Psalms 103

Davidin Psalmi. Kiitä Herraa, sieluni, ja kaikki mitä minussa on, hänen pyhää nimeänsä!

Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj mia tuta internaĵo Lian sanktan nomon.

Kiitä Herraa, sieluni, ja älä unohda, mitä hyvää hän minulle tehnyt on,

Benu, ho mia animo, la Eternulon, Kaj ne forgesu ĉiujn Liajn bonfarojn.

Joka sinulle kaikki syntis antaa anteeksi, ja parantaa kaikki rikokses;

Li pardonas ĉiujn viajn pekojn, Li sanigas ĉiujn viajn malsanojn;

Joka henkes päästää turmeluksesta, joka sinun kruunaa armolla ja laupiudella;

Li savas de la tombo vian vivon, Li kronas vin per boneco kaj favorkoreco;

Joka suus täyttää hyvyydellä, että sinun nuoruutes uudistetaan niinkuin kotkan.

Li satigas per bonaĵoj vian maljunan aĝon, Ke via juneco renoviĝas kiel ĉe aglo.

Herra saattaa vanhurskauden ja tuomion kaikille, jotka vääryyttä kärsivät.

La Eternulo faras justecon kaj juĝon al ĉiuj prematoj.

Hän on tiensä Mosekselle tiettäväksi tehnyt, Israelin lapsille tekonsa.

Li sciigis Siajn vojojn al Moseo, Siajn farojn al la Izraelidoj.

Laupias ja armollinen on Herra, kärsiväinen ja aivan hyvä.

Favorkora kaj kompatema estas la Eternulo, Longetolerema kaj tre bona.

Ei hän aina riitele, eikä vihastu ijankaikkisesti.

Ne eterne Li indignas, Kaj ne por ĉiam Li koleras.

Ei hän synteimme perästä tee meille, eikä kosta meille pahain tekoimme jälkeen.

Ne laŭ niaj pekoj Li agis kun ni, Kaj ne laŭ niaj krimoj Li redonis al ni.

Sillä niin korkia kuin taivas on maasta, antaa hän armonsa lisääntyä niille, jotka häntä pelkäävät.

Ĉar kiel alte estas la ĉielo super la tero, Tiel granda estas Lia boneco por tiuj, kiuj Lin timas.

Niin kaukana kuin itä on lännestä, siirsi hän meistä pahat tekomme.

Kiel malproksime estas la oriento de la okcidento, Tiel Li malproksimigis de ni niajn pekojn.

Niinkuin isä armahtaa lapsia, niin Herrakin armahtaa pelkääväisiänsä;

Kiel patro korfavoras filojn, Tiel la Eternulo korfavoras tiujn, kiuj Lin timas.

Sillä hän tietää, minkäkaltainen teko me olemme: hän muistaa meidät tomuksi.

Ĉar Li scias nian esencon; Li memoras, ke ni estas polvo.

Ihminen on eläissänsä niinkuin ruoho: hän kukoistaa niinkuin kukkanen kedolla:

La tagoj de homo estas kiel herbo; Kiel floro de kampo, tiel li floras.

Kuin tuuli käy sen päällitse, niin ei hän enään kestä, eikä hänen siansa tunne häntä ensinkään.

Pasas super ĝi vento, kaj ĝi jam ne ekzistas; Kaj ĝia loko ĝin jam ne rekonas.

Mutta Herran armo pysyy ijankaikkisesta ijankaikkiseen, hänen pelkääväistensä päälle, ja hänen vanhurskautensa lasten lapsiin,

Sed la boneco de la Eternulo daŭras eterne al tiuj, kiuj Lin timas, Kaj Lia bonfaremeco iras ĝis la pranepoj,

Niille, jotka hänen liittonsa pitävät, ja muistavat hänen käskyjänsä, tehdäksensä niitä.

Kiuj observas Lian interligon Kaj memoras Liajn ordonojn por ilin plenumi.

Herra on valmistanut istuimensa taivaassa, ja hänen valtakuntansa hallitsee kaikkia.

La Eternulo starigis en la ĉielo Sian tronon; Kaj Lia reĝeco regas ĉion.

Kiittäkäät Herraa, te hänen enkelinsä, te väkevät sankarit, jotka hänen käskynsä toimitatte, että hänen sanansa ääni kuultaisiin.

Benu la Eternulon Liaj anĝeloj, potencaj per sia forto, Kiuj plenumas Lian vorton, Por ke oni obeu la voĉon de Lia vorto.

Kiittäkäät Herraa, kaikki hänen sotaväkensä, te hänen palveliansa, jotka teette hänen tahtonsa.

Benu la Eternulon ĉiuj Liaj ĉirkaŭantoj, Liaj servantoj, kiuj plenumas Lian volon.

Kiittäkäät Herraa, kaikki hänen työnsä, kaikissa hänen valtansa paikoissa: kiitä, sieluni, Herraa.

Benu la Eternulon ĉiuj Liaj kreitaĵoj, En ĉiuj lokoj de Lia regado. Benu, ho mia animo, la Eternulon.