Psalms 94

Herra Jumala, jonka kostot ovat, Jumala, jonka kostot ovat, selkiästi itses näytä.

E Ihowa, e te Atua, e te Kairapu utu; e te Atua, e te Kairapu utu, tiaho mai.

Korota sinuas, maailman tuomari: maksa ylpeille, mitä he ansainneet ovat.

E ara, e te Kaiwhakawa o te whenua: hoatu te utu e rite ana ki te hunga whakakake.

Herra, kuinka kauvan pitää jumalattomain, kuinka kauvan pitää jumalattomain riemuitseman?

Kia pehea te roa, e Ihowa, o te hunga kino nei, kia pehea te roa o te hunga kino e whakamanamana ana?

Tiuskuman ja puhuman niin ylpiästi, ja kaikki pahantekiät niin kerskaaman?

Kei te korero whakatu ratou, kei te korero whakahi: kei te korero whakapehapeha ki a ratou nga kaimahi katoa i te kino.

Herra, he polkevat alas sinun kansas, ja sinun perimistäs he vaivaavat.

Mongamonga noa tau iwi i a ratou, e Ihowa: e tukinotia ana e ratou tou kainga tupu.

Lesket ja muukalaiset he tappavat, ja orvot he kuolettavat,

E patua ana e ratou te pouaru, te manene: e kohuru ana i te pani.

Ja sanovat: ei Herra sitä näe, ja Jakobin Jumala ei sitä tottele.

A e mea ana, E kore a Ihowa e kite; e kore e maharatia e te Atua o Hakopa.

Ymmärtäkäät siis, te hullut kansan seassa! ja, te tyhmät, koska te taitaviksi tulette?

Kia matau, e nga poauau o te iwi: a hea ano koutou whai mahara ai, e nga kuware?

Joka korvan on istuttanut, eikö hän kuule? eli joka silmän loi, eikö hän näe?

Ko te kaiwhakato o te taringa, e kore ranei ia e rongo? Ko te kaihanga o te kanohi, e kore ianei ia e kite?

Joka pakanoita kurittaa, eikö hän rankaise, joka ihmisille opettaa tiedon?

Ko te kaipapaki o nga iwi e kore ranei ia e papaki, ara ko te kaiwhakaako nei i te tangata kia mohio?

Mutta Herra tietää ihmisten ajatukset, että ne turhat ovat.

E matau ana a Ihowa ki nga whakaaro o te tangata, he mea teka noa.

Autuas on se, jota sinä, Herra, kuritat, ja opetat sinun laistas,

Ka hari te tangata e pakia ana e koe, e Ihowa: e whakaakona ana i roto i tau ture;

Että hänellä kärsivällisyys olis, koska vastoin käy, siihenasti kuin jumalattomalle hauta valmistetaan.

Kia marie ai tona ngakau i a koe i nga ra o te he, a keria noatia iho te poka mo te tangata kino.

Sillä ei Herra heitä kansaansa pois, eli hylkää perimistänsä.

E kore hoki a Ihowa e panga i tana iwi, e kore ano e whakarere i tona kainga tupu.

Sillä oikeuden pitää sittekin oikeuden oleman, ja kaikki hurskaat sydämet sitä seuraavat.

Engari e hoki te whakawa ki te tika: a e arumia e nga tangata ngakau tika katoa.

Kuka seisoo minun kanssani pahoja vastaan? kuka astuu minun tyköni pahointekiöitä vastaan?

Ko wai toku hei whakatika ake ki te hunga kino? Ko wai toku hei tu ake ki nga kaimahi i te hara?

Ellei Herra minua auttaisi, niin minun sieluni makais lähes hiljaisuudessa.

Mehemea kaua a Ihowa hei awhina moku, penei kua noho kupukore noa atu toku wairua.

Minä sanoin: minun jalkani on horjunut, vaan sinun armos, Herra, minun tukesi.

I taku meatanga, Ka paheke toku waewae; na tau mahi tohu, e Ihowa, ahau i tautoko ake.

Minulla oli paljo surua sydämessäni; mutta sinun lohdutukses ilahutti minun sieluni.

I oku whakaaronga maha i roto i toku ngakau ko au whakamarie toku oranga ngakau.

Etpäs mielisty koskaan tosin vahingolliseen istuimeen, joka lain häijysti opettaa.

Tera ranei e whakahoa ki a koe te torona o te kino, e whakatakoto nei i te mahi nanakia hei ture?

He kokoovat joukkonsa vanhurskaan sielua vastaan, ja tuomitsevat viattoman veren kadotukseen,

Kei te whakahuihui ratou ki te poke i te wairua o te tangata tika, e mea ana kia heke te toto harakore.

Mutta Herra on minun varjelukseni: minun Jumalani on minun uskallukseni turva,

Ko Ihowa ia toku pa teko: ko toku Atua hei kohatu piringa moku.

Ja hän kostaa heidän vääryytensä, ja hukuttaa heitä heidän pahuutensa tähden: Herra, meidän Jumalamme, hukuttaa heitä.

A nana i whakahoki to ratou kino ki runga ki a ratou, a tera ia e whakangaro i a ratou i roto i o ratou kino: ma Ihowa, ma to tatou Atua ratou e whakangaro.