Job 34

Ja Elihu vielä sanoi:
Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
Te taitavat, kuulkaat minun puhettani, ja te ymmärtäväiset, ottakaat korviinne.
“Ey bilgeler, sözlerimi dinleyin, Kulak verin bana, ey bilgi sahipleri.
Sillä korva koettelee puheen, ja suu maistaa ruan.
Çünkü damak nasıl yemeği tadarsa, Kulak da sözleri sınar.
Valitkaamme meillemme oikeus, tietääksemme keskenämme, mikä hyvä on.
Gelin, doğruyu seçelim, İyiyi birlikte öğrenelim.
Sillä Job on sanonut: minä olen hurskas, ja Jumala on kieltänyt minulta oikeuteni.
“Çünkü Eyüp, ‘Ben suçsuzum’ diyor, ‘Tanrı hakkımı elimden aldı.
Minun täytyy valhetella, ehkä minulla vielä oikeus olis: minä vaivataan ilman ansiota minun nuoliltani.
Haklı olduğum halde yalancı sayılıyorum, Suçsuz olduğum halde okunla yaraladın beni.’
Kuka on Jobin vertainen, joka irvistystä juo niinkuin vettä,
Eyüp gibisi var mı? Alayı su gibi içiyor!
Ja käy pahantekiäin kanssa tiellä, niin että vaeltaa jumalattomain kanssa?
Kötülük yapanlarla dostluk edip geziyor, Kötülerle aynı yolda yürüyor.
Sillä hän on sanonut: Ei se auta ihmistä, että hän pyytää Jumalalle kelvata.
Çünkü, ‘Tanrı’yı hoşnut etmeye çalışmak İnsana yarar getirmez’ diyor.
Sentähden, te toimelliset, kuulkaat minua. Pois se, että Jumala olis jumalatoin ja Kaikkivaltias väärä.
“Bu yüzden, ey sağduyulu insanlar, beni dinleyin! Tanrı kötülük yapar mı, Her Şeye Gücü Yeten haksızlık eder mi? Asla!
Sillä hän antaa itsekullekin ihmiselle ansionsa jälkeen, ja maksaa tiensä jälkeen.
[] Çünkü O herkese yaptığının karşılığını öder, Hak ettiğini başına getirir.
Ilman epäilemätä, ei Jumala tuomitse ketään vääryydellä, eikä Kaikkivaltias käännä oikeutta.
Tanrı kesinlikle kötülük etmez, Her Şeye Gücü Yeten adaleti saptırmaz.
Kuka on asettanut ne mitkä maan päällä ovat, ja kuka on pannut koko maanpiirin?
Kim yeryüzünü O’na emanet etti? Kim O’nu bütün dünyanın başına atadı?
Jos hän tahtois, niin hän vois kaikkein hengen ja elämän koota tykönsä.
Eğer niyet eder de Ruhunu ve soluğunu geri çekerse,
Kaikki liha kuolis yhteen, ja ihminen tulis tuhaksi jälleen.
Bütün insanlık bir anda yok olur, İnsan yine toprağa döner.
Onko sinulla ymmärrystä, niin kuule näitä, ja ota vaari puheeni äänestä.
“Aklın varsa dinle, Kulak ver sözlerime.
Taivuttaisko joku sentähden oikeuden, että hän vihaa häntä, ja tahtoisitkos hurskaan ja jalon tuomita jumalattomaksi?
Adaletten nefret eden hiç hüküm sürebilir mi? Adil ve güçlü olanı suçlayacak mısın?
Pitäiskö sanottaman kuninkaalle: sinä Belial! ja ruhtinaille: te jumalattomat!
Krallara, ‘Değersizsiniz’, Soylulara, ‘Kötüsünüz’ diyen,
Joka ei kuitenkaan katso ruhtinain muotoa, eikä pidä eroitusta rikkaan ja köyhän välillä; sillä he ovat kaikki hänen käsialansa.
Önderlere ayrıcalık tanımayan, Zengini yoksuldan çok önemsemeyen O değil mi? Çünkü hepsi O’nun ellerinin işidir.
Pikaisesti täytyy heidän kuolla vielä puoliyönäkin: kansan täytyy hämmästyä ja hukkua: väkevä voimatoinna otetaan pois.
Gece yarısı bir anda ölürler, Herkes sarsılır, ölüp gider, Güçlüler de insan eli değmeden alınıp götürülür.
Sillä hänen silmänsä näkevät jokaisen tien, ja hän katsoo kaikki heidän askeleensa.
“Tanrı’nın gözleri insanların yolundan ayrılmaz, Attıkları her adımı görür.
Ei pimiä eikä kuoleman varjo ole siellä, että pahantekiät itsensä siinä salaisivat.
Kötülük yapanların gizlenebileceği Ne karanlık bir yer vardır, ne de ölüm gölgesi.
Sillä ei ole yhdellekään sallittu, että hän tulis Jumalan kanssa oikeudelle.
Yargılanmak için önüne gelsinler diye, Tanrı insanları sorgulamaya pek gerek duymaz.
Hän musertaa monta epälukuista tuimaa, ja asettaa muita heidän siaansa;
Araştırmadan güçlü insanları kırar, Onların yerine başkalarını diker.
Että hän tuntee heidän työnsä, ja kukistaa heitä yöllä, että he muserretaan rikki.
Çünkü ne yaptıklarını bilir, Gece onları deviriverir, ezilirler.
Hän heittää jumalattomat ilmeisesti kokoon,
Herkesin gözü önünde Kötülükleri yüzünden onları cezalandırır;
Ettei he häntä seuranneet, ja ei tahtoneet ymmärtää hänen teitänsä;
Artık O’nun ardından gitmedikleri, Yollarının hiçbirini dikkate almadıkları için.
Että vaivaisten hunto tulis hänen eteensä ja hän kuulis viheliäisten huudon.
Yoksulun feryadını O’na duyurdular; Düşkünlerin feryadını işitti.
Jos hän antaa rauhan, kuka tahtoo kadottaa? ja jos hän peittää kasvonsa, kuka taitaa katsoa hänen päällensä, kansan ja ihmisten seassa?
Ama Tanrı sessiz kalırsa kim O’nu suçlayabilir? Yüzünü gizlerse kim O’nu görebilir? Bir ulusa karşı da bir insana karşı da O hep aynıdır,
Niin ei hän anna ulkokullatun hallita, kansan lankeemuksen tähden.
Tanrısız insan krallık etmesin, Halka tuzak kurmasın diye.
Minä puhun Jumalan edessä, joka sanoo: minä olen säästänyt, en minä turmele.
“Kimse Tanrı’ya, ‘Suçluyum, artık kötülük yapmayacağım’ dedi mi,
Ellen minä ole osannut, niin opeta sinä minua: jos minä olen tehnyt väärin, niin en minä sitä silleen tee.
‘Göremediğimi sen bana öğret, Haksızlık ettimse, bir daha etmem?’
Onko joku, joka vastaa sinun puolestas, koska et sinä tahdo? se on sinun ehdossas, ja ei minun. Jos sinä nyt jotakin tiedät,niin puhu.
O’nu reddettiğin halde, Senin keyfince mi seni ödüllendirmeli? Çünkü karar verecek olan sensin, ben değil, Öyleyse anlat bana bildiğini.
Toimellisten miesten sallin minä kyllä puhua minulleni. Ja taitava mies kuulee minua.
“Sağduyulu insanlar, Beni dinleyen bilgeler diyecekler ki,
Mutta Job puhuu tyhmästi, ja hänen puheessansa ei ole ymmärrystä.
‘Eyüp bilgisizce konuşuyor, Sözlerinin değeri yok.’
Minun isäni! anna Jobia koeteltaa loppuun asti, että hän kääntää itsensä vääräin ihmisten tykö.
Kötü biri gibi yanıtladığı için Keşke Eyüp’ün sınanması sonsuza dek sürse!
Hän on paitsi entisiä syntejänsä vielä nyt pilkannut: anna hänen meidän edessämme lyödyksi tulla, ja sitte hän riidelkään kyllä sanoillansa Jumalan edessä.
Çünkü günahına isyan da ekliyor, Önümüzde alay edercesine el çırpıyor, Tanrı’ya karşı konuştukça konuşuyor.”