Job 30

Men koulye a, moun ki pi jenn pase m' yo ap pase m' nan rizib. Papa yo se moun mwen pa t' pran pou anyen, moun mwen pa ta menm mete ak chen m' pou gade mouton.

Ale teraz śmieją się ze mnie młodsi nad mię w latach, których ojcówbym ja był nie chciał położyć ze psami trzody mojej.

Epitou, yo te twò fèb pou fè anyen pou mwen. Se te yon bann gason san kouraj.

Acz na cóżby mi się była siła rąk ich przydała? bo przy nich starość ich zginęła.

Mizè ak grangou te fini ak yo. Lannwit se grenn bwa yo te konn al souse nan savann kote moun pa rete.

Albowiem dla niedostatku i głodu samotni byli, i uciekali na niepłodne, ciemne, osobne, i puste miejsce;

Yo pran fèy raje pou yo manje. Ata rasin bayawonn pase.

Którzy sobie rwali chwasty po chróstach, a korzonki jałowcowe były pokarmem ich.

Kote yo pase moun mete yo deyò, yo rele bare dèyè yo tankou vòlè.

Z pośrodku ludzi wyganiano ich; wołano za nimi jako za złodziejem,

Yo te blije al rete nan twou wòch, nan twou tè sou bò ravin yo.

Tak, iż w łożyskach potoków mieszkać musieli, w jamach podziemnych i w skałach.

Y'ap rele tankou bèt mawon nan raje a. Yo fè pil sou pil nan savann lan.

Między chróstami ryczeli, pod pokrzywy zgromadzali się.

Se te yon bann sanzave ki pa t' menm gen non. Yo te mete yo deyò nan peyi a.

Synowie ludzi wzgardzonych, i synowie ludzi bezecnych, podlejsi byli nad proch ziemi.

Koulye a, y'ap fè chante sou mwen. Y'ap bay istwa sou do m'.

Alem teraz pieśnią ich, i stałem się im przypowieścią.

Yo pè pwoche bò kote m' pou m' pa sal yo. Yo menm krache nan figi m'.

Brzydzą się mną, a oddalają się odemnie, i na twarz moję plwać się nie wstydzą.

Paske Bondye kraze kouraj mwen, li lage m' atè, kifè, mapou tonbe, kabrit manje fèy li.

Bo Bóg powagę moję odjął i utrapił mię; dlatego oni wędzidło przed twarzą moją odrzucili.

Bann moun sa yo leve dèyè m', y'ap fè m' kouri. Yo lage dèyè m' pou yo pran m'.

Po prawicy mojej młodzikowie powstawają, nogi moje potrącają, i torują na przeciwko mnie drogi zginienia swego.

Yo sènen m' toupatou pou yo ka fini avè m'. Pa gen pesonn pou di yo pa fè sa.

Popsuli ścieszkę moję, i nędzy do nędzy mojej przyczynili, a nie potrzebują do tego pomocnika.

Yo pase nan fant barikad, yo tonbe sou mwen. Yo pilonnen m' anba pye yo.

Jako przerwą szeroką napadają na mię, i na spustoszenie moje walą się.

Yon sèl latranblad pran mwen. Tankou yon kout van li kraze kouraj mwen. Tankou yon nwaj k'ap pase, tout byen m' yo disparèt.

Obróciły się przeciwko mnie strachy, jako wiatr ściągają duszę moję; bo jako obłok przemija zdrowie moje.

Koulye a, mwen prèt pou m' mouri. Lafliksyon ap fini avè m'.

A teraz we mnie rozlała się dusza moja; ogarnęły mię dni utrapienia;

Lannwit, tout zo nan kò m' ap fè m' mal. Doulè ap manje m' anndan san rete.

Które w nocy wiercą kości moje we mnie, skąd żyły moje nie mają odpoczynku.

Bondye ponyen m' nan kòlèt, l'ap chifonnen tout rad sou mwen.

Dla wielkiej boleści zmieniła się szata moja, a jako kołnierz sukni mojej ściska mię.

Li voye m' jete nan labou. Mwen pa pi bon pase pousyè tè ak sann dife.

Wrzucił mię w błoto, a jestem podobien prochowi i popiołowi.

Mwen rele nan pye ou, Bondye! Ou pa reponn mwen. Mwen kanpe devan ou, ou pa okipe m' menm.

Wołam do ciebie, a nie wysłuchujesz mię; stoję przed tobą, a nie patrzysz na mię.

Ou pa menm moun lan ankò. W'ap malmennen m'. Ou soti pou pèsekite m' ak tout fòs ou.

Odmieniłeś mi się w okrutnego, a mocą ręki twej sprzeciwiasz mi się.

Ou fè van pote m' ale. M'ap vole tankou pay. Ou voye yon van tanpèt boulvèse m'.

Podnosisz mię na wiatr, i wsadzasz mię nań, a zdrowemu rozsądkowi rozpłynąć się dopuszczasz.

Wi, mwen konnen byen pwòp w'ap mennen m' pou m' al mouri, pou m' al sibi sò k'ap tann tout moun lan.

Wiemci, że mię na śmierć podasz, i do domu wszystkim żyjącym naznaczonego.

Poukisa w'ap atake yon moun ki tou fin mouri, yon moun ki pa ka fè anyen ankò pase mande padon?

Wszakże na grób nie ściągnie ręki swej, a gdy ich niszczyć będzie, wołać nie będą.

Eske mwen pa t' nan lapenn ansanm ak moun ki te nan mizè? Eske kè m' pa t' fè m' mal pou moun ki pa t' gen anyen menm yo?

Izalim nie płakał nad dniem utrapionego? izali się nie smuciła dusza moja nad ubogim?

Mwen t'ap tann kontantman, se malè ki vini. Mwen t'ap tann limyè, se fènwa ki kouvri m'.

Gdym dobrego oczekiwał, oto przyszło złe; a gdym się spodziewał światłości, przyszła ciemność.

Tout zantray mwen ap bouyi san rete. Chak jou m'ap soufri pi rèd.

Wnętrzności moje wezwrzały, a nie uspokoiły się, i ubieżały mię dni utrapienia.

M'ap mache kagou, san pesonn pou konsole m'. Mwen kanpe nan mitan tout moun, m'ap mande sekou.

Chodzę szczerniawszy, ale nie od słońca; powstaję i wołam w zgromadzeniu.

Vwa mwen tankou vwa koukou. Mwen rele tankou frize.

Stałem się bratem smoków, a towarzyszem strusiów młodych.

Po m' vin tou nwa, l'ap dekale. Lafyèb ap manje m' nan zo.

Skóra moja poczerniała na mnie, i kości moje wypiekły się od upalenia.

Lontan se mizik gita ak fif ase ki te nan zòrèy mwen. Men, koulye a, se plenn, se kriye ase m'ap tande.

Obróciła się w lament harfa moja, a instrument mój w głos płaczących.