Job 8

Niin vastasi Bildad Suasta ja sanoi:

Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Kuinka kauvan sinä tahdot näitä puhua? ja sinun suus puheet ovat niinkuin väkevä tuuli?

Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?

Väärinkö Jumala tuomitsee, eli rikkooko Kaikkivaltias oikeuden?

Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?

Jos poikas ovat syntiä tehneet hänen edessänsä, niin hän on hyljännyt heitä heidän pahain tekoinsa tähden.

Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.

Mutta jos sinä aikanansa etsit Jumalaa, ja rukoilet Kaikkivaltiasta hartaasti,

Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

Ja jos sinä olet puhdas ja hyvä, niin hän herättää sinun, ja taas tekee rauhalliseksi hurskautes majan.

Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.

Ja kussa sinulla oli ennen vähä, pitää tästedes sinulle sangen paljon lisääntymän.

Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

Sillä kysy nyt entisiltä sukukunnilta, ja rupee kysymään heidän isiltänsä.

Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

Sillä me olemme niinkuin eilen tulleet, ja emme mitään tiedä: meidän elämämme on niinkuin varjo maan päällä.

Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

Heidän pitää opettaman sinua, ja sanoman sinulle, ja tuoman puheensa edes sydämestänsä.

Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

Kasvaako kaisla, ellei seiso loassa? eli kasvaako ruoho ilman vettä?

Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?

Koska se vielä kukoistaa ennenkuin se niitetään, kuivettuu se ennenkuin heinä korjataan.

En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.

Niin käy kaikkein niiden, jotka Jumalan unhottavat, ja ulkokullattuin toivo katoo.

Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

Sillä hänen toivonsa tulee tyhjäksi, ja hänen uskalluksensa niinkuin hämähäkin verkko.

Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.

Hän luottaa huoneensa päälle, ja ei se pidä seisoman; hän turvaa siihen, ja ei se pidä pysyväinen oleman.

Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.

Se viheriöitsee kyllä ennen auringon nousemaa, ja sen heikot oksat kasvavat hänen yrttitarhassansa.

Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;

Hänen juurensa seisoo paksuna lähteen tykönä, ja huoneet kivien päällä.

Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;

Mutta koska hän nielee sen paikastansa, kieltää hän sen, niinkuin ei olis nähnytkään sitä.

Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.

Katso, tämä on hänen menonsa riemu; ja toiset taas kasvavat tuhasta.

Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

Sentähden katso, ei Jumala hyviä hylkää, eikä vahvista pahain kättä,

Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

Siihen asti että sinun suus naurulla täytetään ja huules riemulla.

Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.

Mutta ne jotka sinua vihaavat, pitää häpiään tuleman; ja jumalattomain asuinsia ei pidä pysyväinen oleman.

Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.