Psalms 1

Autuas on se, joka ei vaella jumalattomain neuvossa, eikä seiso syntisten tiellä, eikä istu kussa pilkkaajat istuvat;

Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez, Günahkârların yolunda durmaz, Alaycıların arasında oturmaz.

Vaan rakastaa Herran lakia, ja ajattelee hänen lakiansa päivät ja yöt.

Ancak zevkini RAB’bin Yasası’ndan alır Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.

Hän on niinkuin istutettu puu vesiojain tykönä, joka hedelmänsä antaa ajallansa, ja hänen lehtensä ei varise, ja kaikki menestyy, mitä hän tekee.

[] Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer, Meyvesini mevsiminde verir, Yaprağı hiç solmaz. Yaptığı her işi başarır.

Mutta jumalattomat ei ole niin, vaan niinkuin akana, jonka tuuli hajoittelee.

Kötüler böyle değil, Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.

Sentähden ei jumalattomat kestä tuomiota, eikä syntiset vanhurskasten seuraa.

Bu yüzden yargılanınca aklanamaz, Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.

Sillä Herra tietää vanhurskasten tien; mutta jumalattomain tie hukkuu.

Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir, Kötülerin yolu ise ölüme götürür.