Psalms 116

Sitä minä rakastan, että Herra kuulee minun rukoukseni äänen;

Ik heb lief, want de HEERE hoort mijn stem, mijn smekingen;

Että hän korvansa kallistaa minun puoleeni; sentähden minä avukseni huudan häntä elinaikanani.

Want Hij neigt Zijn oor tot mij; dies zal ik Hem in mijn dagen aanroepen.

Kuoleman paulat ovat minun piirittäneet, ja helvetin ahdistukset ovat minun löytäneet: minä tulin vaivaan ja tuskaan.

De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis.

Mutta minä avukseni huudan Herran nimeä: o Herra, pelasta minun sieluni!

Maar ik riep den Naam des HEEREN aan, zeggende: Och HEERE! bevrijd mijn ziel.

Herra on armollinen ja vanhurskas, ja meidän Jumalamme on laupias.

De HEERE is genadig en rechtvaardig, en onze God is ontfermende.

Herra kätkee yksinkertaiset: kuin minä olin kovin vaivattu, niin hän minua autti.

De HEERE bewaart de eenvoudigen; ik was uitgeteerd, doch Hij heeft mij verlost.

Palaja taas, minun sieluni, sinun lepoos; sillä Herra tekee hyvästi sinulle.

Mijn ziel! keer weder tot uw rust, want de HEERE heeft aan u welgedaan.

Sillä sinä olet sieluni temmannut pois kuolemasta, silmäni kyynelistä, jalkani kompastuksesta.

Want Gij, HEERE! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.

Minä vaellan Herran edessä eläväin maassa.

Ik zal wandelen voor het aangezicht des HEEREN, in de landen der levenden.

Minä uskon, sentähden minä puhun; mutta minä sangen vaivataan.

Ik heb geloofd, daarom sprak ik; ik ben zeer bedrukt geweest.

Minä sanoin hämmästyksessä: kaikki ihmiset ovat valehteliat.

Ik zeide in mijn haasten: Alle mensen zijn leugenaars.

Kuinka minä maksan Herralle kaikki hänen hyvät tekonsa, jotka hän minulle teki?

Wat zal ik den HEERE vergelden voor al Zijn weldaden aan mij bewezen?

Minä otan sen autuaallisen kalkin, ja saarnaan Herran nimeä.

Ik zal den beker der verlossingen opnemen, en den Naam des HEEREN aanroepen.

Minä maksan lupaukseni Herralle kaiken hänen kansansa edessä.

Mijn geloften zal ik den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.

Hänen pyhäinsä kuolema on kallis Herran edessä.

Kostelijk is in de ogen des HEEREN de dood Zijner gunstgenoten.

O Herra! minä olen sinun palvelias, minä olen sinun palvelias, sinun piikas poika: sinä olet minun siteeni vallallensa päästänyt.

Och, HEERE! zekerlijk ik ben Uw knecht, ik ben Uw knecht, een zoon Uwer dienstmaagd; Gij hebt mijn banden losgemaakt.

Minä uhraan sinulle kiitosuhria, ja Herran nimeä saarnaan.

Ik zal U offeren een offerande van dankzegging, en den Naam des HEEREN aanroepen.

Minä maksan Herralle lupaukseni kaiken hänen kansansa edessä,

Ik zal mijn gelofte den HEERE betalen, nu, in de tegenwoordigheid van al Zijn volk.

Herran huoneen esikartanoissa, keskellä sinua, Jerusalem. Halleluja!

In de voorhoven van het huis des HEEREN, in het midden van u, o Jeruzalem! Hallelujah!