Job 33

Maintenant donc, Job, écoute mes discours, Prête l'oreille à toutes mes paroles!

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

Voici, j'ouvre la bouche, Ma langue se remue dans mon palais.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

C'est avec droiture de coeur que je vais parler, C'est la vérité pure qu'exprimeront mes lèvres:

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

L'esprit de Dieu m'a créé, Et le souffle du Tout-Puissant m'anime.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

Si tu le peux, réponds-moi, Défends ta cause, tiens-toi prêt!

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

Devant Dieu je suis ton semblable, J'ai été comme toi formé de la boue;

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

Ainsi mes terreurs ne te troubleront pas, Et mon poids ne saurait t'accabler.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

Mais tu as dit à mes oreilles, Et j'ai entendu le son de tes paroles:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

Je suis pur, je suis sans péché, Je suis net, il n'y a point en moi d'iniquité.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

Et Dieu trouve contre moi des motifs de haine, Il me traite comme son ennemi;

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

Il met mes pieds dans les ceps, Il surveille tous mes mouvements.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

Je te répondrai qu'en cela tu n'as pas raison, Car Dieu est plus grand que l'homme.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

Veux-tu donc disputer avec lui, Parce qu'il ne rend aucun compte de ses actes?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

Dieu parle cependant, tantôt d'une manière, Tantôt d'une autre, et l'on n'y prend point garde.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

Il parle par des songes, par des visions nocturnes, Quand les hommes sont livrés à un profond sommeil, Quand ils sont endormis sur leur couche.

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

Alors il leur donne des avertissements Et met le sceau à ses instructions,

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

Afin de détourner l'homme du mal Et de le préserver de l'orgueil,

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

Afin de garantir son âme de la fosse Et sa vie des coups du glaive.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

Par la douleur aussi l'homme est repris sur sa couche, Quand une lutte continue vient agiter ses os.

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

Alors il prend en dégoût le pain, Même les aliments les plus exquis;

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

Sa chair se consume et disparaît, Ses os qu'on ne voyait pas sont mis à nu;

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

Son âme s'approche de la fosse, Et sa vie des messagers de la mort.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

Mais s'il se trouve pour lui un ange intercesseur, Un d'entre les mille Qui annoncent à l'homme la voie qu'il doit suivre,

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

Dieu a compassion de lui et dit à l'ange: Délivre-le, afin qu'il ne descende pas dans la fosse; J'ai trouvé une rançon!

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

Et sa chair a plus de fraîcheur qu'au premier âge, Il revient aux jours de sa jeunesse.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

Il adresse à Dieu sa prière; et Dieu lui est propice, Lui laisse voir sa face avec joie, Et lui rend son innocence.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

Il chante devant les hommes et dit: J'ai péché, j'ai violé la justice, Et je n'ai pas été puni comme je le méritais;

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

Dieu a délivré mon âme pour qu'elle n'entrât pas dans la fosse, Et ma vie s'épanouit à la lumière!

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

Voilà tout ce que Dieu fait, Deux fois, trois fois, avec l'homme,

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

Pour ramener son âme de la fosse, Pour l'éclairer de la lumière des vivants.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

Sois attentif, Job, écoute-moi! Tais-toi, et je parlerai!

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

Si tu as quelque chose à dire, réponds-moi! Parle, car je voudrais te donner raison.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

Si tu n'as rien à dire, écoute-moi! Tais-toi, et je t'enseignerai la sagesse.

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.