Psalms 104

Kite m' di Seyè a mèsi! Seyè, Bondye mwen, ala gwo pouvwa ou gwo! Devan ou se respè, se chapo ba!
Min sjæl, lov Herren! Herren min Gud, du er såre stor! Du er klædt i Højhed og Herlighed,
Ou vlope kò ou nan yon gwo limyè. Ou louvri syèl la tankou yon tant pou ou rete.
hyllet i Lys som en Kappe! Himlen spænder du ud som et Telt;
Ou bati kay ou sou nwaj yo ki plen dlo. Ou pran nwaj yo sèvi ou cha, yon kouran van ap pouse ou ale.
du hvælver din Højsal i Vandene, gør Skyerne til din Vogn, farer frem på Vindens Vinger;
Ou fè van yo pote komisyon pou ou. Ou fè zèklè yo tounen sèvitè ou.
Vindene gør du til Sendebud, Ildsluer til dine Tjenere!
Ou mete latè kanpe fèm sou fondasyon li. Anyen pa ka brannen l'.
Du fæsted Jorden på dens Grundvolde, aldrig i Evighed rokkes den;
Ou mete lanmè sou li tankou yon rad, dlo te kouvri tout mòn yo.
Verdensdybet hylled den til som en Klædning, Vandene stod over Bjerge.
Men, lè ou parèt devan yo, yo pran kouri. Lè yo tande loraj ou gwonde, yo met deyò.
For din Trusel flyede de, skræmtes bort ved din Tordenrøst,
Yo kouri desann sou mòn yo, yo pase nan fon yo, y' al pran plas ou te pare pou yo.
for op ad Bjerge og ned i Dale til det Sted, du havde beredt dem;
Ou ba yo limit pou yo pa janm depase, pou yo pa tounen vin kouvri latè ankò.
du satte en Grænse, de ej kommer over, så de ikke igen skal tilhylle Jorden.
Ou fè sous dlo koule nan fon yo. Ou fè dlo koule nan mitan mòn yo.
Kilder lod du rinde i Dale, hen mellem Bjerge flød de;
Yo bay dlo pou bèt nan bwa yo bwè. Bourik nan bwa yo vin bwè lè yo swaf dlo.
de læsker al Markens Vildt, Vildæsler slukker deres Tørst;
Zwezo fè nich sou pyebwa ki bò dlo yo. Y'ap chante byen fò nan tout branch yo.
over dem bygger Himlens Fugle, mellem Grenene lyder deres Kvidder.
Ou rete nan syèl la, ou voye lapli wouze mòn yo. Ou kouvri tè a ak benediksyon ou.
Fra din Højsal vander du Bjergene, Jorden mættes fra dine Skyer;
Ou fè zèb pouse pou bèt yo manje. Ou fè plant moun bezwen yo grandi pou latè ka donnen manje,
du lader Græs gro frem til Kvæget og Urter til Menneskets Tjeneste, så du frembringer Brød af Jorden
pou latè ka donnen rezen ki bay diven pou fè kè lèzòm kontan, lwil pou fè figi yo fre, pen pou ba yo fòs.
og Vin, der glæder Menneskets Hjerte, og lader Ansigtet glinse af Olie, og Brødet skal styrke Menneskets Hjerte.
Pyebwa Seyè yo, pye sèd li menm li te plante nan peyi Liban an, yo jwenn tou sa yo bezwen.
HERRENs Træer bliver mætte, Libanons Cedre, som han har plantet,
Se la zwazo fè nich yo. Sigòy fè kay yo sou tèt pyebwa yo.
hvor Fuglene bygger sig Rede; i Cypresser har Storken sin Bolig.
Mòn apik yo se pou kabrit mawon yo ye. Daman kache nan twou wòch yo.
Højfjeldet er for Stenbukken, Klipperne Grævlingens Tilflugt.
Ou te fè lalin pou l' make jou yo. Solèy la konnen kilè pou l' kouche.
Du skabte Månen for Festernes Skyld, Solen kender sin Nedgangs Tid;
Ou fè fènwa tonbe sou peyi a, li lannwit. Tout bèt nan rakbwa yo soti deyò.
du sender Mørke, Natten kommer, da rører sig alle Skovens Dyr;
Jenn lyon yo ap gwonde, y'ap chache manje. Y'ap mande Bondye ba yo manje.
de unge Løver brøler efter Rov, de kræver deres Føde af Gud.
Lè solèy leve, yo wete kò yo, y' al kouche nan twou yo.
De sniger sig bort, når Sol står op, og lægger sig i deres Huler;
Moun soti pou y' al travay, wi, pou y' al travay jouk solèy kouche.
Mennesket går til sit Dagværk, ud til sin Gerning, til Kvæld falder på.
Seyè, ou fè anpil bagay! Ou fè yo avèk bon konprann. Latè plen ak bagay ou fè.
Hvor mange er dine Gerninger, HERRE, du gjorde dem alle med Visdom; Jorden er fuld af, hvad du har skabt!
Gade gwo lanmè a, li laj, li fon. Gen kantite bèt k'ap viv ladan l', gwo kou piti.
Der er Havet, stort og vidt, der vrimler det uden Tal af Dyr, både små og store;
Se sou li gwo batiman yo ap pwonmennen. Gwo bèt lanmè ou te fè a, levyatan an, ap jwe ladan l'.
Skibene farer der, Livjatan, som du danned til Leg deri.
Se sou ou tout bèt sa yo konte, pou ou ba yo manje lè yo bezwen.
De bier alle på dig, at du skal give dem Føde i Tide;
Ou ba yo manje, yo manje. Ou louvri men ou, yo manje plen vant yo.
du giver dem den, og de sanker, du åbner din Hånd, og de mættes med godt.
Vire ou vire do ou, yo pran tranble. Lè ou wete souf yo, yo mouri frèt, yo tounen nan pousyè kote yo te soti a.
Du skjuler dit Åsyn, og de forfærdes; du tager deres Ånd, og de dør og vender tilbage til Støvet;
Men, lè ou soufle souf ou, ou bay lavi ankò. Konsa, ou bay latè yon lòt figi.
du sender din Ånd, og de skabes, Jordens Åsyn fornyer du.
Se pou bèl pouvwa Seyè a rete jan l' ye a pou tout tan. Se pou Seyè a kontan ak tou sa li fè.
HERRENs Herlighed vare evindelig, HERREN glæde sig ved sine Værker!
Li gade latè, latè pran tranble. Li manyen mòn yo, mòn yo pran fè lafimen.
Et Blik fra ham, og Jorden skælver, et Stød fra ham, og Bjergene ryger
M'ap pase tout lavi m' ap chante pou Seyè a. M'ap fè lwanj Bondye pandan tout tan m'ap viv la.
Jeg vil synge for HERREN, så længe jeg lever, lovsynge min Gud, den Tid jeg er til.
Mwen ta swete pawòl mwen fè l' plezi, paske se li ki fè kè m' kontan.
Min Sang være ham til Behag, jeg har min Glæde i HERREN.
Se pou moun k'ap fè sa ki mal yo disparèt sou latè. Se pou pa gen mechan ankò! Kite m' di Seyè a mèsi! Lwanj pou Seyè a!
Måtte Syndere svinde fra Jorden og gudløse ikke mer være til! Min Sjæl, lov HERREN! Halleluja!