Job 22

Silloin vastasi Eliphas Temanilainen, ja sanoi:

Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Mitä mies taitaa Jumalalle hyödyllinen olla? vaan itsiänsä taitaa ymmärtäväinen hyödyttää.

Ĉu Dion povas instrui homo? Ĉu povas Lin instrui eĉ saĝulo?

Luuletkos Kaikkivaltiaalle kelpaavan, että sinus luet hurskaaksi? eli mitä se auttais, ehkä sinun ties olisivat ilman rikosta?

Ĉu por la Plejpotenculo tio estas utila, se vi estas virta? Kaj ĉu Li havas profiton de tio, se via konduto estas pia?

Luuletkos, että hän pelkää sinua rangaista ja käydä oikeudelle kanssas?

Ĉu pro timo antaŭ vi Li disputos kun vi, Iros kun vi al juĝo?

Eikö sinun pahuutes ole suuri? Ja sinun vääryydelläs ei ole loppua.

Via malvirteco estas ja granda, Kaj viaj malbonagoj ne havas finon.

Sinä olet ottanut pantin veljeltäs ilman syytä, ja olet riisunut vaatteen alastomalta.

Vi prenis de viaj fratoj garantiaĵon vane, De preskaŭ-nuduloj vi deprenis la vestojn;

Et sinä ole antanut väsyneelle vettä juoda; sinä olet kieltänyt isoovaiselta leivän.

Al laculo vi ne donis akvon por trinki, Kaj al malsatulo vi rifuzis panon;

Mutta voimallinen sai omistaa maan, ja arvossa pidettävä sai siinä asua.

Per forta brako vi akiris teron, Kaj dank’ al eminenteco vi loĝis sur ĝi;

Lesket olet sinä laskenut tyhjänä, ja taittanut orpoin käsivarret.

Vidvinojn vi foririgis kun nenio, Kaj la brakojn de orfoj vi frakasis.

Sentähden olet sinä kierretty pauloilla, ja hämmästys on sinun äkisti peljättänyt,

Pro tio ĉirkaŭe de vi estas kaptiloj, Kaj subita teruro vin timigas.

Eli pimeys, ettes näkisi; ja vedenpaljous on peittänyt sinun.

Aŭ pro mallumo vi nenion vidas, Kaj multego da akvo vin kovris?

Eikö Jumala ole ylhäällä taivaissa? Ja katsos ylimmäisiä tähtiä, että ne korkiat ovat.

Ĉu ne estas Dio tie alte en la ĉielo? Rigardu la stelojn, kiel alte ili estas.

Ja sinä sanot: mitä Jumala tietää? taitaneeko hän tuomita sitä, mikä pimeydessä on?

Kaj vi diras: Kion scias Dio? Ĉu Li povas juĝi en mallumo?

Pilvet peittävät hänen, ettei hän näe: hän vaeltaa taivaan ympäristöllä.

La nuboj kovras Lin, kaj Li ne vidas; Kaj Li nur rondiras en la rondo de la ĉielo.

Tahdotkos tuta maailman polkuja, joita väärät ihmiset käyneet ovat?

Ĉu vi konservas la vojon antikvan, Kiun iradis homoj malpiaj,

Jotka ennen aikaansa hukkuneet ovat, ja vesi on liottanut heidän perustuksensa.

Kiuj estis kaptitaj antaŭtempe, Kaj kies grundo disverŝiĝis kiel rivero,

Ne jotka sanovat Jumalalle: mene meistä pois! mitä Kaikkivaltias taitais heidän tehdä.

Kiuj parolis al Dio: Foriru de ni! Kion povas fari al ni la Plejpotenculo?

Vaikka hän on täyttänyt heidän huoneensa tavaralla; mutta jumalattomain neuvo olkoon kaukana minusta.

Kvankam Li plenigis iliajn domojn per bonaĵo. Sed la pensmaniero de malvirtuloj estas malproksima de mi.

Hurskaat näkevät sen ja iloitsevat, ja viatoin pilkkaa heitä.

La virtuloj vidos kaj ĝojos; La senkulpulo mokos ilin:

Meidän varamme ei pidä hukkuman, vaan heidän tähteensä pitää tulen polttaman.

Certe malaperis nia kontraŭulo, Kaj kio restis, tion ekstermis fajro.

Niin sovi nyt hänen kanssansa, ja ole rauhallinen; siitä saat paljon hyvää.

Interkonsentu do kun Li, kaj vi havos pacon; Per tio venos al vi bono.

Kuule lakia hänen suustansa, ja käsitä hänen puheensa sinun sydämees.

Prenu el Lia buŝo instruon, Kaj metu Liajn vortojn en vian koron.

Jos sinä käännät sinus Kaikkivaltiaan tykö, niin sinä rakennetaan, ja saatat vääryyden kauvas majastas.

Se vi revenos al la Plejpotenculo, vi estos konstruita; Forigu malpiaĵon el via tendo.

Niin sinä annat kullan mullasta, ja ojan kivistä kalliin kullan.

Ĵetu en la polvon la multekostan metalon, Kaj la Ofiran oron sur la ŝtonojn de la torentoj;

Kaikkivaltias on sinun kultas, ja hopiaa pitää sinulla paljo oleman.

Tiam la Plejpotenculo estos via oro kaj via brilanta arĝento;

Silloin sinun ilos pitää oleman Kaikkivaltiaassa, ja nostaman kasvos Jumalan tykö.

Ĉar tiam vi havos vian plezuron en la Plejpotenculo, Kaj vi levos al Dio vian vizaĝon;

Sinä rukoilet häntä, ja hän kuulee sinua, ja sinä maksat lupaukses.

Vi preĝos al Li, kaj Li vin aŭskultos; Kaj viajn sanktajn promesojn vi plenumos;

Mitä aioit, sen hän antaa sinulle menestyä; ja valkeus paistaa sinun teilläs.

Se vi ion decidos, ĝi plenumiĝos ĉe vi; Kaj super viaj vojoj brilos lumo.

Sillä ne jotka itsensä nöyryyttävät, korottaa hän, ja se joka silmänsä painaa alas, vapautetaan.

Ĉar tiujn, kiuj humiliĝis, Li altigos; Kaj kiu mallevas la okulojn, tiu estos savita.

Sekin, joka ei viatoin ole, autetaan ja pelastetaan sinun kättes puhtauden tähden.

Ankaŭ tiun, kiu ne estis senkulpa, Li savos; Tia estos savita pro la pureco de viaj manoj.