Job 17

Minun henkeni on heikko, minun päiväni ovat lyhetyt, ja hauta on käsissä.

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

En minä ketäkään pettänyt, ja kuitenkin minun silmäni täytyy olla murheessa.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Nyt siis taivuta sinus, ja ole itse minun takaukseni! kukas muu olis, joka minua takais?

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Ymmärryksen olet sinä heidän sydämistänsä kätkenyt, sentähden et sinä korota heitä.

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

Hän kerskaa ystävillensä saaliistansa, mutta hänen lastensa silmät pitää vaipuman.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

Hän on minun pannut sananlaskuksi kansain sekaan, ja ääniksi heidän keskellensä.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Minun silmäni ovat pimenneet minun suruni tähden, ja kaikki minun jäseneni ovat niinkuin varjo.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

Tästä hurskaat hämmästyvät, ja viattomat asettavat heitänsä ulkokullatuita vastaan.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

Hurskas pysyy tielIänsä: ja jolla on puhtaat kädet, se pysyy vahvana.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Kääntäkäät siis teitänne kaikki ja tulkaat nyt: en minä kuitenkaan löydä yhtään taitavaa teidän seassanne.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Minun päiväni ovat kuluneet: minun aivoitukseni ovat hajoitetut, jotka minun sydämessäni olivat,

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

Ja ovat yöstä päivän, ja valkeuden pimeydestä tehneet.

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

Ja ehkä minä kauvan odottaisin, niin on kuitenkin hauta minun huoneeni, ja minä olen vuoteeni pimeydessä tehnyt.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

Mätänemisen minä kutsuin isäkseni, ja madot äidikseni ja sisarekseni.

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Kussa on nyt minun odottamiseni? ja kuka ottaa minun toivostani vaarin?

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

Hautaan se menee, ja makaa minun kanssani mullassa.

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.