Psalms 114

Kuin Israel Egyptistä läksi, Jakobin huone muukalaisesta kansasta,
Toen Israël uit Egypte toog, het huis Jakobs van een volk, dat een vreemde taal had;
Niin Juuda tuli hänen pyhäksensä: Israel hänen vallaksensa.
Zo werd Juda tot Zijn heiligdom, Israël Zijn volkomene heerschappij.
Sen meri näki ja pakeni: Jordan palasi takaperin,
De zee zag het, en vlood; de Jordaan keerde achterwaarts.
Vuoret hyppäsivät niinkuin oinaat, ja kukkulat niinkuin nuoret lampaat.
De bergen sprongen als rammen, de heuvelen als lammeren.
Mikä sinun oli meri, ettäs pakenit? ja sinä Jordan, ettäs palasit takaperin?
Wat was u, gij zee! dat gij vloodt? gij Jordaan! dat gij achterwaarts keerdet?
Te vuoret, että te hyppäsitte niinkuin oinaat? te kukkulat niinkuin nuoret lampaat?
Gij bergen, dat gij opsprongt als rammen? gij heuvelen! als lammeren?
Herran edessä vapisi maa, Jakobin Jumalan edessä,
Beef, gij aarde! voor het aangezicht des Heeren, voor het aangezicht van den God Jakobs;
Joka kalliot muuttaa vesilammiksi, ja kiven vesilähteeksi.
Die den rotssteen veranderde in een watervloed, den keisteen in een waterfontein.