Psalms 109

Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Bondye, m'ap fè lwanj ou! Tanpri, pa rete san ou pa di anyen.
(Til Sangmesteren. Af David. En Salme.) Du min Lovsangs Gud, vær ej tavs!
Yon bann mechan ak yon bann mantò ap pale m' mal. Y'ap fè manti sou mwen.
Thi en gudløs, svigefuld Mund har de åbnet imod mig, taler mig til med Løgntunge,
Kote m' pase, moun ki rayi m' yo ap pale m' mal. Y'ap fè m' lagè san mwen pa fè yo anyen.
med hadske Ord omringer de mig og strider imod mig uden Grund;
Mwen renmen yo, men yo menm yo pa vle wè m'. Pou mwen menm, m'ap lapriyè nan pye ou.
til Løn for min Kærlighed er de mig fjendske, skønt jeg er idel Bøn;
M'ap fè byen pou yo, yo menm y'ap fè m' mal. Mwen renmen yo, men yo menm yo rayi m'.
de gør mig ondt for godt, gengælder min Kærlighed med Had.
Pran yon mechan, mete l' chèf sou lènmi m' lan. Moun ki la pou pran defans li, se li ki pou kanpe akize li.
Straf ham for hans Gudløshed, lad en Anklager stå ved hans højre,
Lè yo jije l', se pou yo jwenn li koupab. Menm lapriyè l'ap fè yo, se pou yo pase pou peche.
lad ham gå dømt fra Retten, hans Bøn blive regnet for Synd;
Se pou l' pa gen anpil jou pou l' viv ankò. Se pou yon lòt moun pran plas li nan travay li.
hans Livsdage blive kun få, hans Embede tage en anden;
Se pou pitit li yo rete san papa. Se pou madanm li vin vèv.
hans Børn blive faderløse, hans Hustru vorde Enke;
Se pou pitit li yo tounen vakabon k'ap mande. Se pou yo mete yo deyò nan vye kay kraze kote yo rete a.
hans Børn flakke om og tigge, drives bort fra et øde Hjem;
Se pou moun ki te prete l' lajan mete men sou tou sa ki pou li. Se pou etranje piye rekòt jaden li.
Ågerkarlen rage efter alt, hvad han har, og fremmede rane hans Gods;
Se pou pesonn pa zanmi l' ankò. Se pou pesonn pa gen pitye pou pitit li kite.
ingen være langmodig imod ham, ingen ynke hans faderløse;
Se pou tout pitit pitit li yo mouri. Se pou timoun k'ap vini yo bliye non li.
hans Afkom gå til Grunde, hans Navn slettes ud i næste Slægt:
Se pou Seyè a toujou chonje tou sa zansèt li yo te fè ki mal, pou l' pa janm padonnen peche manman l' yo.
lad hans Fædres Skyld ihukommes hos HERREN, lad ikke hans Moders Synd slettes ud,
Se pou Seyè a pa janm bliye peche yo te fè. Se pou li fè moun bliye yo nèt sou latè,
altid være de, HERREN for Øje; hans Minde vorde udryddet af Jorden,
paske li pa janm chonje gen pitye pou pesonn. Li pèsekite malere yo, endijan yo, moun ki san sekou, jouk li touye yo.
fordi det ej faldt ham ind at vise sig god, men han forfulgte den arme og fattige og den, hvis Hjerte var knust til Døde;
Li renmen bay madichon. Se pou madichon tonbe sou li. Li pa renmen bay benediksyon. Se pou pesonn pa ba li benediksyon.
han elsked Forbandelse, så lad den nå ham; Velsignelse yndede han ikke, den blive ham fjern!
Tout kò l' se madichon! Se pou madichon pase l' nan san. Se pou madichon antre nan tout zo nan kò l'.
Han tage Forbandelse på som en Klædning, den komme som Vand i hans Bug, som Olie ind i hans Ben;
Se pou madichon kouvri l' tankou dra. Se pou madichon mare nan ren l' tankou yon sentiwon.
den blive en Dragt, han tager på, et Bælte, han altid bærer!
Se konsa pou Seyè a pini moun ki pa vle wè m' yo, moun k'ap pale m' mal yo.
Det være mine Modstanderes Løn fra HERREN, dem, der taler ondt mod min Sjæl.
Men, Seyè, Bondye mwen, fè kichòy pou mwen non, pou sa sèvi yon lwanj pou ou. Delivre m' non paske ou p'ap janm sispann renmen m'.
Men du, o HERRE, min Herre, gør med mig efter din Godhed og Nåde, frels mig for dit Navns Skyld!
Se yon pòv malere san sekou mwen ye, kè m' ap fann.
Thi jeg er arm og fattig, mit Hjerte vånder sig i mig;
Kò m' ap tchoule tankou solèy k'ap kouche. Mwen tankou bigay van ap pote ale.
som Skyggen, der hælder, svinder jeg bort, som Græshopper rystes jeg ud;
Jenou m' fèb sitèlman mwen pa manje. Mwen tounen zo ak po. Mwen fèb anpil!
af Faste vakler mine Knæ, mit Kød skrumper ind uden Salve;
Lè moun wè m', y'ap fè siy sou mwen, y'ap pase m' nan rizib.
til Spot for dem er jeg blevet, de ryster på Hovedet, når de
Ede m' non, Seyè, Bondye mwen! Delivre m' paske ou gen bon kè.
Hjælp mig, HERRE min Gud, frels mig efter din Miskundhed,
Se pou lènmi m' yo konnen se ou menm, Seyè, k'ap delivre m'.
så de sander, det var din Hånd, dig, HERRE, som gjorde det!
Yo mèt ban m' madichon. Men, ou menm, w'ap ban m' benediksyon. Se pou moun ki pa vle wè m' yo wont. Men, mwen menm k'ap sèvi ou la, se pou m' gen kè kontan.
Lad dem forbande, du vil velsigne, mine uvenner vorde til Skamme, din Tjener glæde sig;
Se pou moun ki pa vle wè m' yo wont, se pou dezonè tonbe sou yo.
lad mine Fjender klædes i Skændsel, iføres Skam som en Kappe!
M'ap louvri bouch mwen tout lajè pou m' di Seyè a mèsi. M'ap fè lwanj li lè tout pèp la reyini,
Med min Mund vil jeg højlig takke HERREN, prise ham midt i Mængden;
paske li pran defans pòv malere a, li delivre l' anba men moun ki te kondannen l' yo.
thi han står ved den fattiges højre at fri ham fra dem, der dømmer hans Sjæl.