Psalms 2

2:1

Miksi pakanat kiukuitsevat, ja kansat turhia ajattelevat?

Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

2:2

Maan kuninkaat hankitsevat itseänsä, ja päämiehet keskenänsä neuvoa pitävät Herraa ja hänen voideltuansa vastaan.

Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

2:3

Katkaiskaamme heidän siteensä, ja heittäkäämme meistä pois heidän köytensä.

Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

2:4

Mutta joka taivaissa asuu, nauraa heitä: Herra pilkkaa heitä.

Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

2:5

Kerran hän puhuu heille vihoissansa, ja hirmuisuudessansa peljättää heitä.

Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

2:6

Mutta minä asetin kuninkaani Zioniin, pyhälle vuorelleni.

Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

2:7

Minä tahdon saarnata senkaltaisesta säädystä, josta Herra minulle sanoi: Sinä olet minun poikani, tänäpänä minä sinun synnytin.

Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

2:8

Ano minulta, niin minä annan pakanat perinnökses ja maailman ääret omakses.

Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

2:9

Sinun pitää särkemän heitä rautaisella valtikalla, ja niinkuin savisen astian heitä murentaman.

Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

2:10

Nyt te kuninkaat, siis ymmärtäkäät, ja te maan tuomarit, antakaat teitänne kurittaa.

Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

2:11

Palvelkaat Herraa pelvossa, ja iloitkaat vavistuksessa.

Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

2:12

Antakaat suuta pojalle, ettei hän vihastuisi, ja te hukkuisitte tiellä; sillä hänen vihansa syttyy pian. Mutta autuaat ovat kaikki ne, jotka häneen uskaltavat.

Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.