Psalms 2

2:1

Poukisa nasyon yo ap toumante kò yo konsa? Poukisa pèp yo ap fè plan ki p'ap sèvi yo anyen?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2:2

Wa latè yo pran lèzam. Chèf yo mete tèt yo ansanm, y'ap fè konplo sou do Seyè a, y'ap fè konplo sou do wa li chwazi a.

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

2:3

Y'ap plede di: -Ann kase chenn yo mete nan pye nou yo! Ann voye yo jete!

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

2:4

Seyè a rete chita nan syèl la, l'ap ri. L'ap pase yo nan jwèt.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

2:5

Apre sa, li fè kòlè, li pale ak yo. Li move sou yo, li fè kè yo kase.

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

2:6

Li di: -Se mwen menm ki mete wa mwen an sou mòn Siyon, mòn ki apa pou mwen an.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

2:7

Wa a di: -M'ap fè nou konnen sa Seyè a deside. Li di mwen: Ou se pitit mwen. Depi jòdi a, se mwen ki papa ou.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

2:8

Mande m', m'a ba ou tout nasyon yo pou eritaj ou. M'a ba ou tout latè pou bitasyon ou.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

2:9

W'ap kraze ren yo avèk yon baton fè, w'ap kraze yo an miyèt moso tankou yon kannari yo kraze.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

2:10

Koulye a, nou menm wa yo, manyè konprann. Nou menm k'ap dirije moun sou latè, manyè koute.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

2:11

Sèvi Seyè a avèk krentif, tranble nan tout kò nou,

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

2:12

bese tèt devan li. Si se pa sa, n'a fè l' fache, n'a mouri, paske kòlè l' moute fasil. Ala bon sa bon pou moun k'ap chache pwoteksyon anba zèl li!

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.