Lamentations 3

Minä olen mies, jonka viheliäisyyttä nähdä täytyy hänen hirmuisuutensa vitsan kautta.

من آن کسی هستم که چوب مجازات خدا را خورده‌ام.

Hän johdatti minua ja vei pimeyteen ja ei valkeuteen.

او مرا به اعماق تاریکی برده

Hän on kätensä kääntänyt minua vastaan, ja toimittaa toisin aina minun kanssani.

و تمام روز دست خود را برضد من بلند کرده است.

Hän on tehnyt lihani ja nahkani vanhaksi, ja luuni musertanut.

گوشت و پوستِ بدن مرا فرتوت ساخته و استخوانهایم را شکسته است.

Hän rakensi minua vastaan, ja sapella ja vaivalla hän minua kääri.

مرا با سختی و مشقّت محاصره کرده

Hän on minut pannut pimeyteen, niinkuin aikaa kuolleet.

و مانند کسی‌که سالها پیش مرده باشد، در تاریکی نشانده است.

Hän on minut muurannut sisälle, etten minä pääse ulos, ja minut kovaan jalkapuuhun pannut.

دیواری به دورم کشیده و مرا با زنجیرهای سنگین بسته است و نمی‌توانم فرار کنم.

Ja vaikka minä huudan ja parun, niin hän kuitenkin korvansa tukitsee minun rukouksestani.

برای کمک التماس می‌کنم، امّا او دعایم را نمی‌پذیرد.

Hän on muurannut tieni kiinni vuojonkivillä, ja polkuni sulkenut.

راه مرا از هر طرف با دیوارهای سنگی بسته و آن را پُر پیچ و خم ساخته است.

Hän on väijynyt minua niinkuin karhu, niinkuin jalopeura salaisuudessa.

او مانند خرسی در کمین من نشسته و مثل شیری برای حمله به من آماده است.

Hän on minun antanut tieltä eksyä, ja minut repinyt säpäleiksi, ja minut autioksi tehnyt.

مرا از راهم به گوشه‌ای برده و پاره پاره‌ام نمود و ترک گفت.

Hän on joutsensa jännittänyt, ja asettanut minun nuolella tarkoitettavaksi.

کمان خود را کشید و مرا هدف تیرهای خود قرار داد.

Hän ampui minun munaskuihini viinensä nuolet.

تیرهایش به اعماق قلبم فرو رفت.

Minä olen kaiken minun kansani nauru, ja heidän jokapäiväinen virtensä.

مردم مرا مسخره می‌کنند و تمام روز به من می‌خندند.

Hän on haikeudella minut ravinnut, ja koiruoholla juovuttanut.

با سختی‌ها و مصیبت‌ها زندگی را برای من تلخ ساخته است.

Hän on hampaani somerolla rikki musertanut, hän kieritti minun tuhassa.

رویم را به خاک مالید و دندانهایم را با سنگها شکست.

Minun sieluni on ajettu pois rauhasta, minun täytyy hyvän unohtaa.

سعادت و سلامتی را از من گرفته است.

Minä sanoin: minun voimani ja minun toivoni Herran päälle on kadonnut.

گفتم: «شوکت و جلال من از بین رفت و امید من از خداوند قطع گردید.»

Muista siis, kuinka minä niin raadollinen ja hyljätty, koiruoholla ja sapella juotettu olen.

وقتی آوارگی و مصیبت‌های خود را به یاد می‌آورم، زندگی به کامم تلخ می‌شود.

Minun sieluni sen kyllä muistaa, ja sitä itsellensä tutkistelee.

همیشه به آنها فکر می‌کنم و روحم پریشان می‌گردد.

Minä panen sen sydämeeni; sentähden minä vielä nyt toivon.

امّا با این‌همه وقتی رنج‌هایم به یادم می‌آورم، نومید نمی‌شوم،

Herran laupiudesta se on, ettemme ratki hukkuneet; ei hänen laupiutensa vielä loppunut.

زیرا محبّت خداوند پایدار و رحمت او بی‌پایان است.

Vaan joka huomen se on uusi, ja sinun uskollisuutes on suuri.

آنها هر صبح تازه می‌باشند و وفاداری او عظیم می‌باشد.

Herra on minun osani, sanoo minun sieluni; sentähden tahdon minä häneen toivoa.

خداوند همه‌چیز من است، پس بر او امید دارم.

Herra on hyvä niille, jotka häneen toivovat, ja niille sieluille, jotka häntä kysyvät.

خداوند بر تمام کسانی‌که بر او توکّل دارند و طالب او می‌باشند، مهربان است.

Hyvä on olla kärsivällisenä ja Herralta apua toivoa.

پس بهتر است که با صبر منتظر باشیم تا خداوند ما را نجات دهد.

Hyvä on ihmiselle ijestä kantaa nuoruudessansa;

چه نیکوست که در هنگام جوانی صبر و تحمّل را بیاموزیم.

Että hän istuu yksinänsä, on vaiti, kuin jotakin hänen päällensä tulee,

وقتی گرفتار مصیبتی از جانب خداوند می‌شویم، باید خاموش و تنها بنشینیم؛

Ja panee suunsa tomuun, ja odottaa toivoa,

و در حضور خداوند به خاک بیافتیم، شاید هنوز امیدی باقی باشد.

Ja antaa löydä poskillensa, ja paljon pilkkaa kärsii.

وقتی کسی بخواهد ما را بزند، صورت خود را جلو بیاوریم و وقتی به ما اهانت می‌کنند، تحمّل کنیم.

Sillä ei Herra syökse pois ijankaikkisesti.

زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.

Vaan hän saattaa murheelliseksi, ja taas armahtaa suuresta laupiudestansa.

هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.

Sillä ei hän sydämestänsä ihmisiä kurita eikä murheesen saata,

خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.

Niinkuin hän tahtois raadolliset maan päällä ratki jalkainsa alla polkea,

وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛

Ja antais jonkun miehen oikeuden Ylimmäisen edessä tulla käännetyksi pois,

هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛

Ja ihmistä väärin tuomita asiassansa, niinkuin ei Herra sitä näkisikään.

و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.

Kuka tohtii siis sanoa: senkaltaiset tapahtuvat ilman Herran käskyä?

هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.

Eikö paha ja hyvä tule Korkeimman suusta?

خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.

Miksi siis ihmiset nurisevat eläissänsä? Jokainen nuriskaan syntejänsä vastaan.

پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟

Tutkistelkaamme ja etsikäämme meidän menoamme, ja palatkaamme Herran tykö.

بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.

Nostakaamme meidän sydämemme ja kätemme taivaasen päin, Jumalan tykö.

بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،

Me, me olemme syntiä tehneet ja kovakorvaiset olleet; (sentähden) et sinä säästänytkään.

و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.

Vaan sinä olet vihalla meitä peittänyt ja vainonnut, ja armottomasti surmannut.

«بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.

Sinä verhoitit itses pilvellä, ettei rukous päässyt sen lävitse.

چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.

Sinä olet meitä tunkioksi ja saastaisuudeksi kansain seassa tehnyt.

تو ما را پیش مردم جهان همچون خاکروبه و زباله ساختی.

Kaikki meidän vihollisemme ovat suutansa ammottaneet meitä vastaan.

«تمام دشمنان ما، ما را تحقیر می‌کنند.

Me painetaan alas ja rangaistaan pelvolla ja ahdistuksella.

با هلاکت و نابودی روبه‌رو شده‌ایم و ترس و وحشت ما را فراگرفته است.

Minun silmäni vuotavat vesi-ojia minun kansani tyttären surkeuden tähden.

به‌خاطر نابودی قومم، سیل اشک از چشمانم جاریست.

Minun silmäni vuotavat ja ei taida lakata; ei he asetu,

«پیوسته اشک می‌ریزم

Siihenasti että Herra katsoo taivaasta alas ja näkee.

تا خداوند از آسمان به پایین بنگرد و ما را ببیند.

Minun silmäni kuluttaa minulta elämäni kaikkein minun kaupunkini tytärten tähden.

وقتی می‌بینم چه بلایی بر سر دختران شهر من آمده است، دلم از غصّه ریش‌ریش می‌شود.

Minun viholliseni ovat minua kovin ajaneet takaa, niinkuin lintua ilman syytä.

«دشمنان بدون هیچ دلیلی مرا مثل پرنده به دام انداختند.

He ovat minun elämäni kuoppaan salvanneet, ja heittäneet kiven minun päälleni.

مرا زنده در چاه انداختند و سنگی بر سر آن گذاشتند.

Ovat myös vedet minun pääni ylitse käyneet; niin minä sanoin: nyt minä ratki hukassa olen.

آب از سرم گذشت و فکر کردم که بزودی خواهم مرد.

Minä huusin avukseni sinun nimeäs, Herra, alhaalta kuopasta;

«خداوندا، از ته چاه تو را طلبیدم.

Ja sinä kuulit minun ääneni, älä korvias kätke minun huokauksestani ja huudostani.

فریاد مرا شنیدی و به ناله‌های من گوش دادی.

Sinä lähenet kuin minä sinua huudan, ja sanot: älä pelkää.

وقتی به حضور تو دعا کردم، آمدی و گفتی: 'نترس!'

Sinä, Herra, ratkaiset minun sieluni asian, ja lunastat minun henkeni.

«خداوندا، تو از حق من دفاع کردی و از مرگ نجاتم دادی.

Herra katso, kuinka minulle niin vääryyttä tehdään, ja tuomitse minun oikeuteni.

تو ای خداوند، شاهد ظلم‌هایی که در حق من کردند، بودی؛ پس به داد من برس و خودت داوری کن.

Sinä näet kaikki heidän kostonsa ja kaikki heidän ajatuksensa minusta.

تو می‌دانی که دشمنانم همه از من نفرت دارند و برضد من دسیسه می‌چینند.

Herra, sinä kuulet heidän pilkkansa ja kaikki heidän ajatuksensa minua vastaan,

«خداوندا، تو شنیده‌ای که آنها چگونه به من اهانت کرده و برضد من توطئه چیده‌اند.

Minun vainollisteni huulet ja heidän neuvonsa minua vastaan yli päivää.

دشمنانم تمام روز دربارهٔ من سخنان بد می‌گویند و برای آزار من نقشه می‌کشند.

Katso, kuin he istuvat eli nousevat, niin he minusta virsiä laulavat.

در همه حال به من می‌خندند و مسخره‌ام می‌کنند.

Kosta heille, Herra, niinkuin he ansainneet ovat, heidän kättensä töiden jälkeen.

«خداوندا، آنها را به سزای کارهایشان برسان.

Anna heidän sydämensä vavista ja sinun kiroustas tuta.

آنها را لعنت کن تا گرفتار غم و درد شوند.

Vainoo heitä hirmuisuudella, ja hukuta heitä Herran taivaan alta.

با خشم و غضب آنها را تعقیب کن و از روی زمین نابود ساز.»