Lamentations 5

Seyè, gade sa ki te rive nou non! Voye je gade nou. Wè nan ki mizè nou ye!
Spomeni se, Jahve, što nas je snašlo, pogledaj, vidi sramotu našu!
Peyi nou an nan men moun lòt nasyon! Yo pran kay nou pou yo.
Baština naša pade u ruke strancima, domovi naši pripadoše tuđincima.
Nou se timoun san papa. Manman nou tankou fanm ki pèdi mari yo.
Siročad smo: oca nemamo, majke su nam kao udovice.
Se achte pou n' achte dlo pou nou bwè. Si nou pa gen lajan, nou pa jwenn bwa pou nou boule.
Vodu što pijemo plaćamo novcem, i za drvo valja nam platiti.
N'ap travay di tankou bourik, tankou bèf kabwa. Nou bouke, nou pa ka pran kanpo.
Jaram nam je o vratu, gone nas, iscrpljeni smo, ne daju nam predahnuti.
Pou nou ka jwenn manje pou nou manje nou blije ap lonje men bay peyi Lejip ak peyi Lasiri.
Pružamo ruke k Egiptu i Asiriji da se kruha nasitimo.
Zansèt nou yo fè peche. Yo pa la ankò! Se nou menm k'ap peye pou sa yo te fè.
Oci naši zgriješiše i više ih nema, a mi nosimo krivice njihove.
Moun k'ap gouvènen nou yo se esklav yo ye. Pesonn pa ka delivre nou anba men yo.
Robovi nama zapovijedaju, a nitko da nas izbavi iz ruku njihovih.
Se gwo danje lè nou soti al dèyè manje. Ansasen toupatou nan peyi a.
Kruh svoj donosimo izlažući život maču u pustinji.
Grangou ban nou lafyèb. Kò nou cho kou dife.
Koža nam gori kao peć užarena, ognjicom od plamena gladi.
Yo fè kadejak sou madanm nou sou mòn Siyon an. Nan tout ti bouk peyi Jida yo yo kenbe pitit fi nou yo.
Oskvrnuli su žene na Sionu i djevice u gradovima judejskim.
Yo pran chèf nou yo, yo pann yo. Yo derespekte granmoun nou yo.
Svojim su rukama vješali knezove, ni lica staračka nisu poštivali.
Yo fòse jenn gason nou yo rale moulen. Ti gason nou yo ap titibe anba gwo chay bwa.
Mladići su nosili žrvnjeve, djeca padala pod bremenom drva.
Granmoun yo pa chita nan pòtay lavil la ankò. Jennmoun nou yo pa chante ankò.
Starci su ostavili vrata, mladići više ne sviraju na lirama.
Pa gen kè kontan lakay nou. Nou pa danse ankò! Lapenn plen kè nou!
Radosti nesta iz naših srdaca, naš ples se pretvori u tugovanje.
Tou sa ki te konn ban nou kè kontan disparèt. Nou te peche, malè tonbe sou nou.
Pao je vijenac s naše glave, jao nama što zgriješismo!
Nou malad nan fon kè nou, nou pa ka wè tèlman n'ap kriye,
Evo zašto nam srce boluje, evo zašto nam oči se zastiru:
paske mòn Siyon an tounen savann. Se bèt nan bwa ase ki rete la.
zato što Gora sionska opustje i po njoj se šuljaju šakali.
Men ou menm, Seyè, ou wa pou tou tan. W'ap gouvènen jouk sa kaba.
Ali ti, Jahve, ostaješ zauvijek, tvoj je prijesto od koljena do koljena.
Poukisa ou lage nou pou tout tan sa a? Gen lè ou p'ap janm chonje nou ankò!
Zašto da nas zaboraviš zauvijek, da nas ostaviš za mnoge dane?
Seyè, fè nou tounen vin jwenn ou non! Fè nou tounen vin jwenn ou! Fè nou viv jan nou te konn viv nan tan lontan an non!
Vrati nas k sebi, Jahve, obratit ćemo se, obnovi dane naše kao što nekoć bijahu.
Eske ou voye nou jete pou tout bon? Pou di ou p'ap janm sispann fache sou nou?
Il' nas hoćeš sasvim zabaciti i na nas se beskrajno srditi?