Job 13

Voici, mon oeil a vu tout cela, Mon oreille l'a entendu et y a pris garde.

Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Ce que vous savez, je le sais aussi, Je ne vous suis point inférieur.

Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Mais je veux parler au Tout-Puissant, Je veux plaider ma cause devant Dieu;

Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Car vous, vous n'imaginez que des faussetés, Vous êtes tous des médecins de néant.

Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Que n'avez-vous gardé le silence? Vous auriez passé pour avoir de la sagesse.

Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Ecoutez, je vous prie, ma défense, Et soyez attentifs à la réplique de mes lèvres.

Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Direz-vous en faveur de Dieu ce qui est injuste, Et pour le soutenir alléguerez-vous des faussetés?

Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Voulez-vous avoir égard à sa personne? Voulez-vous plaider pour Dieu?

Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

S'il vous sonde, vous approuvera-t-il? Ou le tromperez-vous comme on trompe un homme?

Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Certainement il vous condamnera, Si vous n'agissez en secret que par égard pour sa personne.

Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle pas? Sa terreur ne tombera-t-elle pas sur vous?

Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Vos sentences sont des sentences de cendre, Vos retranchements sont des retranchements de boue.

Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Taisez-vous, laissez-moi, je veux parler! Il m'en arrivera ce qu'il pourra.

Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Pourquoi saisirais-je ma chair entre les dents? J'exposerai plutôt ma vie.

Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Voici, il me tuera; je n'ai rien à espérer; Mais devant lui je défendrai ma conduite.

Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Cela même peut servir à mon salut, Car un impie n'ose paraître en sa présence.

Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Ecoutez, écoutez mes paroles, Prêtez l'oreille à ce que je vais dire.

Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Me voici prêt à plaider ma cause; Je sais que j'ai raison.

Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Quelqu'un disputera-t-il contre moi? Alors je me tais, et je veux mourir.

Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Seulement, accorde-moi deux choses Et je ne me cacherai pas loin de ta face:

Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Retire ta main de dessus moi, Et que tes terreurs ne me troublent plus.

Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Puis appelle, et je répondrai, Ou si je parle, réponds-moi!

Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître mes transgressions et mes péchés.

Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Pourquoi caches-tu ton visage, Et me prends-tu pour ton ennemi?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Veux-tu frapper une feuille agitée? Veux-tu poursuivre une paille desséchée?

Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Pourquoi m'infliger d'amères souffrances, Me punir pour des fautes de jeunesse?

Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Pourquoi mettre mes pieds dans les ceps, Surveiller tous mes mouvements, Tracer une limite à mes pas,

Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Quand mon corps tombe en pourriture, Comme un vêtement que dévore la teigne?

Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.