Job 16

Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:
Ijob respondis kaj diris:
-Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.
Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!
Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.
Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.
Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.
Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.
Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.
Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!
Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.
Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.
Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.
Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.
Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.
Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.
Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.
Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.
Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!
Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.
Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.
Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.
Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.
Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.