Psalms 147

Kiittäkäät Herraa! sillä Jumalaamme kiittää on kallis asia: kiitos on suloinen ja kaunis.
alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio
Herra rakentaa Jerusalemin, ja kokoo hajoitetut Israelilaiset.
aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit
Hän parantaa murretut sydämet, ja sitoo heidän kipunsa.
qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum
Hän lukee tähdet, ja kutsuu heitä kaikkia nimeltänsä.
qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat
Suuri on meidän Herramme, ja suuri hänen voimansa, ja hänen viisautensa on määrätöin.
magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus
Herra ojentaa raadolliset, ja jumalattomat maahan paiskaa.
suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram
Vuoroin veisatkaat Herralle kiitossanalla, ja veisatkaat meidän Herrallemme kanteleella;
canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara
Joka taivaan pilvillä peittää ja antaa sateen maan päälle; joka ruohot vuorilla kasvattaa;
qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen
Joka eläimille antaa heidän ruokansa, ja kaarneen pojille, jotka häntä avuksensa huutavat.
qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus
Ei hän mielisty hevosten väkevyyteen, eikä hänelle kelpaa miehen sääriluut.
non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei
Herralle kelpaavat ne, jotka häntä pelkäävät, ja jotka hänen laupiuteensa uskaltavat.
placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius
Ylistä, Jerusalem, Herraa: kiitä, Zion, sinun Jumalaas!
lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion
Sillä hän vahvistaa sinun porttis salvat, ja siunaa sinussa sinun lapses.
quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui
Hän saattaa rauhan sinun ääriis, ja ravitsee sinua parhailla nisuilla.
qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te
Hän lähettää puheensa maan päälle: hänen sanansa nopiasti juoksee.
qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius
Hän antaa lumen niinkuin villan; hän hajoittaa härmän niinkuin tuhan.
qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit
Hän heittää rakeensa niinkuin palat; kuka hänen pakkasensa edessä kestää?
proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit
Hän lähettää sanansa, ja sulaa ne; hän antaa tuulen puhaltaa, niin vedet juoksevat.
mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae
Hän ilmoittaa Jakobille sanansa, ja Israelille säätynsä ja oikeutensa.
qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel
Ei hän niin tehnyt kaikille pakanoille; eikä he tiedä hänen oikeuttansa, Halleluja!
non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia