Psalms 132

Veisu korkeimmassa Kuorissa. Muista, Herra, Davidia, ja kaikkia hänen vaivojansa,

Een lied Hammaaloth. O HEERE! gedenk aan David, aan al zijn lijden;

Joka Herralle vannoi, ja lupasi lupauksen Jakobin väkevälle:

Dat hij den HEERE gezworen heeft, den Machtige Jakobs gelofte gedaan heeft, zeggende:

En mene huoneeni majaan, enkä vuoteeseeni pane maata;

Zo ik in de tent mijns huizes inga, zo ik op de koets van mijn bed klimme!

En anna silmäini unta saada, enkä silmälautaini torkkua,

Zo ik mijn ogen slaap geve, mijn oogleden sluimering;

Siihenasti kuin minä löydän sian Herralle, Jakobin väkevän asumiseksi.

Totdat ik voor den HEERE een plaats gevonden zal hebben, woningen voor den Machtige Jakobs!

Katso, me kuulimme hänestä Ephratassa: me olemme sen löytäneet metsän kedoilla.

Ziet, wij hebben van haar gehoord in Efratha; wij hebben haar gevonden in de velden van Jaar.

Me tahdomme hänen asuinsioihinsa mennä, ja kumartaa hänen jalkainsa astinlaudan edessä.

Wij zullen in Zijn woningen ingaan, wij zullen ons nederbuigen voor de voetbank Zijner voeten.

Nouse, Herra, sinun lepoos, sinä ja sinun väkevyytes arkki.

Sta op, HEERE! tot Uw rust, Gij en de ark Uwer sterkte!

Anna pappis pukea heitänsä vanhurskaudella ja sinun pyhäs riemuitkaan.

Dat Uw priesters bekleed worden met gerechtigheid, en dat Uw gunstgenoten juichen.

Älä käännä pois voideltus kasvoja, sinun palvelias Davidin tähden.

Weer het aangezicht Uws Gezalfden niet af, om Davids, Uws knechts wil.

Herra on vannonut Davidille totisen valan, ja ei hän siitä vilpistele: sinun ruumiis hedelmästä minä istutan istuimelles.

De HEERE heeft David de waarheid gezworen, waarvan Hij niet wijken zal, zeggende: Van de vrucht uws buiks zal Ik op uw troon zetten.

Jos sinun lapses minun liittoni pitävät, ja minun todistukseni, jotka minä heille opetan, niin heidän lapsensa myös pitää sinun istuimellas istuman ijankaikkisesti.

Indien uw zonen Mijn verbond zullen houden, en Mijn getuigenissen, die Ik hun leren zal; zo zullen ook hun zonen tot in eeuwigheid op uw troon zitten.

Sillä Herra on Zionin valinnut, ja tahtoo sitä asuinsiaksensa.

Want de HEERE heeft Sion verkoren, Hij heeft het begeerd tot Zijn woonplaats, zeggende:

Tämä on minun leponi ijankaikkisesti: tässä minä tahdon asua; sillä se minulle kelpaa.

Dit is Mijn rust tot in eeuwigheid, hier zal Ik wonen, want Ik heb ze begeerd.

Minä hyvästi siunaan hänen elatuksensa, ja hänen köyhillensä kyllä annan leipää.

Ik zal haar kost rijkelijk zegenen, haar nooddruftigen zal Ik met brood verzadigen.

Hänen pappinsa minä puetan autuudella; ja hänen pyhänsä pitää ilolla riemuitseman.

En haar priesters zal Ik met heil bekleden, en haar gunstgenoten zullen zeer juichen.

Siellä minä annan puhjeta Davidin sarven: minä valmistan kynttilän voidellulleni.

Daar zal Ik David een hoorn doen uitspruiten; Ik heb voor Mijn Gezalfde een lamp toegericht.

Hänen vihollisensa minä häpiällä puetan; mutta hänen päällänsä pitää hänen kruununsa kukoistaman.

Ik zal zijn vijanden met schaamte bekleden; maar op hem zal zijn kroon bloeien.