Job 39

Tiedätkös, koska metsävuohet poikivat, eli oletkos havainnut peurat käyvän tiineenä?

Ştii tu cînd îşi fac caprele sălbatice puii? Vezi tu pe cerboaice cînd fată?

Oletkos lukenut heidän kuukautensa, koska ne täydellänsä ovat? eli tiedätkös ajan, koska he poikivat?

Numeri tu lunile în cari sînt însărcinate, şi cunoşti tu vremea cînd nasc?

He kumartavat heitänsä poikiessansa, ja ajavat sen pois, josta heillä kipu on.

Ele se pleacă, fată puii, şi scapă iute de durerile lor.

Heidän poikansa vahvistuvat ja kasvavat jyvistä: ne menevät ulos, ja ei palaja heidän tykönsä.

Puii lor prind vlagă şi cresc supt cerul slobod, pleacă, şi nu se mai întorc la ele.

Kuka on metsä-aasin antanut niin vapaana käydä? kuka on metsä-aasin siteen päästänyt?

Cine a lăsat slobod măgarul sălbatic, izbăvindu -l de orice legătură?

Jolle minä olen erämaan huoneeksi antanut ja korven asuinsiaksi.

I-am dat ca locuinţă pustiul, şi pămîntul sărac ca locaş.

Hän katsoo ylön kaupungin pauhinaa: vartian huutoa ei hän kuule.

El rîde de zarva cetăţilor,

Hän katsoo vuorella laiduntansa, ja etsii kussa viheriäistä on.

Străbate munţii ca să-şi găsească hrana, şi umblă după tot ce este verde.

Luuletkos yksisarvisen palvelevan sinuas, ja makaavan yötä sinun seimelläs?

Vrea bivolul sălbatic să fie în slujba ta? Şi stă el noaptea la ieslea ta?

Taidatkos sitoa yksisarvisen vaolle köydellä, niin että hän kiskois ketoa laaksossa sinun perässäs?

Îl poţi lega tu cu o funie, ca să tragă o brazdă? Merge el după tine, ca să grăpeze bulgării din văi?

Taidatkos sinus luottaa häneen, ehkä hän paljon voi, ja jättää työs hänen haltuunsa?

Te încrezi tu în el, pentrucă puterea lui este mare? Şi -i laşi tu grija lucrărilor tale?

Uskotkos hänen siemenes kotia tuovan, ja riihees kokoovan?

Te laşi tu pe el, pentru căratul rodurilor tale, ca să le strîngă în aria ta?

Ovatko riikinkukkoin sulat kauniimmat kuin nälkäkurjen sulat?

Aripa struţului bate cu veselie, de-ai zice că este aripa şi penişul berzei.

Joka munansa jättää maahan, ja antaa maan lämpimän hautoa niitä.

Dar struţoaica îşi încredinţează pămîntului ouăle, şi le lasă să se încălzească în nisip.

Hän unohtaa ne tallattavan,ja että peto kedolla ne rikkois.

Ea uită că piciorul le poate strivi, că o fiară de cîmp le poate călca în picioare.

Hän on niin kova poikiansa vastaan, kuin ei ne hänen olisikaan: Ei hän tottele turhaan työtä tehdä.

Este aspră cu puii săi de parcă nici n'ar fi ai ei. Că s'a trudit de geaba, nu -i pasă nici de cum!

Sillä Jumala on häneltä taidon ottanut pois, ja ei ole antanut hänelle ymmärrystä.

Căci Dumnezeu nu i -a dat înţelepciune, şi nu i -a făcut parte de pricepere.

Kuin hän ylentää itsensä korkeuteen, nauraa hän hevosta ja miestä.

Cînd se scoală şi porneşte, rîde de cal şi de călăreţul lui.

Taidatkos antaa hevoselle väen, eli taidatkos kaunistaa hänen kaulansa hirnumisella?

Tu dai putere calului, şi -i îmbraci gîtul cu o coamă ce fîlfăie?

Taidatkos peljättää hänen niinkuin heinäsirkan? peljättävä on hänen sieramiensa päristys.

Tu -l faci să sară ca lăcusta? Nchezatul lui puternic răspîndeşte groaza.

Hän kaivaa maata kavioillansa, on riemuinen väkevyydessänsä, ja menee sota-aseita vastaan.

Scurmă pămîntul, şi, mîndru de puterea lui, se aruncă asupra celor înarmaţi;

Hän nauraa pelkoa ja ei hämmästy, eikä pakene miekkaa.

îşi bate joc de frică, nu se teme, şi nu se dă înapoi dinaintea săbiei.

Ehkä vielä viini kalisis häntä vastaan, ja keihäät ja kilvet välkkyisivät;

Zîngăneşte tolba cu săgeţi pe el, suliţa şi lancea strălucesc,

Hän korskuu, pudistelee ja kaivaa maata, ja ei tottele vasikitorven helinää.

fierbe de aprindere, mănîncă pămîntul, n'are astîmpăr cînd răsună trîmbiţa.

Kuin vaskitorvi heliästi soi, luihkaa hän: hui, ja haastaa sodan taampaa, niin myös päämiesten huudon ja riemun.

La sunetul trîmbiţei parcă zice: ,Înainte!` De departe miroase bătălia, glasul ca de tunet ai căpeteniilor şi strigătele de luptă.

Lentääkö haukka sinun ymmärryksestäs, ja hajoittaa siipensä etelään käsin?

Oare prin priceperea ta îşi ia uliul sborul, şi îşi întinde aripile spre miazăzi?

Lentääkö kotka sinun kädestäs niin korkialle, että hän tekee pesänsä korkeuteen?

Oare din porunca ta se înalţă vulturul, şi îşi aşează cuibul pe înălţimi?

Hän asuu vuorilla ja yöttelee vuorten kukkuloilla ja vahvoissa paikoissa.

El locuieşte în stînci, acolo îşi are locuinţa, pe vîrful zimţat al stîncilor şi pe vîrful munţilor.

Sieltä hän katsoo ruan perään, ja hänen silmänsä näkevät kauvas.

De acolo descopere el prada, şi îşi cufundă privirile în depărtare după ea.

Hänen poikansa särpävät verta; ja kussa raato on, siellä myös hän on.

Puii lui îi beau sîngele; şi acolo unde sînt hoituri, acolo -i şi vulturul.