Job 9

Job vastasi ja sanoi:

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

Minä kyllä sen tiedän, että niin on, ettei ihminen taida hurskas olla Jumalan edessä.

,,Ştiu bine că este aşa. Şi cum ar putea omul să-şi scoată dreptate înaintea lui Dumnezeu?

Jos hän tahtois riidellä hänen kanssansa, ei hän taitais vastata häntä yhtä tuhanteen.

Dacă ar voi să se certe cu El, din o mie de lucruri n'ar putea să răspundă la unul singur.

Hän on viisas ja voimallinen: kenenkä siitä on hyvää ollut, kuin häntä vastaan on itsensä asettanut?

A Lui este înţelepciunea, şi atotputernicia: cine I s'ar putea împotrivi fără să fie pedepsit?

Hän siirtää vuoret ennenkuin he sen ymmärtävät, jotka hän vihassansa kukistaa.

El mută deodată munţii, şi -i răstoarnă în mînia Sa.

Hän liikuttaa maan siastansa, niin että sen patsaat vapisevat.

Zguduie pămîntul din temelia lui, de i se clatină stîlpii.

Hän puhuu auringolle, niin ei se nouse; ja hän lukitsee tähdet.

Porunceşte soarelui, şi soarele nu mai răsare; şi ţine stelele supt pecetea Lui.

Hän yksin levittää taivaat, ja käy meren aaltoin päällä.

Numai El întinde cerurile, şi umblă pe înălţimile mării.

Hän tekee Otavan ja Kointähden, Seulaiset ja ne tähdet etelään päin.

El a făcut Ursul mare, luceafărul de seară şi Raliţele, şi stelele din ţinuturile de miazăzi.

Hän tekee suuria töitä, joita ei taideta tutkia, ja epälukuisia ihmeitä.

El face lucruri mari şi nepătrunse, minuni fără număr.

Katso, hän käy minun ohitseni ennenkuin minä sen havaitsen, ja menee pois ennenkuin minä sen ymmärrän.

Iată, El trece pe lîngă mine, şi nu -L văd, se duce şi nu -L zăresc.

Katso, jos hän menee äkisti, kuka noutaa hänen jälleen? kuka sanoo hänelle: mitäs teet?

Dacă apucă El, cine -L va opri? Cine -I va zice: ,,Ce faci?``

Hän on Jumala, hänen vihaansa ei yksikään aseta; hänen allensa pitää itsensä kumartaman ylpiätkin herrat.

Dumnezeu nu-Şi întoarce mînia; supt El se pleacă toţi sprijinitorii mîndriei.

Kuinka minun pitäisi häntä vastaaman, ja löytämän sanoja häntä vastaan?

Şi eu, cum să -I răspund? Ce cuvinte să aleg?

Ehkä minulla vielä oikeus olis, niin en kuitenkaan taida minä häntä vastata; vaan täytyis oikeudessa rukoilla.

Chiar dacă aş avea dreptate, nu I-aş răspunde. Nu pot decît să mă rog judecătorului.

Ja ehkä minä vielä häntä avuksihuutaisin, ja hän kuulis minua, niin en minä uskoisi, että hän kuultelis minun ääntäni;

Şi chiar dacă m'ar asculta, cînd Îl chem, tot n'aş putea crede că mi'a ascultat glasul;

Sillä hän hän runtelee minun tuulispäällä, ja enentää minun haavani ilman syytä.

El, care mă izbeşte ca într'o furtună, care îmi înmulţeşte fără pricină rănile,

Ei hän anna minun henkeni virota, vaan täyttää minun murheella.

care nu mă lasă să răsuflu, mă satură de amărăciune.

Jos joku tahtoo voimaa, katso, hän on voimallinen; jos joku tahtoo oikeutta, kuka todistaa minun kanssani?

Să alerg la putere? El este atotputernic. La dreptate? Cine mă va apăra?

Jos minä sanoisin: minä olen oikia, niin minun suuni kuitenkin tuomitsee minun: eli minä olen vakaa, niin hän kuitenkin tekee minun pahaksi.

Oricîtă dreptate aş avea, gura mea mă va osîndi; şi oricît de nevinovat aş fi, El mă va arăta ca vinovat.

Ehkä minä vielä vakaa olisin, niin en minä kuitenkaan tunne itsiäni; vaan minä suutun eIämääni.

Nevinovat! Sînt; dar nu ţin la viaţă, îmi dispreţuiesc viaţa.

Se on se ainoa minkä minä sanonut olen, hän kadottaa hyvän ja jumalattoman.

Ce-mi pasă la urma urmei? Căci, îndrăznesc s'o spun: El nimiceşte pe cel nevinovat ca şi pe cel vinovat.

Kuin hän rupee lyömään, niin hän tappaa äkisti, ja pilkkaa viattomain kiusausta.

Şi dacă biciul ar pricinui măcar îndată moartea!... Dar El rîde de încercările celui nevinovat.

Maa annetaan jumalattoman käsiin, hän peittää sen tuomarien kasvot: ellei se niin ole, kuinka se myös toisin on?

Pămîntul este dat pe mînile celui nelegiuit; El acopere ochii judecătorilor; de nu El, apoi cine altul?

Minun päiväni ovat olleet nopiammat kuin juoksia: ne ovat paenneet, ja ei mitään hyvää nähneet.

Zilele mele aleargă mai iuţi decît un alergător; fug fără să fi văzut fericirea;

Ne ovat pois menneet kuin joutuva haaksi, kuin kotka lentää rualle.

trec ca şi corăbiile cele iuţi, ca vulturul care se răpede asupra prăzii.

Koska minä ajattelen: minä unhotan valitukseni, ja muutan kasvoni ja virvoitan minuni:

Dacă zic: ,Vreau să-mi uit suferinţele, să-mi las întristarea, şi să fiu voios,`

Niin minä pelkään kaikkia minun kipujani, tietäen, ettes anna minun olla viatoinna.

sînt îngrozit de toate durerile mele. Ştiu că nu mă vei scoate nevinovat.

Jos olen jumalatoin, miksi minä nyt itsiäni hukkaan vaivaan?

Şi dacă voi fi judecat vinovat, pentruce să mă mai trudesc degeaba?

Vaikka minä pesisin itseni lumivedessä ja puhdistaisin käteni saippualla,

Chiar dacă m'aş spăla cu zăpadă, chiar dacă mi-aş curăţi mînile cu leşie,

Niin sinä kuitenkin pistäisit minun lokaan; ja minun vaatteeni olisivat minulle kauhistukseksi.

Tu tot m'ai cufunda în mocirlă, de s'ar scîrbi pînă şi hainele de mine!

Sillä ei hän ole minun vertaiseni, jota minä vastata taidan, että me ynnä tulisimme oikeuden eteen.

Căci El nu este un om ca mine, ca să -I pot răspunde, şi să mergem împreună la judecată.

Ei ole joka meitä eroittaa, joka laskis kätensä meidän kahden välillemme.

Nici nu este vreun mijlocitor între noi, care să-şi pună mîna peste noi amîndoi.

Hän ottakoon vitsansa pois minusta, ja älköön hänen hirmuisuutensa peljättäkö minua;

Să-Şi tragă însă varga deasupra mea, şi să nu mă mai turbure spaima Lui.

Että minä puhuisin ja en pelkäisi häntä; sillä en minä mitään kanssani tiedä.

Atunci voi vorbi şi nu mă voi teme de El. Altfel, nu sînt stăpîn pe mine.