Lamentations 5

Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!

Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.

Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.

Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.

Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.

Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.

Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.

Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.

N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.

Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij moede, men laat ons geen rust.

Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.

Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyriër, om met brood verzadigd te worden.

Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.

Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.

Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.

Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.

Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.

Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.

Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.

Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.

Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.

Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.

Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.

De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geëerd geweest.

Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.

Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.

Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.

De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.

Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!

De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.

Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.

De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!

Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,

Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.

paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.

Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.

Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.

Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.

Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!

Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?

Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!

HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.

Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?

Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?