Psalms 104

Kite m' di Seyè a mèsi! Seyè, Bondye mwen, ala gwo pouvwa ou gwo! Devan ou se respè, se chapo ba!

Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja, Jahve, Bože moj, silno si velik! Odjeven veličanstvom i ljepotom,

Ou vlope kò ou nan yon gwo limyè. Ou louvri syèl la tankou yon tant pou ou rete.

svjetlošću ogrnut kao plaštem! Nebo si razapeo kao šator,

Ou bati kay ou sou nwaj yo ki plen dlo. Ou pran nwaj yo sèvi ou cha, yon kouran van ap pouse ou ale.

na vodama sagradio dvorove svoje. Od oblaka praviš kola svoja, na krilima vjetrova putuješ.

Ou fè van yo pote komisyon pou ou. Ou fè zèklè yo tounen sèvitè ou.

Vjetrove uzimaš za glasnike, a žarki oganj za slugu svojega.

Ou mete latè kanpe fèm sou fondasyon li. Anyen pa ka brannen l'.

Zemlju si stavio na stupove njene: neće se poljuljati u vijeke vjekova,

Ou mete lanmè sou li tankou yon rad, dlo te kouvri tout mòn yo.

pokrio si je vodama bezdanim k'o haljinom, iznad bregova stajahu vode;

Men, lè ou parèt devan yo, yo pran kouri. Lè yo tande loraj ou gwonde, yo met deyò.

na tvoju se prijetnju povukoše, od tvoje grmljavine zadrhtaše.

Yo kouri desann sou mòn yo, yo pase nan fon yo, y' al pran plas ou te pare pou yo.

Bregovi se digoše, doline spustiše na mjesto koje si im odredio.

Ou ba yo limit pou yo pa janm depase, pou yo pa tounen vin kouvri latè ankò.

Odredio si granicu koju ne smiju prijeći, da opet ne pokriju zemlju.

Ou fè sous dlo koule nan fon yo. Ou fè dlo koule nan mitan mòn yo.

Izvore svraćaš u potoke što žubore među brdima.

Yo bay dlo pou bèt nan bwa yo bwè. Bourik nan bwa yo vin bwè lè yo swaf dlo.

Oni poje sve živine poljske, divlji magarci žeđ gase u njima.

Zwezo fè nich sou pyebwa ki bò dlo yo. Y'ap chante byen fò nan tout branch yo.

Uz njih se gnijezde ptice nebeske i pjevaju među granama.

Ou rete nan syèl la, ou voye lapli wouze mòn yo. Ou kouvri tè a ak benediksyon ou.

Ti natapaš bregove iz dvorova svojih, zemlja se nasićuje plodom tvojih ruku.

Ou fè zèb pouse pou bèt yo manje. Ou fè plant moun bezwen yo grandi pou latè ka donnen manje,

Ti daješ te niče trava za stoku i bilje na korist čovjeku da izvede kruh iz zemlje

pou latè ka donnen rezen ki bay diven pou fè kè lèzòm kontan, lwil pou fè figi yo fre, pen pou ba yo fòs.

i vino što razvedruje srce čovječje; da uljem lice osvježi i da kruh okrijepi srce čovjeku.

Pyebwa Seyè yo, pye sèd li menm li te plante nan peyi Liban an, yo jwenn tou sa yo bezwen.

Stabla se Jahvina napajaju hranom, cedri libanonski koje on zasadi.

Se la zwazo fè nich yo. Sigòy fè kay yo sou tèt pyebwa yo.

Ondje se ptice gnijezde, u čempresu dom je rodin.

Mòn apik yo se pou kabrit mawon yo ye. Daman kache nan twou wòch yo.

Visoki bregovi daju kozorogu a pećine jazavcu sklonište.

Ou te fè lalin pou l' make jou yo. Solèy la konnen kilè pou l' kouche.

Ti si stvorio mjesec da označuje vremena i sunce znade kada ima zaći.

Ou fè fènwa tonbe sou peyi a, li lannwit. Tout bèt nan rakbwa yo soti deyò.

Kad razastreš tmine i noć se spusti, tad se šuljaju u njoj životinje šumske.

Jenn lyon yo ap gwonde, y'ap chache manje. Y'ap mande Bondye ba yo manje.

Lavići riču za plijenom i od Boga hranu traže.

Lè solèy leve, yo wete kò yo, y' al kouche nan twou yo.

Kad sunce ograne, nestaju i liježu na ležaje.

Moun soti pou y' al travay, wi, pou y' al travay jouk solèy kouche.

Tad čovjek izlazi na dnevni posao i na rad do večeri.

Seyè, ou fè anpil bagay! Ou fè yo avèk bon konprann. Latè plen ak bagay ou fè.

Kako su brojna tvoja djela, o Jahve! Sve si to mudro učinio: puna je zemlja stvorenja tvojih.

Gade gwo lanmè a, li laj, li fon. Gen kantite bèt k'ap viv ladan l', gwo kou piti.

Eno mora, velika i široka, u njemu vrve gmazovi bez broja, životinje male i velike.

Se sou li gwo batiman yo ap pwonmennen. Gwo bèt lanmè ou te fè a, levyatan an, ap jwe ladan l'.

Onud prolaze nemani, Levijatan kojeg stvori da se igra u njemu.

Se sou ou tout bèt sa yo konte, pou ou ba yo manje lè yo bezwen.

I sva ova bića željno čekaju da ih nahraniš na vrijeme.

Ou ba yo manje, yo manje. Ou louvri men ou, yo manje plen vant yo.

Daješ li im, tada sabiru: otvaraš li ruku, nasite se dobrima.

Vire ou vire do ou, yo pran tranble. Lè ou wete souf yo, yo mouri frèt, yo tounen nan pousyè kote yo te soti a.

Sakriješ li lice svoje, tad se rastuže; ako dah im oduzmeš, ugibaju i opet se u prah vraćaju.

Men, lè ou soufle souf ou, ou bay lavi ankò. Konsa, ou bay latè yon lòt figi.

Pošalješ li dah svoj, opet nastaju, i tako obnavljaš lice zemlje.

Se pou bèl pouvwa Seyè a rete jan l' ye a pou tout tan. Se pou Seyè a kontan ak tou sa li fè.

Neka dovijeka traje slava Jahvina: nek' se raduje Jahve u djelima svojim!

Li gade latè, latè pran tranble. Li manyen mòn yo, mòn yo pran fè lafimen.

On pogleda zemlju i ona se potrese, dotakne bregove, oni se zadime.

M'ap pase tout lavi m' ap chante pou Seyè a. M'ap fè lwanj Bondye pandan tout tan m'ap viv la.

Pjevat ću Jahvi dokle god živim, svirat ću Bogu svome dokle god me bude.

Mwen ta swete pawòl mwen fè l' plezi, paske se li ki fè kè m' kontan.

Bilo mu milo pjevanje moje! Ja ću se radovati u Jahvi.

Se pou moun k'ap fè sa ki mal yo disparèt sou latè. Se pou pa gen mechan ankò! Kite m' di Seyè a mèsi! Lwanj pou Seyè a!

Nek' zločinci sa zemlje nestanu i bezbožnika nek' više ne bude! Blagoslivljaj Jahvu, dušo moja! Aleluja!