Job 37

Mon coeur est tout tremblant, Il bondit hors de sa place.

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

Ecoutez, écoutez le frémissement de sa voix, Le grondement qui sort de sa bouche!

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

Il le fait rouler dans toute l'étendue des cieux, Et son éclair brille jusqu'aux extrémités de la terre.

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

Puis éclate un rugissement: il tonne de sa voix majestueuse; Il ne retient plus l'éclair, dès que sa voix retentit.

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

Dieu tonne avec sa voix d'une manière merveilleuse; Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

Il dit à la neige: Tombe sur la terre! Il le dit à la pluie, même aux plus fortes pluies.

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

Il met un sceau sur la main de tous les hommes, Afin que tous se reconnaissent comme ses créatures.

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

L'animal sauvage se retire dans une caverne, Et se couche dans sa tanière.

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

L'ouragan vient du midi, Et le froid, des vents du nord.

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

Par son souffle Dieu produit la glace, Il réduit l'espace où se répandaient les eaux.

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

Il charge de vapeurs les nuages, Il les disperse étincelants;

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

Leurs évolutions varient selon ses desseins, Pour l'accomplissement de tout ce qu'il leur ordonne, Sur la face de la terre habitée;

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

C'est comme une verge dont il frappe sa terre, Ou comme un signe de son amour, qu'il les fait apparaître.

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

Job, sois attentif à ces choses! Considère encore les merveilles de Dieu!

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

Sais-tu comment Dieu les dirige, Et fait briller son nuage étincelant?

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

Comprends-tu le balancement des nuées, Les merveilles de celui dont la science est parfaite?

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

Sais-tu pourquoi tes vêtements sont chauds Quand la terre se repose par le vent du midi?

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

Peux-tu comme lui étendre les cieux, Aussi solides qu'un miroir de fonte?

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire; Nous sommes trop ignorants pour nous adresser à lui.

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

Lui annoncera-t-on que je parlerai? Mais quel est l'homme qui désire sa perte?

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

On ne peut fixer le soleil qui resplendit dans les cieux, Lorsqu'un vent passe et en ramène la pureté;

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

Le septentrion le rend éclatant comme l'or. Oh! que la majesté de Dieu est redoutable!

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

Nous ne saurions parvenir jusqu'au Tout-Puissant, Grand par la force, Par la justice, par le droit souverain: Il ne répond pas!

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

C'est pourquoi les hommes doivent le craindre; Il ne porte les regards sur aucun sage.

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.