Psalms 130

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.

At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.