Psalms 147

Lwanj pou Seyè a! Sa bon nèt pou nou chante pou Seyè a. Sa bon nèt pou nou fè lwanj Seyè a. Wi, li merite l' vre!
Lobet Jehova! denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.
Seyè a ap rebati lavil Jerizalèm. L'ap fè moun Izrayèl ki te gaye nan mitan lòt nasyon yo tounen lakay yo.
Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.
L'ap bay moun ki nan gwo lapenn yo kouraj. L'ap geri moun ki blese yo.
Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;
Li konte konbe zetwal ki genyen! Li konnen non yo chak.
Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.
Seyè nou an gen pouvwa. Li gen anpil fòs. Konesans li pa gen limit.
Groß ist unser Herr, und groß an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß.
Seyè a ap bay pòv malere yo men pou yo leve. Men, l'ap rabese mechan yo jouk atè.
Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.
Chante yon chante pou Seyè a pou nou di l' mèsi. Fè mizik pou Bondye nou an ak gita.
Stimmet Jehova einen Lobgesang an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!
Se li ki kouvri syèl la ak nwaj yo. Se li ki pare lapli pou tè a. Se li ki fè zèb pouse sou mòn yo.
Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;
Li bay bèt yo manje, li bay ti kònèy yo manje lè yo rele.
Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.
Li pa pran plezi l' nan chwal ki gen fòs, ni se pa kouraj moun ki fè kè l' kontan.
Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;
Moun ki fè kè l' kontan, se moun ki gen krentif pou li, se moun ki mete tout espwa yo nan li, paske yo konnen li renmen yo.
Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.
Nou menm, moun lavil Jerizalèm, fè lwanj Seyè a! Nou menm, moun mòn Siyon, fè lwanj Bondye nou an!
Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!
Li fè pòt kay nou yo vin pi solid. Li voye benediksyon sou pitit nou yo nan mitan nou.
Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
L'ap veye fwontyè peyi a pou pa gen lagè! L'ap plen vant nou ak bon kalite manje.
Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;
Li pase yon lòd: lòd la kouri byen vit toupatou sou latè.
Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;
Li fè lanèj tonbe kouvri latè tankou koton. Li fè lawouze tounen ti moso glas sou tout pyebwa.
Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;
Li voye lagrèl tankou gravye. Ki moun ki ka sipòte fredi li voye?
Der sein Eis wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?
Li pase yon lòd, li fè yo tout fonn. Li fè van soufle, dlo pran koule toupatou.
Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.
Li fè pitit Jakòb yo konnen pawòl li. li fè pèp Izrayèl la konnen lòd li yo ak sa li deside.
Er verkündet Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.
Li pa aji konsa ak okenn lòt nasyon. Li pa fè yo konnen sa l' deside fè. Lwanj pou Seyè a!
Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. Lobet Jehova!