Job 28

Hopialla on hänen lähtemisensä, ja kullalla sia, jossa valetaan.
Βεβαιως ειναι τοπος του αργυριου οθεν εξαγεται, και τοπος του χρυσιου οπου καθαριζεται
Rauta otetaan maasta, ja kivistä vaski valetaan.
ο σιδηρος λαμβανεται εκ της γης και ο χαλκος χυνεται εκ της πετρας.
Pimeydelle asetti hän lopun, ja kaiken täydellisyyden hän tutki, niin myös kiven, joka paksussa pimeydessä on, ja kuoleman varjon.
Βαλλει μεν ο ανθρωπος ορια εις το σκοτος και ανιχνευει τα παντα μεχρι τελειοτητος τους λιθους του σκοτους και της σκιας του θανατου.
Siitä vuotaa senkaltainen osa, että ympäriasuvaiset ei taida siitä jalkaisin käydä ylitse: se tyhjetään ihmisiltä ja vuotaa pois.
Χειμαρρος εξορμα εκ του τοπου οπου κατοικει υδατα αδοκιμαστα υπο του ποδος ταυτα ολιγοστευουσι και αναχωρουσιν απο των ανθρωπων.
Vilja kasvaa maasta, jonka alla se muutetaan niinkuin tuulelta.
Περι δε της γης, εξ αυτης εξερχεται ο αρτος και υποκατωθεν αυτης ανασκαπτεται ως υπο πυρος
Saphiri löydetään muutamista paikoista, ja maan kokkareita, joissa kultaa on.
οι λιθοι αυτης ειναι τοπος σαπφειρων και εν αυτη χωμα χρυσιου.
Sitä polkua ei ole yksikään lintu tuntenut, eikä variksen silmä nähnyt.
Την οδον εκεινην δεν γνωριζει πτηνον και οφθαλμος γυπος δεν ειδεν αυτην
Ne ylpiät sikiät ei ole sitä sotkuneet, eikä jalopeura käynyt sen päällä.
τα θηρια δεν επατησαν αυτην, ο αγριος λεων δεν επερασε δι αυτης.
Kädellä kallioon ruvetaan, ja vuoret ylösalaisin kukistetaan.
Εκτεινει την χειρα αυτου επι τον σκληρον βραχον ανατρεπει τα ορη απο της ριζης.
Ojat lasketaan kallioista, ja kaikkein kalliimmatkin näkee silmä.
Εγκοπτει ποταμους μεταξυ των βραχων και ο οφθαλμος αυτου ανακαλυπτει παν πολυτιμον.
Virrat estetään juoksemasta, ja ne ilmoitetaan, mitkä näissä peitetyt ovat.
Δεσμευει των ποταμων την πλημμυραν και το κεκρυμμενον εκφερει εις φως.
Mutta kusta taito löydetään, ja kussa on ymmärryksen sia?
Αλλ η σοφια ποθεν θελει ευρεθη; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Ei yksikään ihminen tiedä hänen siaansa, eikä löydeta elävien maasta.
Ο ανθρωπος δεν γνωριζει την τιμην αυτης και δεν ευρισκεται εν τη γη των ζωντων.
Syvyys sanoo: ei se ole minussa, ja meri sanoo: ei se ole minun tykönäni.
Η αβυσσος λεγει, δεν ειναι εν εμοι και η θαλασσα λεγει, δεν ειναι μετ εμου.
Ei hänestä anneta kultaa, eikä hopiaa punnita sen hinnaksi.
Δεν δυναται να δοθη χρυσιον αντ αυτης και αργυριον δεν δυναται να ζυγισθη εις ανταλλαγμα αυτης.
Ei Ophirin kulta, eli kalliit Onikin ja Saphirin kivet ole verratut hänen kanssansa.
Δεν δυναται να εκτιμηθη με το χρυσιον του Οφειρ, με τον πολυτιμον ονυχα και σαπφειρον.
Kulta ja kallis kivi ei taideta siihen verrattaa, eikä se taideta vaihetettaa kultaisiin astioihin.
Το χρυσιον και ο κρυσταλλος δεν δυναται να εξισωθωσι με αυτην και ανταλλαγμα αυτης να γεινη με σκευη καθαρωτατου χρυσιου.
Ramot ja Gabis ei ole mitään sen suhteen: se pidetään kalliimpana päärlyjä.
Δεν θελει μνημονευθη κοραλλιον, η μαργαριται διοτι η τιμη της σοφιας ειναι υπερτερα των πολυτιμων λιθων.
Topatsi Etiopiasta ei ole siihen verrattava, ja puhtain kulta ei maksa mitään sen suhteen.
Το τοπαζιον της Αιθιοπιας δεν θελει εξισωθη με αυτην δεν θελει εκτιμηθη με καθαρον χρυσιον.
Kusta siis taito tulee? ja kussa on ymmärryksen sia?
Ποθεν λοιπον ερχεται η σοφια; και που ειναι ο τοπος της συνεσεως;
Hän on peitetty kaikkein elävien silmistä, ja salattu taivaan linnuiltakin.
Ειναι βεβαιως κεκρυμμενη απο των οφθαλμων παντων των ζωντων, και εσκεπασμενη απο των πτηνων του ουρανου.
Kadotus ja kuolema sanovat: me olemme korvillamme kuulleet hänen sanomansa.
Η απωλεια και ο θανατος λεγουσι, Δια των ωτων ημων ηκουσαμεν την φημην αυτης.
Jumala tietää hänen tiensä, ja hän tuntee hänen siansa.
Ο Θεος εννοει την οδον αυτης, και αυτος γνωριζει τον τοπον αυτης.
Sillä hän katselee maan ääriin, ja näkee kaikki, mitä taivaan alla on,
Επειδη αυτος θεωρει εως των περατων της γης, βλεπει υποκατω παντος του ουρανου,
Niin että hän antaa tuulelle hänen painonsa ja vedelle hänen mittansa.
δια να ζυγιζη το βαρος των ανεμων, και να σταθμιζη τα υδατα με μετρον.
Koska hän asetti sateelle määrän ja pitkäisen tulen leimauksille hänen tiensä,
Οτε εκαμε νομον δια την βροχην και οδον δια την αστραπην της βροντης,
Silloin näki hän sen ja luki sen: hän valmisti sen ja myös tutki sen,
τοτε ειδε και εφανερωσεν αυτην ητοιμασεν αυτην και μαλιστα εξιχνιασεν αυτην.
Ja sanoi ihmiselle: katso, Herran pelko on taito; ja karttaa pahaa on ymmärrys.
Και ειπε προς τον ανθρωπον, Ιδου, ο φοβος του Κυριου, ουτος ειναι η σοφια, και η αποχη απο του κακου συνεσις.