Job 36

Elihu puhui vielä ja sanoi:

Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

Odota vielä vähä, minä osoitan sinulle sen; sillä minulla on vielä nyt jotakin Jumalan puolesta sanomista.

Atendu ankoraŭ iom; mi montros al vi, Ĉar mi havas ankoraŭ kion paroli pro Dio.

Minä tuon minun ymmärrykseni kaukaa, ja osoitan, että minun Luojani on hurskas.

Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

Sillä minun puheessani ei tosin ole petosta, minun ymmärrykseni on vilpitöin sinun edessäs.

Ĉar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaŭ vi.

Katso, Jumala on voimallinen, ei kuitenkaan hän ketään hylkää: Hän on voimallinen sydämensä väestä.

Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malŝatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

Jumalatointa ei hän varjele, vaan auttaa köyhää oikeuteen.

Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

Ei hän käännä silmiänsä pois hurskaasta: hän on myös kuningasten kanssa istuimella: hän antaa heidän pysyä alinomati, että he korkiaksi tulevat.

Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun reĝoj sur trono Li sidigas ilin por ĉiam, Por ke ili estu altaj.

Ja ehkä vangit olisivat jalkapuussa, ja sidottuna surkeuden köysillä:

Kaj se ili estas ligitaj per ĉenoj, Malliberigitaj mizere per ŝnuroj,

Niin hän ilmoittaa heille heidän työnsä ja rikoksensa, että he ovat tehneet väkivaltaa,

Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

Ja avaa heidän korvansa kuritukseen, ja sanoo heille, että he kääntyisivät pois vääryydestä.

Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

Jos he kuulevat ja palvelevat häntä, niin he hyvissä päivissä vanhenevat ja ilolla elävät.

Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

Jos ei he kuule, niin he kaatuvat miekalla, ja hukkuvat ennenkuin he sen havaitsevat.

Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

Ulkokullatut kartuttavat vihan: ei he huuda, kuin he vankina ovat;

La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

Niin heidän sielunsa kuolee nuoruudessa, ja heidän elämänsä huorintekiäin seassa.

Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malĉastuloj.

Mutta vaivaista auttaa hän vaivaisuudessa, ja avaa köyhäin korvan murheessa.

Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

Hän tempaa sinunkin ahdistuksen kidasta avaruuteen, jolla ei pohjaa ole; ja sinun pöydälläs on lepo, täytetty kaikella hyvällä.

Ankaŭ vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon ĉe via tablo, plena de grasaĵoj.

Ja sinä olet täydellisesti havaitseva jumalattoman tuomion; mutta tuomio ja oikeus vahvistaa sinun.

Sed vi fariĝis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj juĝo tenas sin kune.

Katso, ettei viha ole vietellyt sinua voimassas, eli suuret lahjat ole kääntäneet sinua.

Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elaĉeto ne deklinu vin.

Luuletkos hänen huolivan jalouttas, kultaa eli jonkun väkevyyttä ja varaa?

Ĉu Li atentos vian riĉecon? Ne, nek oron, nek forton aŭ potencon.

Ei sinun tarvitse ikävöidä yötä, karatakses ihmisten päälle siallansa.

Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

Kavahda sinuas, ja älä käännä sinuas vääryyteen, niikuin sinä surkeuden tähden ruvennut olet.

Gardu vin, ne kliniĝu al malpieco; Ĉar tion vi komencis pro la mizero.

Katso, Jumala on korkia voimassansa: kuka on senkaltainen opettaja kuin hän on?

Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

Kuka tutkii hänen tiensä? ja kuka sanoo hänelle: sinä teet väärin?

Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri: Vi agis maljuste?

Muista, ettäs ylistät hänen töitänsä, niinkuin ihmiset veisaavat.

Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

Sillä kaikki ihmiset sen nähneet ovat: Ihmiset näkevät sen kaukaa.

Ĉiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

Katso, Jumala on suuri, ja emme tiedä sitä: hänen vuosilukunsa ovat arvaamattomat.

Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

Sillä hän tekee veden pieniksi pisaroiksi, ja ajaa pilvensä kokoon sateeksi,

Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili verŝiĝas pluve el la nebulo;

Että pilvet pisaroitsevat ja vuotavat vahvasti ihmisten päälle.

Verŝiĝas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

Koska hän aikoo hajoittaa pilvensä ja majansa jylinän.

Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapiŝojn de Sia tendo,

Katso, niin hän levittää valkeutensa sen päälle, ja peittää meren syvyyden.

Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

Sillä näillä tuomitsee hän kansan; ja antaa ruokaa runsaasti.

Ĉar per ili Li juĝas la popolojn Kaj donas ankaŭ manĝaĵon abunde.

Hän kätkee valkeuden käsissänsä, ja käskee sen palata.

Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al ĝi aperi denove.

Sen ilmoittaa hänen lähimmäisensä, joka on pitkäisen viha pilvissä.

Antaŭdiras pri ĝi ĝia bruo, Kaj eĉ la brutaroj, kiam ĝi alproksimiĝas.