Psalms 44

Au chef des chantres. Des fils de Koré. Cantique. O Dieu! nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté Les oeuvres que tu as accomplies de leur temps, Aux jours d'autrefois.

خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایم و اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اند که تو در زمان آنها و در دوران گذشته چه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

De ta main tu as chassé des nations pour les établir, Tu as frappé des peuples pour les étendre.

تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردی و قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی. تو آنها را مجازات کردی، و قوم خود را توفیق بخشیدی.

Car ce n'est point par leur épée qu'ils se sont emparés du pays, Ce n'est point leur bras qui les a sauvés; Mais c'est ta droite, c'est ton bras, c'est la lumière de ta face, Parce que tu les aimais.

قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند، و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند، بلکه با قدرت و توانایی تو و با اطمینان به حضور تو که نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

O Dieu! tu es mon roi: Ordonne la délivrance de Jacob!

تو پادشاه و خدای من هستی، به قوم خود پیروزی عطا فرما.

Avec toi nous renversons nos ennemis, Avec ton nom nous écrasons nos adversaires.

با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیم و با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

Car ce n'est pas en mon arc que je me confie, Ce n'est pas mon épée qui me sauvera;

نه تیر و کمان خود توکّل خواهم کرد و نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

Mais c'est toi qui nous délivres de nos ennemis, Et qui confonds ceux qui nous haïssent.

بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدی و بدخواهان ما را شکست دادی.

Nous nous glorifions en Dieu chaque jour, Et nous célébrerons à jamais ton nom. -Pause.

ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كرد و پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

Cependant tu nous repousses, tu nous couvres de honte, Tu ne sors plus avec nos armées;

امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای، لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

Tu nous fais reculer devant l'ennemi, Et ceux qui nous haïssent enlèvent nos dépouilles.

ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ای و آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

Tu nous livres comme des brebis à dévorer, Tu nous disperses parmi les nations.

ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛ و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

Tu vends ton peuple pour rien, Tu ne l'estimes pas à une grande valeur.

قوم خود را ارزان فروختی، آنها برای تو ارزشی نداشتند.

Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins, De moquerie et de risée pour ceux qui nous entourent;

نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی. آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

Tu fais de nous un objet de sarcasme parmi les nations, Et de hochements de tête parmi les peuples.

ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای، و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

Ma honte est toujours devant moi, Et la confusion couvre mon visage,

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, A la vue de l'ennemi et du vindicatif.

پیوسته به‌خاطر اهانت دشمنان و نفرت بدخواهان خوار و شرمنده‌ام.

Tout cela nous arrive, sans que nous t'ayons oublié, Sans que nous ayons violé ton alliance:

همهٔ اینها بر ما واقع شد، امّا ما تو را فراموش نکردیم و پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

Notre coeur ne s'est point détourné, Nos pas ne se sont point éloignés de ton sentier,

از تو دلسرد نشدیم و از راه تو منحرف نگشتیم.

Pour que tu nous écrases dans la demeure des chacals, Et que tu nous couvres de l'ombre de la mort.

امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛ و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

Si nous avions oublié le nom de notre Dieu, Et étendu nos mains vers un dieu étranger,

اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم، یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

Dieu ne le saurait-il pas, Lui qui connaît les secrets du coeur?

البتّه تو می‌دانستی، زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

Mais c'est à cause de toi qu'on nous égorge tous les jours, Qu'on nous regarde comme des brebis destinées à la boucherie.

ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیم و ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Réveille-toi! ne nous repousse pas à jamais!

ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟ برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre oppression?

چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟ مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

Car notre âme est abattue dans la poussière, Notre corps est attaché à la terre.

دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

Lève-toi, pour nous secourir! Délivre-nous à cause de ta bonté!

برخیز و به کمک ما بیا! به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.