Job 11

Tsophar de Naama prit la parole et dit:

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Cette multitude de paroles ne trouvera-t-elle point de réponse, Et suffira-t-il d'être un discoureur pour avoir raison?

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

Tes vains propos feront-ils taire les gens? Te moqueras-tu, sans que personne te confonde?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Tu dis: Ma manière de voir est juste, Et je suis pur à tes yeux.

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Oh! si Dieu voulait parler, S'il ouvrait les lèvres pour te répondre,

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

Et s'il te révélait les secrets de sa sagesse, De son immense sagesse, Tu verrais alors qu'il ne te traite pas selon ton iniquité.

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

Prétends-tu sonder les pensées de Dieu, Parvenir à la connaissance parfaite du Tout-Puissant?

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Elle est aussi haute que les cieux: que feras-tu? Plus profonde que le séjour des morts: que sauras-tu?

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii?

La mesure en est plus longue que la terre, Elle est plus large que la mer.

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

S'il passe, s'il saisit, S'il traîne à son tribunal, qui s'y opposera?

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

Car il connaît les vicieux, Il voit facilement les coupables.

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

L'homme, au contraire, a l'intelligence d'un fou, Il est né comme le petit d'un âne sauvage.

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Pour toi, dirige ton coeur vers Dieu, Etends vers lui tes mains,

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

Eloigne-toi de l'iniquité, Et ne laisse pas habiter l'injustice sous ta tente.

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

Alors tu lèveras ton front sans tache, Tu seras ferme et sans crainte;

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

Tu oublieras tes souffrances, Tu t'en souviendras comme des eaux écoulées.

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

Tes jours auront plus d'éclat que le soleil à son midi, Tes ténèbres seront comme la lumière du matin,

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

Tu seras plein de confiance, et ton attente ne sera plus vaine; Tu regarderas autour de toi, et tu reposeras en sûreté.

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Tu te coucheras sans que personne ne te trouble, Et plusieurs caresseront ton visage.

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

Mais les yeux des méchants seront consumés; Pour eux point de refuge; La mort, voilà leur espérance!

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.