Psalms 130

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Syvyydessä minä huudan sinua, Herra.

El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

Herra, kuule minun ääneni: vaarinottakaan korvas rukousteni äänestä.

Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

Jos sinä, Herra, soimaat syntiä: Herra, kuka siis pysyy?

Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

Sillä sinun tykönäs on anteeksi antamus, että sinua peljättäisiin.

Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

Minä odotan Herraa: sieluni odottaa, ja minä toivon hänen sanansa päälle.

Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

Sieluni vartioitsee Herraa huomenvartiosta toiseen huomenvartioon asti.

Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

Israel toivokaan Herran päälle; sillä Herralla on armo, ja runsas lunastus hänellä.

Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

Ja hän lunastaa Israelin kaikista synneistänsä.

Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.