Proverbs 2

2:1

Poikani, jos otat minun puheeni, ja käskyni kätket;

Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,

2:2

Niin anna korvas kuulla viisautta, ja taivuta sydämes ymmärrykseen.

ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν

2:3

Sillä jos ymmärrystä ahkerasti halajat, ja rukoilet taitoa;

και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν

2:4

Jos sitä etsit niinkuin hopiaa, ja pyörit sen perään niinkuin tavaran;

εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,

2:5

Niin sinä ymmärrät Herran pelvon, ja Herran tunnon löydät.

τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.

2:6

Sillä Herra antaa viisauden, ja hänen suustansa tulee taito ja ymmärrys.

Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.

2:7

Hän antaa toimellisten hyvin käydä, ja suojelee niitä, jotka viattomasti vaeltavat,

Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,

2:8

Varjelee hurskaat, ja holhoo pyhäinsä retket.

υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.

2:9

Silloin sinä ymmärrät vanhurskauden ja tuomion, oikeuden ja kaiken hyvän tien.

Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.

2:10

Jos viisaus sydämees tulee, ja taito on sinulle kelvollinen,

Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,

2:11

Niin hyvä neuvo sinua varjelee, ja ymmärrys kätkee sinun,

ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει

2:12

Tempaamaan sinun pois pahalta tieltä, ja niiden seurasta, jotka toimettomia puhuvat,

δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,

2:13

Ja hylkäävät oikian tien, ja vaeltavat pimeitä retkiä;

οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους

2:14

Jotka iloitsevat pahoista töistänsä, ja riemuitsevat pahoista menoistansa;

οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,

2:15

Joiden tiet ovat vastahakoiset, ja retket väärär ja häpiälliset:

των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι

2:16

Ettet sinä ryhtyisi vieraaseen vaimoon, joka ei sinun ole, joka suloisilla sanoilla puhuttelee,

δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,

2:17

Ja hylkää nuoruutensa johdattajan, ja unohtaa Jumalansa liiton.

ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.

2:18

Sillä hänen huoneensa kallistuu kuolemaan, ja hänen askeleensa kadotettuin tykö.

Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους

2:19

Jokainen joka menee hänen tykönsä, ei palaja, eikä elämän tielle joudu;

παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης

2:20

Ettäs vaeltasit hyvää tietä, ja pitäisit hurskasten tiet.

δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.

2:21

Sillä vanhurskaat asuvat maassa, ja vakaat siinä pysyvät;

Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.

2:22

Mutta jumalattomat hukutetaan maasta, ja ylönkatsojat siitä teloitetaan.

Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ αυτης.