Job 41

Eske ou ka pran levyatan an nan zen? Eske ou ka mare lang li ak yon kòd?

Ĉu vi povas eltiri levjatanon per fiŝhoko, Aŭ ligi per ŝnuro ĝian langon?

Eske ou ka pase yon bwa wozo nan nen l'? Eske ou ka pèse machwè l' ak yon gwo zen?

Ĉu vi povas trameti kanon tra ĝia nazo Kaj trapiki ĝian vangon per pikilo?

Eske li pral mande ou: Tanpri souple, kite m' ale? Eske l'ap pale dous avè ou?

Ĉu ĝi multe petegos vin, Aŭ parolos al vi flataĵojn?

Eske l'ap pase kontra avè ou pou l' sèvi ou pou tout tan?

Ĉu ĝi faros interligon kun vi? Ĉu vi povas preni ĝin kiel porĉiaman sklavon?

Eske ou ka mare l' tankou yon ti zwezo pou pitit fi ou yo ka jwe avè l'?

Ĉu vi amuziĝos kun ĝi kiel kun birdo? Aŭ ĉu vi ligos ĝin por viaj knabinoj?

Eske moun k'ap fè lapèch yo pral fè lajan avè l'? Eske machann yo pral koupe l' an moso pou yo vann?

Ĉu kamaradoj ĝin dishakos, Kaj dividos inter komercistoj?

Eske ou ka pike tout po kò l' ak fwenn? Eske ou ka pèse tèt li ak yon fwenn?

Ĉu vi povas plenigi per pikiloj ĝian haŭton Kaj per fiŝistaj hokoj ĝian kapon?

Seye mete men ou sou li yon grenn fwa, ou p'ap janm fè sa ankò, lè w'a chonje sa l'a fè ou!

Metu sur ĝin vian manon; Tiam vi bone memoros la batalon, kaj ĝin ne plu entreprenos.

Depi ou wè levyatan an, ou pèdi tout kouraj ou. Ou annik wè l', ou tonbe atè.

Vidu, la espero ĉiun trompos; Jam ekvidinte ĝin, li falos.

Si yo leve l' nan dòmi, li move. Pa gen moun ki ka kanpe devan l'.

Neniu estas tiel kuraĝa, por inciti ĝin; Kiu do povas stari antaŭ Mi?

Ki moun ki ka atake l' san anyen pa rive l'? Pa gen moun sou latè ki ka fè sa.

Kiu antaŭe ion donis al Mi, ke Mi redonu al li? Sub la tuta ĉielo ĉio estas Mia.

Mwen pa bezwen di ou anyen sou pa t' janm li yo. Men, m'a fè ou konnen pa gen bèt ki gen fòs pase l'.

Mi ne silentos pri ĝiaj membroj, Pri ĝia forto kaj bela staturo.

Pesonn pa janm rive dechire premye po li. Ni pesonn pa janm rive pèse karapas li.

Kiu povas levi ĝian veston? Kiu aliros al ĝia paro da makzeloj?

Ki moun ki janm fòse l' louvri bouch li? Dan nan bouch li, se bagay ki pou fè moun kouri.

Kiu povas malfermi la pordon de ĝia vizaĝo? Teruro ĉirkaŭas ĝiajn dentojn.

Tout do l', se yon seri gwo kal mare yonn ak lòt. Yo di kou wòch.

Ĝiaj fieraj skvamoj estas kiel ŝildoj, Interligitaj per fortika sigelo;

Yo kole yonn ak lòt, yo fè yon sèl. Pa gen yon ti fant nan mitan yo pou lè pase.

Unu kuntuŝiĝas kun la alia tiel, Ke aero ne povas trairi tra ili;

Yo sitèlman byen kole yonn ak lòt anyen pa ka separe yo.

Unu alfortikiĝis al la alia, Interkuniĝis kaj ne disiĝas.

Lè l' estènen, limyè fè yan-yan. Je l' klere tankou solèy lè l'ap leve.

Ĝia terno briligas lumon, Kaj ĝiaj okuloj estas kiel la palpebroj de la ĉielruĝo.

Flanm dife ap soti nan bouch li. Tensèl dife ap vole soti ladan l'.

El ĝia buŝo eliras torĉoj, Elkuras flamaj fajreroj.

Lafimen ap soti nan tout twou nen l' tankou nan yon chodyè k'ap bouyi sou dife.

El ĝiaj nazotruoj eliras fumo, Kiel el bolanta poto aŭ kaldrono.

Souf li ta ka limen bwa dife. Flanm dife ap soti nan bouch li.

Ĝia spiro ekbruligas karbojn, Kaj flamo eliras el ĝia buŝo.

Se nan kou li tout fòs li ye. Depi moun wè l', kè yo kase.

Sur ĝia kolo loĝas forto, Kaj antaŭ ĝi kuras teruro.

Po li fè kal kal sou tout kò li. Yo kole yonn ak lòt. Yo di kou wòch.

La partoj de ĝia karno estas firme kunligitaj inter si, Tenas sin fortike sur ĝi, kaj ne ŝanceliĝas.

Kè li di kou wòch, li pa pè anyen. Li fèm kou wòl moulen.

Ĝia koro estas malmola kiel ŝtono, Kaj fortika kiel suba muelŝtono.

Lè li leve kanpe, ata gwonèg yo pè. Yo kouri san gad dèyè.

Kiam ĝi sin levas, ektremas fortuloj, Konsterniĝas de teruro.

Pa gen nepe ki ka blese l'. Ni fwenn, ni lans, ni flèch pa ka fè l' anyen.

Glavo, kiu alproksimiĝas al ĝi, ne povas sin teni, Nek lanco, sago, aŭ kiraso.

Pou li, nenpòt bout fè lejè kou pay, nenpòt bout asye mou tankou bannann mi.

Feron ĝi rigardas kiel pajlon, Kupron kiel putran lignon.

Pa gen kout flèch ki pou fè l' kouri. Wòch fistibal, se boul koton pou li.

Ne forpelos ĝin sago; Ŝtonoj el ŝtonĵetilo fariĝas pajleroj antaŭ ĝi.

Yon baton fè se yon bwa mayi pou li. Li ri lè yo voye lans sou li.

Bastonegon ĝi rigardas kiel pajlon, Kaj ĝi mokas la sonon de lanco.

Anba vant li graj graj tankou moso kannari kraze. Kote li pase nan labou a, li make l' tankou machin k'ap kraze boul tè nan jaden.

Sube ĝi havas akrajn pecetojn; Kiel draŝrulo ĝi kuŝas sur la ŝlimo.

Lè l' plonje, li boulvèse fon lanmè a, se tankou dlo nan chodyè k'ap bouyi sou dife. Li fè l' bouyi tankou dlo nan veso y'ap boule odè.

Kiel kaldronon ĝi ondigas la profundon; La maron ĝi kirlas kiel ŝmiraĵon.

Lè l'ap naje, li kite nan dlo a yon chemen ki klere nan solèy la. Li fè tout lanmè a kimen.

La vojo post ĝi lumas; La abismo aperas kiel grizaĵo.

Pa gen bèt tankou l' sou latè. Bondye kreye l' pou l' pa janm pè anyen.

Ne ekzistas sur la tero io simila al ĝi; Ĝi estas kreita sentima.

Li gade bèt ki pi fewòs yo nan je. Se li ki wa tout bèt sovaj yo.

Ĝi rigardas malestime ĉion altan; Ĝi estas reĝo super ĉiuj sovaĝaj bestoj.