Job 16

Jòb pran lapawòl ankò, li di konsa:

Job progovori i reče:

-Mwen bouke tande pawòl sa yo! Pase nou konsole moun, se plis lapenn n'ap ba yo.

"Koliko se takvih naslušah besjeda, kako ste mi svi vi mučni tješioci!

Kilè n'a sispann tout pale anpil sa a? Sa k'ap pouse nou konsa? Nou toujou pare pou reponn moun!

Ima li kraja tim riječima ispraznim? Što te goni da mi tako odgovaraš?

Si m' te nan plas nou, epi nou menm nan plas mwen, m' ta ka pale jan nou pale a tou, m' ta pase nou nan yon wonn tenten, m' ta vide bèl diskou sou nou.

I ja bih mogao k'o vi govoriti da vam je duša na mjestu duše moje; i ja bih vas mog'o zasuti riječima i nad sudbom vašom tako kimat' glavom;

M' ta remoute kouraj nou ak konsèy, m' ta pale ak nou jouk nou ta soulaje.

i ja bih mogao ustima vas hrabrit', i ne bih žalio trud svojih usana.

Men, lè mwen pale, doulè a la pi rèd pou mwen. Lè mwen pa pale, se pa sa k'ap fè l' ban m' yon ti louga.

Al' ako govorim, patnja se ne blaži, ako li zašutim, zar će me minuti?

Koulye a, Bondye, se fini ou fini avè m'. Ou kite yo touye tout fanmi m'.

Zlopakost me sada shrvala posvema, čitava se rulja oborila na me.

Ou mete men sou mwen, ou pa vle wè m' ankò. Mwen tounen zo ak po. Yo di se paske mwen antò ki fè sa rive m'.

Ustao je proti meni da svjedoči i u lice mi se baca klevetama.

Nan kòlè li, Bondye ap dechire m' moso pa moso. L'ap devore m' anba dan l'. L'ap louvri je l' sou mwen, li pa vle wè m'!

Jarošću me svojom razdire i goni, škrgućuć' zubima obara se na me. Moji protivnici sijeku me očima,

Moun prèt pou manje m'. Yo kouri sou mwen, y'ap joure m', y'ap touye m' anba souflèt.

prijeteći, na mene usta razvaljuju, po obrazima me sramotno ćuškaju, u čoporu svi tad navaljuju na me.

Bondye lage m' nan men mechan yo. Li jete m' anba grif san manman yo.

Da, zloćudnicima Bog me predao, u ruke opakih on me izručio.

Mwen t'ap viv tou dousman, li bouskile m'. Li pran m' dèyè nwa kou, li kraze m', li fè m' tounen jwèt li.

Mirno življah dok On ne zadrma mnome, za šiju me ščepa da bi me slomio.

L'ap voye flèch li sou mwen kote m' vire. Li pèse tout kò m', li san pitye pou mwen, li mete san m' deyò.

Uze me za biljeg i strijelama osu, nemilosrdno mi bubrege probode i mojom žuči zemlju žednu natopi.

Kote m' vire li blese m', li vare sou mwen tankou yon sòlda nan lagè.

Na tijelu mi ranu do rane otvara, kao bijesan ratnik nasrće na mene.

Mwen fè rad sak mete sou mwen, mwen woule kò m' nan pousyè tèlman mwen te nan lapenn.

Tijelo sam golo u kostrijet zašio, zario sam čelo svoje u prašinu.

Je m' vin wouj afòs mwen kriye. Tout anba je m' gonfle vin tou nwa.

Zapalilo mi se sve lice od suza, sjena tamna preko vjeđa mi je pala.

Men, mwen konnen mwen pa fè ankenn moun mechanste. Mwen lapriyè Bondye ak tout kè m'.

A nema nasilja na rukama mojim, molitva je moja bila uvijek čista.

Ou menm latè, pa kache mizè mwen. Pa kite yo fèmen bouch mwen lè m'ap rele nan pye Bondye!

O zemljo, krvi moje nemoj sakriti i kriku mom ne daj nigdje da počine.

Paske mwen konnen gen yon moun nan syèl la k'ap kanpe pou mwen, gen yon moun anwo a k'ap pran defans mwen.

Odsad na nebu imam ja svjedoka, u visini gore moj stoji branitelj.

Zanmi m' yo ap pase m' nan betiz, men, m'ap kriye nan pye Bondye.

Moja vika moj je odvjetnik kod Boga dok se ispred njega suze moje liju:

Mwen bezwen moun pou plede kòz mwen ak Bondye a, menm jan yon moun plede kòz zanmi l'.

o, da me obrani u parbi mojoj s Bogom ko što smrtnik brani svojega bližnjega.

M' pa lontan mouri. Mwen pral pran chemen kote moun pa janm tounen an.

No životu mom su odbrojena ljeta, na put bez povratka meni je krenuti.