Job 19

Jòb pran lapawòl, li di konsa:
Então Jó respondeu:
-Manyè sispann vire lòlòj mwen non! Manyè sispann kraze kouraj mwen ak tout pawòl sa yo?
Até quando afligireis a minha alma, e me atormentareis com palavras?
Tout tan n'ap plede joure m', n'ap trennen m' nan labou. Nou pa wont jan n'ap malmennen m' la a?
Já dez vezes me haveis humilhado; não vos envergonhais de me maltratardes?
Menm si mwen ta fè sa m' pa t' dwe fè, ki jan pou sa ta ka fè nou mal?
Embora haja eu, na verdade, errado, comigo fica o meu erro.
Nou konprann nou pi bon pase m'. Nou di se paske mwen antò kifè m'ap pase tray sa a.
Se deveras vos quereis engrandecer contra mim, e me incriminar pelo meu opróbrio,
Nou pa wè se Bondye k'ap manyen avè m'. Se li menm ki pran m' nan pèlen.
sabei então que Deus é o que transtornou a minha causa, e com a sua rede me cercou.
Si m' rele anmwe ansasen, pesonn p'ap reponn. Si m' mande jistis, pesonn p'ap kanpe pou defann mwen.
Eis que clamo: Violência! Mas não sou ouvido; grito: Socorro! Mas não há justiça.
Bondye bare tout chemen devan mwen. M' pa ka pase. Li fè m' wè tou nwa devan mwen.
Com muros fechou ele o meu caminho, de modo que não posso passar; e pôs trevas nas minhas veredas.
Li fè yo ban m' move non. Li fè m' pèdi tout byen m'.
Da minha honra me despojou, e tirou-me da cabeça a coroa.
Li minen m' tout jan. M'ap deperi. Li wete tout espwa m'. Mwen tankou yon pyebwa yo derasinen.
Quebrou-me de todos os lados, e eu me vou; arrancou a minha esperança, como a, uma árvore.
Bondye ankòlè nèt sou mwen. Li konsidere m' tankou yon lènmi.
Acende contra mim a sua ira, e me considera como um de seus adversários.
Li voye yon bann malè sou mwen yon grenn kou, tankou yon lame k'ap atake m'. Yo rive sou mwen san m' pa wè sa. Yo sènen m' anndan lakay mwen.
Juntas as suas tropas avançam, levantam contra mim o seu caminho, e se acampam ao redor da minha tenda.
Bondye fè frè m' yo renka kò yo sou mwen. Zanmi m' yo kouri pou mwen.
Ele pôs longe de mim os meus irmãos, e os que me conhecem tornaram-se estranhos para mim.
Tout fanmi mwen yo, tout bon zanmi m' yo disparèt. Moun mwen te konn resevwa lakay mwen bliye m'.
Os meus parentes se afastam, e os meus conhecidos se esquecem de, mim.
Ata sèvant lakay mwen pa rekonèt mwen. Pou yo, yo pa janm konnen m'.
Os meus domésticos e as minhas servas me têm por estranho; vim a ser um estrangeiro aos seus olhos.
Si mwen rele yon domestik, li pa reponn mwen. Mwen te mèt lapriyè nan pye l', li pa okipe m'.
Chamo ao meu criado, e ele não me responde; tenho que suplicar-lhe com a minha boca.
Madanm mwen pa ka pran sant mwen. Ata pwòp pitit mwen yo pè pwoche bò kote m'.
O meu hálito é intolerável à minha mulher; sou repugnante aos filhos de minha mãe.
Tout timoun ap pase m' nan betiz. Si m' fè yon ti kanpe, yo pase m' nan tenten.
Até os pequeninos me desprezam; quando me levanto, falam contra mim.
Pi bon zanmi m' yo ap gade m' ak degoutans. Sa m' pi renmen yo ap pale sou do m'.
Todos os meus amigos íntimos me abominam, e até os que eu amava se tornaram contra mim.
Mwen tounen zo ak po. Sa ki rete pou m' mouri a pa anyen.
Os meus ossos se apegam à minha pele e à minha carne, e só escapei com a pele dos meus dentes.
Nou se zanmi m'. Pitye pou mwen! Pitye! Se Bondye menm ki leve men sou mwen.
Compadecei-vos de mim, amigos meus; compadecei-vos de mim; pois a mão de Deus me tocou.
Poukisa pou nou leve dèyè m' tou menm jan ak Bondye? Koulye a, nou pa pèsekite m' kont nou?
Por que me perseguis assim como Deus, e da minha carne não vos fartais?
Si sèlman te gen yon moun pou kouche pawòl mwen yo, pou ekri yo sou papye,
Oxalá que as minhas palavras fossem escritas! Oxalá que fossem gravadas num livro!
pou grave yo ak sizo sou wòch plat, pou yo toujou rete make!
Que, com pena de ferro, e com chumbo, fossem para sempre esculpidas na rocha!
Mwen menm, mwen konnen moun ki gen pou vin pran defans mwen an byen vivan. Se li menm an dènye k'ap kanpe sou latè pou pale pou mwen.
Pois eu sei que o meu Redentor vive, e que por fim se levantará sobre a terra.
Apre m' fin mouri, l'ap mete m' kanpe bò kote l'. M'a wè Bondye ak pwòp je m'.
Depois, revestido este meu corpo da minha pele, em minha carne verei a Deus.
Se mwen menm menm k'ap wè l'. Se p'ap yon lòt moun! Kè m' ap fann,
Vê-lo-ei por mim mesmo, os meus olhos o verão, e não outros; de saudade me desfalece o coração dentro de mim.
paske n'ap mande ki jan pou n' fè m' pase mizè ankò? Ki rezon n'ap jwenn nan mwen pou nou atake m'?
Se disserdes: Como o havemos de perseguir! E que a causa deste mal se acha em mim,
Men, atansyon pou se pa sou nou nepe a tonbe, lè Bondye va soti pou pini moun ki antò yo. Lè sa a, n'a konnen gen yon moun k'ap jije tout bon.
temei vós a espada; porque o furor traz os castigos da espada, para saberdes que há um juízo.