Psalms 106

Halleluja. Kiittäkäät Herraa! sillä hän on hyvä, ja hänen laupiutensa pysyy ijankaikkisesti.

Whakamoemititia a Ihowa. Whakawhetai ki a Ihowa; he pai hoki ia: he pumau tonu hoki tana mahi tohu.

Kuka taitaa puhua ulos Herran suurta voimaa, ja ylistää kaikkia hänen kiitettäviä tekojansa?

Me wai e korero nga mahi nunui a Ihowa: e whakakite katoa nga whakamoemiti ki a ia?

Autuaat ovat, jotka käskyn pitävät ja aina vanhurskauden tekevät.

Ka hari te hunga e mau ana ki te whakarite tika; me te kaimahi i te tika i nga wa katoa.

Herra, muista minua armos perästä, jonkas kansalles luvannut olet: opi minua sinun autuudellas,

Maharatia mai ahau, e Ihowa, kia rite ki tau manako ki tau iwi: tirotirohia mai ahau i runga i tau whakaoranga.

Että minä näkisin valittujes menestyksen, ja iloitsisin kansas ilossa, ja kerskaisin perimises kanssa.

Kia kite ai ahau i te pai o au i whiriwhiri ai: kia koa ai, koa tahi me tau iwi; kia whakamanamana tahi ai me tou kainga tupu.

Me teimme syntiä meidän isäimme kanssa: me teimme väärin, ja olemme olleet jumalattomat.

Kua hara tahi matou me o matou matua, kua mahi matou i te kino, i te mea he.

Ei meidän isämme tahtoneet ymmärtää Egyptissä sinun ihmeitäs, eikä muistaneet sinun suurta laupiuttas, ja olivat meren tykönä tottelemattomat, Punaisen meren tykönä.

Kihai o matou matua i mohio ki au mea whakamiharo i Ihipa, kihai hoki i mahara ki te tini o au arohatanga; engari ia i whakatoi ratou ki a koe i te moana, ae, i te Moana Whero.

Kuitenkin autti hän heitä nimensä tähden, niin että hän voimansa osoitti.

Otira whakaorangia ana ratou e ia, he whakaaro ki tona ingoa, kia matauria ai tona kaha.

Ja hän uhkasi Punaista merta, niin se kuivui; ja vei heitä syvyyden lävitse, niinkuin korvessa,

I riria ano e ia te Moana Whero, a kua maroke: na arahina ana ratou e ia i nga rire, ano ko waenga koraha.

Ja vapahti heitä niiden käsistä, joka heitä vihasivat, ja lunasti heitä vihollistensa käsistä.

Na whakaorangia ake ratou e ia i te ringa o te tangata i kino ki a ratou; a hokona ana ratou i roto i te ringa o te hoariri.

Ja vedet peittivät heidän vainollisensa, niin ettei yksikään eläväksi jäänyt.

A taupokina ana e nga wai o ratou hoariri, hore rawa tetahi morehu.

Silloin he uskoivat hänen sanansa, ja veisasivat hänen kiitoksensa.

Na whakapono ana ratou ki ana kupu: a waiata ana i te whakamoemiti ki a ia.

Mutta he unohtivat pian hänen työnsä, ja ei ottaneet hänen neuvoansa.

Hohoro tonu to ratou wareware ki ana mahi: kihai i taria e ratou tona whakaaro:

He kiehuivat himosta korvessa, ja kiusasivat Jumalaa erämaassa.

Engari i whakaputa nui i o ratou hiahia i te tahora; whakamatautau ana ratou i te Atua i te koraha.

Mutta hän antoi heille heidän anomisensa, ja lähetti heille laihuuden heidän himonsa tähden.

Na ka hoatu e ia ta ratou i inoi ai; otira i tukua atu e ia te hiroki ki to ratou wairua.

Ja he asettuivat Mosesta vastaan leirissä, Aaronia Herran pyhää vastaan.

I hae hoki ratou ki a Mohi i te puni, ki a Arona ano, ki te tangata tapu a Ihowa.

Maa aukeni ja nieli Datanin, ja peitti Abiramin joukon,

Ko te hamamatanga o te whenua, na horomia ana a Ratana; a taupokina iho te ropu o Apirama.

Ja tuli syttyi heidän joukossansa, ja liekki poltti jumalattomat.

A mura ana te ahi i to ratou ropu; wera ana i te mura te hunga kino.

He tekivät vasikan Horebissa, ja kumarsivat valettua kuvaa.

I hanga e ratou he kuao kau ki Horepa, a koropiko ana ki te whakapakoko i whakarewaina.

Ja he muuttelivat kunniansa härjän muotoon, joka heiniä syö.

Koia i whitia ai e ratou to ratou kororia mo te mea i rite ki te puru kai tarutaru.

He unohtivat Jumalan, vapahtajansa, joka oli niin suuria töitä tehnyt Egyptissä,

Wareware ake i a ratou te Atua, to ratou kaiwhakaora, i mahi nei i nga mea nunui ki Ihipa.

Ihmeitä Hamin maalla, ja peljättäviä töitä Punaisen meren tykönä.

I nga mahi whakamiharo ki te whenua o Hama, i nga mea whakamataku ki te Moana Whero.

Ja hän sanoi heitä hukuttavansa, ellei Moses hänen valittunsa olisi seisonut siinä välissä, ja palauttanut hänen vihaansa, ettei hän ratki heitä kadottanut.

Na ka mea ia, kia whakangaromia ratou, me i kaua a Mohi, tana i whiriwhiri ai, te tu ki tona aroaro i te takiwa, hei papare ake i tona riri, kei huna ratou e ia.

Ja he katsoivat sen ihanan maan ylön, eikä uskoneet hänen sanaansa,

Ae ra, i whakahawea ratou ki te whenua ahuareka; kihai ratou i whakapono ki tana kupu;

Ja napisivat majoissansa, eikä olleet kuuliaiset Herran äänelle.

Heoi amuamu ana i roto i o ratou teneti, kihai i whakarongo ki te reo o Ihowa.

Ja hän nosti kätensä heitä vastaan, maahan lyödäksensä heitä korvessa,

Na reira ka ara tona ringa ki a ratou, ki te turaki i a ratou i te koraha;

Ja heittääksensä heidän siemenensä pakanain sekaan, ja hajoittaaksensa heitä maakuntiin.

Ki te turaki i o ratou uri i roto i nga iwi: ki te whakamarara i a ratou ki nga whenua.

Ja he ryhtyivät BaalPeoriin, ja söivät kuolleiden (epäjumalain) uhreista,

I whakauru atu hoki ratou ki a Paarapeoro: a kai ana i nga patunga tapu ma nga mea mate.

Ja vihoittivat hänen töillänsä; niin tuli myös rangaistus heidän sekaansa.

Koia i whakapataritari ai ratou i a ia ki a ratou hanga kia riri; a pakaru ana mai te mate uruta ki a ratou.

Niin Pinehas astui edes, ja lepytti asian, ja rangaistus lakkasi.

Na ko te whakatikanga ake o Pinehaha, ki te whakaputa whakawa: a mutu iho te mate.

Ja se luettiin hänelle vanhurskaudeksi, suvusta sukuun ijankaikkisesti.

I kiia ai ia he tika i nga whakatupuranga katoa ake ake.

Ja vihoittivat hänen riitaveden tykönä ja tapahtui Mosekselle pahoin heidän tähtensä;

I whakapataritari ano ratou i a ia ki nga wai o Meripa; na hemanawa ana a Mohi mo ratou:

Sillä he saattivat hänen sydämensä murheelliseksi, niin että hän sanoissansa eksyi.

Na ratou hoki i whakatoi tona wairua, i he ai te kupu a ona ngutu.

Ei he hukuttaneet pakanoita, niinkuin Herra heille käskenyt oli,

Kihai ratou i whakangaro i nga iwi i kiia nei e Ihowa ki a ratou;

Vaan sekaantuivat pakanain sekaan, ja oppivat heidän töitänsä,

Heoi uru ana ki roto ki nga tauiwi, a ako ana i a ratou mahi.

Ja palvelivat heidän epäjumaliansa; ja ne tulivat heille paulaksi.

I mahi hoki ratou ki a ratou whakapakoko, i mahangatia ai ratou.

Ja he uhrasivat poikansa ja tyttärensä perkeleille,

Ae, i patua e ratou a ratou tama me a ratou tamahine ma nga atua maori;

Ja vuodattivat viattoman veren, poikainsa ja tyttäriensä veren, jotka he uhrasivat Kanaanealaisten epäjumalille, niin että maa veren vioilla turmeltiin,

I whakahekea hoki te toto harakore, nga toto o a ratou tama, o a ratou tamahine, i patua nei e ratou ma nga whakapakoko o Kanaana; a poke iho te whenua i te toto.

Ja saastuttivat itsensä omissa töissänsä, ja tekivät huorin teoissansa.

Na poke iho ratou i a ratou mahi: a puremu ana ki a ratou mahi.

Niin julmistui Herran viha kansansa päälle, ja hän kauhistui perimistänsä,

Koia i mura ai te riri o Ihowa ki tana iwi; a whakarihariha ana ia ki tona kainga tupu.

Ja hylkäsi ne pakanain käsiin, että ne vallitsivat heitä, jotka heitä vihasivat.

A tukua ana ratou e ia ki te ringa o nga tauiwi; waiho ana te hunga i kino ki a ratou hei rangatira mo ratou.

Ja heidän vihollisensa ahdistivat heitä, ja he painettiin heidän kätensä alle.

Na ka tukinotia ratou e o ratou hoariri: ka pehia ki raro i o ratou ringa.

Hän monesti heitä pelasti; mutta he vihoittivat hänen neuvoillansa, ja he painettiin alas pahain tekoinsa tähden.

He maha ana whakaoranga i a ratou: ko ratou ia i whakatoi ki a ia i o ratou whakaaro, a whakaititia ana i ta ratou kino.

Ja hän näki heidän tuskansa, kuin hän heidän valituksensa kuuli,

Ahakoa ra, i titiro ia ki to ratou matenga, i tona rongonga i ta ratou tangi:

Ja muisti liittonsa, jonka hän heidän kanssansa tehnyt oli, ja katui sitä suuresta laupiudestansa,

I mahara hoki ia ki tana kawenata ki a ratou, a rite tonu ki te tini o ana mahi aroha te putanga ketanga o ona whakaaro:

Ja antoi heidän löytää armon kaikkein edessä, jotka heitä vanginneet olivat.

I meinga hoki ratou e ia kia arohaina e te hunga katoa i whakaraua atu ai ratou.

Auta meitä, Herra meidän Jumalamme, ja kokoa meitä pakanoista, että kiittäisimme sinun pyhää nimeäs, ja kehuisimme sinun kiitostas.

Whakaorangia matou, e Ihowa, e to matou Atua, kohikohia matou i roto i nga tauiwi: kia whakawhetai ai ki tou ingoa tapu, kia whakamanamana ai ki tou whakamoemiti.

Kiitetty olkoon Herra Israelin Jumala, ijankaikkisuudesta niin ijankaikkisuuteen: ja sanokaan kaikki kansa: Amen, Halleluja!

Kia whakapaingia a Ihowa, te Atua o Iharaira, i tua whakarere ano, a ake ake. A kia mea katoa te iwi, Amine. Whakamoemititia a Ihowa.