Proverbs 11

Väärä vaaka on Herralle kauhistus, mutta oikia puntari on hänelle otollinen.

Malvera pesilo estas abomenaĵo por la Eternulo; Sed plena pezo plaĉas al Li.

Kussa ylpeys on, siinä on myös ylönkatse; mutta viisaus on nöyräin tykönä.

Se venis malhumileco, venos ankaŭ honto; Sed ĉe la humiluloj estas saĝo.

Viattomuus johdattaa siviät, vaan pahuus kukistaa pilkkaajat.

La senkulpeco de la piuloj gvidos ilin; Sed la falsemo pereigos la maliculojn.

Ei rakkaus auta vihan päivänä, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.

Ne helpos riĉo en la tago de kolero; Sed bonfaremo savas de morto.

Viattoman vanhurskaus tekee hänen tiensä tasaiseksi, mutta jumalatoin lankee jumalattomassa menossansa.

La justeco de piulo ebenigas lian vojon; Sed malpiulo falos per sia malpieco.

Jumalisten vanhurskaus pelastaa heitä, vaan väärintekiät käsitetään viekkaudessansa.

La justeco de piuloj savos ilin; Sed la pasio de maliculoj ilin kaptos.

Kuin jumalatoin ihminen kuolee, niin ei ole yhtään toivoa: ja jota väärintekiät odottavat, se tulee tyhjäksi.

Kiam mortas homo pia, ne pereas lia espero; Sed la atendo de la pekuloj pereas.

Vanhurskas vapahdetaan vaivasta, ja jumalatoin tuleehänen siaansa.

Piulo estas savata kontraŭ mizero, Kaj malpiulo venas sur lian lokon.

Ulkokullatun ihmisen suun kautta petetään hänen lähimmäisensä; vaan vanhurskaat ymmärtävät sen, ja pelastetaan.

Per la buŝo de hipokritulo difektiĝas lia proksimulo; Sed per kompreno piuloj saviĝas.

Kaupunki iloitsee, koska vanhurskaan hyvin käy, ja riemuitsee, koska jumalatoin hukkuu.

Kiam al la piuloj estas bone, la urbo ĝojas; Kaj kiam pereas malpiuloj, ĝi estas gaja.

Vanhurskasten siunauksen kautta kaupunki korotetaan, vaan jumalattoman suun kautta kukistetaan.

Per la beno de piuloj urbo altiĝas; Kaj per la buŝo de malpiuloj ĝi ruiniĝas.

Joka lähimmäistänsä häpäisee, se on hullu, mutta toimellinen mies on vaiti.

Kiu mokas sian proksimulon, tiu estas malsaĝulo; Sed homo prudenta silentas.

Panettelia ilmoittaa salaisuuden, vaan jolla on uskollinen sydän, hän salaa sen.

Kiu iras kun kalumnioj, tiu elperfidas sekreton; Sed kiu havas fidelan spiriton, tiu konservas aferon.

Jossa ei neuvoa ole, siinä kansa hukkuu; vaan jossa monta neuvonantajaa on, siinä hyvin käy.

Ĉe manko de prikonsiliĝo popolo pereas; Sed ĉe multe da konsilantoj estas bonstato.

Joka toisen takaa, hän tulee vahinkoon; vaan joka siitä itsensä pitää pois, hän on murheetoin.

Malbonon faras al si tiu, kiu garantias por fremdulo; Sed kiu malamas donadon de mano, tiu estas ekster danĝero.

Vaimo, joka otollinen on, pitää kunnian; vaan väkevät pitävät rikkauden.

Aminda virino akiras honoron, Kaj potenculoj akiras riĉon.

Armias mies tekee ruumiillensa hyvää; vaan se, joka julma on, saattaa lihansa murheelliseksi.

Bonkora homo donos bonon al sia animo, Kaj kruelulo detruas sian karnon.

Jumalattoman työ on turha, vaan joka vanhurskautta kylvää, sillä on hyvä palkka.

Malvirtulo akiras profiton malveran, Kaj la semanto de virto veran rekompencon.

Sillä vanhurskaus saattaa elämän, vaan joka pahaa pyytää, hän saattaa kuoleman.

Bonfarado kondukas al vivo; Kaj kiu celas malbonon, tiu iras al sia morto.

Petollinen sydän on kauhistus Herralle, Vaan viattoman tie on hänelle otollinen.

Abomenaĵo por la Eternulo estas la malickoruloj; Sed plaĉas al Li tiuj, kiuj iras vojon pian.

Ei jumalattoimia auta, vaikka kaikki kätensä yhteen pistäisivät, mutta vanhurskaan siemen pelastetaan.

Oni povas esti certa, ke malvirtulo ne restos senpuna; Sed la idaro de virtuloj estos savita.

Kaunis vaimo ilman taidota on niinkuin sika, jolla olis kultainen käädy kuonossa.

Kiel ora ringo sur la nazo de porko, Tiel estas virino bela, sed malbonkonduta.

Vanhurskasten himo on ainoastaan hyvä, vaan jumalattomain odotus on kiukku.

La deziro de virtuloj estas nur bono; Sed malvirtuloj povas esperi nur koleron.

Muutama jakaa omastansa, ja saa enemmän; toinen säästää, jossa ei pitäisi, ja tulee köyhemmäksi.

Unu disdonas, kaj riĉiĝas ĉiam pli; Alia tro avaras, kaj tamen nur malriĉiĝas.

Sielu, joka siunaa, tulee rikkaaksi: ja joka juottaa, se myös juotetaan.

Animo benanta ĝuos bonstaton; Kaj kiu trinkigas, tiu mem havos sufiĉe por trinki.

Joka jyvät salaa, häntä kansa kiroilee; mutta joka myy, hänelle tulee siunaus.

Kiu retenas grenon, tiun malbenas la popolo; Sed beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas.

Joka varhain hyvää etsii, hänelle hyvin menestyy; mutta joka pahaa noudattaa, hänelle pahoin tapahtuu.

Kiu celas bonon, tiu atingos plaĉon; Sed kiu serĉas malbonon, tiun ĝi trafos.

Joka rikkauteensa luottaa, hän hukkuu, vaan vanhurskaat viheriöitsevät niinkuin lehti.

Kiu fidas sian riĉecon, tiu falos; Sed virtuloj floros kiel juna folio.

Joka huoneensa murheelliseksi tekee, hän saa tuulen perinnöksi: ja hullun täytyy viisasta palvella.

Kiu detruas sian domon, tiu heredos venton; Kaj malsaĝulo estas sklavo de saĝulo.

Vanhurskaan hedelmä on elämän puu: joka viisas on, hän kääntää sielut.

La frukto de virtulo estas arbo de vivo; Kaj akiranto de animoj estas saĝulo.

Koska vanhurskas paljon kärsii, kuinka paljoa enemmin jumalatoin ja syntinen?

Se virtulo ricevas redonon sur la tero, Tiom pli malvirtulo kaj pekulo!