Job 21

Job vastasi ja sanoi:

Iov a luat cuvîntul şi a zis:

Kuulkaat visusti minun puhettani, ja antakaat neuvoa teitänne.

,,Ascultaţi, ascultaţi cuvintele mele, daţi-mi măcar această mîngîiere.

Kärsikäät minua, että minä myös puhuisin: ja kuin minä puhunut olen, pilkkaa sitte.

Lăsaţi-mă să vorbesc, vă rog; şi, după ce voi vorbi, veţi putea să vă bateţi joc.

Puhunko minä ihmisen kanssa? miksi ei minun henkeni pitäisi tästä murehtiman?

Oare împotriva unui om se îndreaptă plîngerea mea? Şi pentruce n'aş fi nerăbdător?

Katsokaat minun päälleni, ja hämmästykäät, ja pankaat kätenne suun eteen.

Priviţi-mă, miraţi-vă, şi puneţi mîna la gură.

Koska minä sitä ajattelen, niin minä peljästyn, ja vavistus tulee minun lihani päälle.

Cînd mă gîndesc, mă înspăimînt, şi un tremur îmi apucă tot trupul:

Miksi jumalattomat elävät, tulevat vanhaksi ja lisääntyvät tavarassa?

Pentruce trăiesc cei răi? Pentruce îi vezi îmbătrînind şi sporind în putere?

Heidän siemenensä on pysyväinen heidän ympärillänsä, ja heidän sikiänsä ovat läsnä heitä.

Sămînţa lor se întăreşte cu ei şi în faţa lor, odraslele lor propăşesc supt ochii lor.

Heidän huoneensa ovat vapaat pelvosta, ja Jumalan vitsa ei ole heidän päällänsä.

În casele lor domneşte pacea, fără umbră de frică; nuiaua lui Dumnezeu nu vine să -i lovească.

Heidän sonninsa päästetään, ja ei käy väärin, heidän lehmänsä poikivat, ja ei ole hedelmättömät.

Taurii lor sînt plini de vlagă şi prăsitori, juncanele lor zămislesc şi nu leapădă.

Heidän nuoret lapsensa käyvät ulos niinkuin lauma, ja heidän lapsensa hyppäävät.

Îşi lasă copiii să se împrăştie ca nişte oi, şi copiii se sbeguiesc în jurul lor.

He riemuitsevat trumpuilla ja kanteleilla, ja iloitsevat huiluilla.

Cîntă cu sunet de tobă şi de arfă, se desfătează cu sunete de caval.

He vanhenevat hyvissä päivissä, ja menevät silmänräpäyksessä helvettiin.

Îşi petrec zilele în fericire, şi se pogoară într'o clipă în locuinţa morţilor.

Jotka sanovat Jumalalle: mene pois meidän tyköämme; sillä emme tahdo tietää sinun tietäs.

Şi totuş ziceau lui Dumnezeu: ,Pleacă dela noi. Nu voim să cunoaştem căile Tale.

Kuka on Kaikkivaltias, että meidän pitää häntä palveleman? eli mitä meidän siitä hyvää on, että me häntä rukoilemme?

Ce este Cel Atot puternic, ca să -I slujim? Ce vom cîştiga dacă -I vom înălţa rugăciuni?

Mutta katso, heidän tavaransa ei ole heidän kädessänsä: jumalattomain neuvo pitää kaukana minusta oleman.

Ce! nu sînt ei în stăpînirea fericirii? -Departe de mine sfatul celor răi! -

Kuinka jumalattoman kynttilä sammuu, ja heidän kadotuksensa tulee heidän päällensä? Hänen pitää jakaman surkeutta vihassansa.

dar de multe ori se întîmplă să li se stingă candela, să vină sărăcia peste ei, să le dea şi lor Dumnezeu partea lor de dureri în mînia Lui,

Heidän pitää oleman niinkuin korsi tuulessa, ja niinkuin akanat, jotka tuulispää vie salaisesti pois.

să fie ca paiul luat de vînt, ca pleava luată de vîrtej?

Jumala säästää hänen onnettomuutensa hänen lapsillensa; koska hän maksaa hänelle, silloin hänen pitää tietämän.

Veţi zice că pentru fiii Săi păstrează Dumnezeu pedeapsa. Dar pe el, pe nelegiuit, ar trebui să -l pedepsească Dumnezeu, ca să simtă;

Hänen silmänsä pitää näkemän hänen kadotuksensa, ja Kaikkivaltiaan vihasta pitää hänen juoman.

el ar trebui să-şi vadă nimicirea, el ar trebui să bea mînia Celui Atotputernic.

Sillä mitä hän tottelee hänen huonettansa hänen jälkeensä? Ja hänen kuukauttensa luku tuskin tulee puolillensa.

Căci, ce -i pasă lui ce va fi de casa lui după el, cînd numărul lunilor i s'a împlinit?

Kuka tahtoo opettaa Jumalaa, joka korkiatkin tuomitsee?

Oare pe Dumnezeu Îl vom învăţa minte, pe El, care cîrmuieşte duhurile cereşti?

Tämä kuolee vauraana ja terveenä, rikkaana ja onnellisena.

Unul moare în mijlocul propăşirii, păcii şi fericirii,

Hänen piimäastiansa ovat täynnä rieskaa, ja hänen luunsa ovat täynnä ydintä.

cu coapsele încărcate de grăsime, şi măduva oaselor plină de suc.

Mutta toinen kuolee murheellisella mielellä, ja ei koskaan syönyt ilossa.

Altul moare, cu amărăciunea în suflet, fără să se fi bucurat de vreo fericire,

Ja he makaavat ynnä maassa, ja madot peittävät heidät.

şi amîndoi adorm în ţărînă, amîndoi sînt mîncaţi de viermi.

Katso, minä tunnen teidän ajatuksenne ja teidän väärän aivoituksenne minua vastaan.

Ştiu eu bine cari sînt gîndurile voastre, ce judecăţi nedrepte rostiţi asupra mea.

Sillä te sanotte: kussa ruhtinaan huone on? ja kussa ovat majat, joissa jumalattomat asuiva?

Voi ziceţi: ,Unde este casa apăsătorului? Unde este cortul în care locuiau nelegiuiţii?`

Ettekö ole tutkineet vaeltavaisilta? ja ettekö tiedä hänen merkkejänsä?

Dar ce! n'aţi întrebat pe călători, şi nu ştiţi ce istorisesc ei?

Sillä paha säästetään kadotuksen päivään, ja hän pysyy hamaan vihan päivään asti.

Cum în ziua nenorocirii, cel rău este cruţat, şi în ziua mîniei, el scapă.

Kuka sanoo hänen edessänsä hänen tiensä? ja kuka kostaa hänelle sen minkä hän tehnyt on?

Cine îl mustră în faţă pentru purtarea lui? Cine îi răsplăteşte tot ce a făcut?

Mutta hän viedään hautaan, ja täytyy joukossa pysyä.

Este dus la groapă, şi i se pune o strajă la mormînt.

Ojan multa kelpasi hänelle, ja kaikki ihmiset viedään hänen perässänsä; ja ne jotka ovat hänen edellänsä olleet, ovat epälukuiset.

Bulgării din vale îi sînt mai uşori, căci toţi oamenii merg după el, şi o mulţime îi merge înainte.

Miksi te minua lohdutatte turhaan? ja teidän vastauksenne löydetään vääräksi.

Pentruce dar îmi daţi mîngîieri deşerte? Ce mai rămîne din răspunsurile voastre decît viclenie?``