Job 41

Taidatkos vetää Leviatanin ongella, ja sitoa hänen kielensä nuoralla?

Poţi tu să prinzi Leviatanul cu undiţa? Sau să -i legi limba cu o funie?

Taidatkos panna ongen hänen sierameensa, ja hänen leukaluunsa pistää naskalilla lävitse?

Îi vei putea petrece papura prin nări? Sau să -i străpungi cu un cîrlig falca?

Luuletkos, että hän sinua paljon rukoilee, ja liehakoitsee sinun edessäs?

Îţi va face el multe rugăminţi? Îţi va vorbi el cu un glas dulce?

Luuletkos, että hän tekee liiton sinun kanssas, saadakses häntä alinomaiseksi orjakses?

Va face el un legămînt cu tine. ca să-ţi fie rob pe vecie?

Taidatkos leikitä hänen kanssansa niinkuin linnun kanssa, eli sitoa hänen sinun piikais sekaan?

Te vei juca tu cu el ca şi cu o pasăre? Îl vei lega tu, ca să-ţi înveseleşti fetele?

Luuletkos hänen kumppaneilta leikattaman, jaettaa kauppamiehille.

Fac pescarii negoţ cu el? Îl împart ei între negustori?

Taidatkos täyttää koko verkkohuoneen hänen nahallansa, eli kalamiesten kokkoin hänen päällänsä.

Îi vei acoperi pielea cu ţepuşe, şi capul cu căngi?

Koska sinä häneen rupeet kädelläs, niin muista, ettäs tulet sotaan, josta et sinä mitään voita.

Ridică-ţi numai mîna împotriva lui, şi nu-ţi va mai veni gust să -l loveşti.

Katso, hänen toivonsa pettää hänen; sillä koska hän hänen näkee, mukeltaneeko hän pois?

Iată că eşti înşelat în aşteptarea ta de a -l prinde: numai să -l vezi, şi cazi la pămînt!

Ei ole niin rohkiaa, kuin tohtii hänen herättää: kuka siis seisoo minun edessäni?

Nimeni nu este atît de îndrăzneţ ca să -l întărîte. Cine Mi s'ar împotrivi în faţă?

Kuka on minulle jotakin ennen antanut, että minä sen hänelle maksaisin? Minun ovat kaikki, mitä kaikkein taivasten alla on.

Cui sînt dator, ca să -i plătesc? Supt cer totul este al Meu.

Minun täytyy puhua kuinka suuri, kuinka väkevä ja kuinka kaunis hän on.

Vreau să mai vorbesc iarăş de mădularele lui, şi de tăria lui, şi de frumuseţea întocmirii lui.

Kuka riisuu hänen vaatteensa? Kuka tohtii ruveta hänen hampaisiinsa?

Cine -i va putea ridica veşmîntul? Cine va putea pătrunde între fălcile lui?

Kuka voi avata hänen leukaluunsa, jotka ovat hirmuiset hänen hammastensa ympäri?

Cine va putea deschide porţile gurii lui? Şirurile dinţilor lui cît sînt de înspăimîntătoare!

Hänen suomuksensa ovat pulskiat, kiinnitetyt toinen toiseensa, niinkuin sinetti.

Scuturile lui măreţe şi puternice, sînt unite împreună ca printr'o pecete;

Yksi on kiinni toisessa, niin ettei tuuli pääse lävitse.

se ţin unul de altul, şi nici aerul n'ar putea trece printre ele.

Ne ovat kiinni toinen toisessansa ja pysyvät yhdessä, ettei heitä taideta eroittaa.

Sînt ca nişte fraţi cari se îmbrăţişează, se apucă, şi rămîn nedespărţiţi.

Hänen aivastamisestansa kiiltää valkeus, ja hänen silmänsä ovat niinkuin aamuruskon silmälaudat.

Strănuturile lui fac să strălucească lumina; ochii lui sînt ca geana zorilor.

Hänen sunstansa käyvät tulisoitot ulos, ja tuliset kipinät sinkoilevat.

Din gura lui ţîşnesc flacări, scapără schintei de foc din ea.

Hänen sieraimistansa käy ulos savu, niinkuin kiehuvasta padasta ja kattilasta.

Din nările lui iese fum, ca dintr'un vas care fierbe, ca dintr'o căldare fierbinte.

Hänen henkensä on niinkuin tulinen hiili, ja hänen suustansa käy liekki ulos.

Suflarea lui aprinde cărbunii, şi gura lui aruncă flacări.

Hänen kaulansa on vahva; ja se on hänen ilonsa, kuin hän tekee jotakin vahinkoa.

Tăria lui stă în grumaz, şi înaintea lui sare groaza.

Hänen lihansa jäsenet ovat kiinni toinen toisessansa, ne ovat hänessä kiinni, ettei hän liikuteta.

Părţile lui cele cărnoase se ţin împreună, ca turnate pe el, neclintite.

Hänen sydämensä on kova niinkuin kivi, ja niin vahva kuin alimmainen myllyn kivi.

Inima lui este tare ca piatra, tare ca piatra de moară care stă dedesupt.

Kuin hän korottaa itsensä, niin väkevät peljästyvät; kuin hän joutuu edes, niin ei siellä armoa ole.

Cînd se scoală el, tremură vitejii, şi spaima îi pune pe fugă.

Jos hänen tykönsä mennään miekalla eli keihäällä, aseilla eli haarniskoilla, niin ei hän itsiänsä liikuta.

Degeaba este lovit cu sabia; căci suliţa, săgeata şi pavăza nu folosesc la nimic.

Ei hän rautaa tottele enempi kuin kortta, eikä vaskea enempi kuin lahopuuta.

Pentru el ferul este ca paiul, arama, ca lemnul putred.

Ei häntä nuolet karkota, ja linkokivet ovat hänelle niinkuin akanat.

Săgeata nu -l pune pe fugă, pietrele din praştie sînt ca pleava pentru el.

Vasara on hänen edssänsä niinkuin korsi; hän pilkkaa liehuvia keihäitä.

Nu vede în ghioagă decît un fir de pai, şi rîde la şuieratul săgeţilor.

Ja hän taitaa maata terävällä kivellä, hän makaa terävällä niinkuin sontatunkiolla.

Supt pîntecele lui sînt ţepi ascuţiţi: ai zice că este o grapă întinsă peste noroi.

Hän saattaa syvän meren kiehumaan niinkuin padan, ja liikuttaa yhteen niinkuin voiteen.

Face să clocotească fundul mării ca un cazan, şi -l clatină ca pe un vas plin cu mir.

Hänen jälkeensä polku valkenee; hän tekee syvyydet sangen harmaaksi.

În urmă el lasă o cărare luminoasă; şi adîncul pare ca pletele unui bătrîn.

Ei ole maalla hänen vertaistansa; hän on tehty pelkäämättömäksi.

Pe pămînt nimic nu -i este stăpîn; este făcut, ca să nu se teamă de nimic.

Hän katsoo kaikki korkiat ylön; hän on kaikkein ylpeiden kuningas.

Priveşte cu dispreţ tot ce este înălţat, este împăratul celor mai mîndre dobitoace.``