sua boca como à chuva tardia.
Lè yo dekouraje, mwen fè yon ti ri ak yo. Sa te kont pou remoute kouraj yo.
Eu lhes sorria quando não tinham confiança; e não desprezavam a luz do meu rosto;
Mwen te kanpe alatèt yo. Mwen mennen yo tankou yon wa k'ap mennen sòlda li yo. Mwen di yo sa pou yo fè. Mwen te ba yo kouraj lè yo nan lafliksyon.
eu lhes escolhia o caminho, assentava-me como chefe, e habitava como rei entre as suas tropas, como aquele que consola os aflitos.