Proverbs 30

Agurin Jakenin pojan pojan sanat ja opetus, jonka se mies pujui Itielille, Itielille ja Ukkalille.
De woorden van Agur, den zoon van Jake; een last. De man spreekt tot Ithiel, tot Ithiel en Uchal.
Minä olen kaikkein hulluin, ja ihmisten ymmärrys ei ole minussa.
Voorwaar, ik ben onvernuftiger dan iemand; en ik heb geen mensenverstand;
En minä ole oppinut viisautta, ja en tiedä pyhäin taitoa.
En ik heb geen wijsheid geleerd, noch de wetenschap der heiligen gekend.
Kuka taivaaseen menee ylös ja tulee alas? kuka käsittää tuulen pivoonsa? kuka sitoo veden vaatteeseen? kuka 0n asttanut kaikki maan ääret? mikä on hänen nimensä? kuinka hänen poikansa kutsutaan? tiedätkös?
Wie is ten hemel opgeklommen, en nedergedaald? Wie heeft den wind in Zijn vuisten verzameld? Wie heeft de wateren in een kleed gebonden? Wie heeft al de einden der aarde gesteld? Hoe is Zijn Naam, en hoe is de Naam Zijns Zoons, zo gij het weet?
Kaikki Jumalan sanat ovat kirkastetut, ja ovat kilpi niille, jotka uskovat hänen päällensä.
Alle rede Gods is doorlouterd; Hij is een Schild dengenen, die op Hem betrouwen.
Älä lisää hänen sanoihinsa, ettei hän sinua rankaisisi, ja sinä löyttäisiin valehteliaksi.
Doe niet tot Zijn woorden, opdat Hij u niet bestraffe, en gij leugenachtig bevonden wordt.
Kahta minä sinulta anon, ettes minulta niitä kieltäisi, ennenkuin minä kuolen:
Twee dingen heb ik van U begeerd, onthoud ze mij niet, eer ik sterve;
Väärä oppi ja valhe olkoon minusta kaukana: köyhyyttä ja rikkautta älä minulle anna; vaan anna minun saada määrätty osani ravinnosta.
IJdelheid en leugentaal doe verre van mij; armoede of rijkdom geef mij niet; voed mij met het brood mijns bescheiden deels;
Etten minä, jos minä ylen ravituksi tulisin, kieltäisi sinua ja sanoisi: kuka on Herra? eli, jos minä ylen köyhäksi tulisin, varastaisi, ja syntiä tekisi Jumalani nimeä vastaan.
Opdat ik, zat zijnde, U dan niet verloochene, en zegge: Wie is de HEERE? of dat ik, verarmd zijnde, dan niet stele, en den Naam mijns Gods aantaste.
Älä kanna palvelian päälle hänen isäntänsä edessä, ettei hän sinua kiroilisi ja sinä niin nuhteeseen tulet.
Achterklap niet van den knecht bij zijn heer, opdat hij u niet vloeke, en gij schuldig wordt.
On niitä, jotka kiroilevat isäänsä ja ei siunaa äitiänsä.
Daar is een geslacht, dat zijn vader vervloekt, en zijn moeder niet zegent;
On niitäkin, jotka luulevat itsensä puhtaaksi, ja ei ole kuitenkaan saastaisuudestansa pestyt.
Een geslacht, dat rein in zijn ogen is, en van zijn drek niet gewassen is;
Ovat myös, jotka silmänsä nostavat, ja silmälautansa korottavat;
Een geslacht, welks ogen hoog zijn, en welks oogleden verheven zijn;
Ja ovat, joilla on miekka hammasten siassa, ja veitset heidän syömähampainansa, ja syövät vaivaiset maan päältä, ja köyhät ihmisten seasta.
Een geslacht, welks tanden zwaarden, en welks baktanden messen zijn, om de ellendigen van de aarde en de nooddruftigen van onder de mensen te verteren.
Verenimijällä on kaksi tytärtä: tuo tänne, tuo tänne. Kolme on tyytymätöintä, ja tosin neljä ei sano kyllä olevan:
De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Deze drie dingen worden niet verzadigd; ja, vier zeggen niet: Het is genoeg!
Helvetti, vaimon suljettu kohtu, maa, joka ei vedellä täytetä: ja tuli ei sano: jo kyllä on.
Het graf, de gesloten baarmoeder, de aarde, die van water niet verzadigd wordt, en het vuur zegt niet: Het is genoeg!
Silmä joka häpäisee isäänsä, ja katsoo ylön totella äitiänsä, sen kaarneet ojan tykönä hakkaavat ulos, ja kotkan pojat syövät.
Het oog, dat den vader bespot, of de gehoorzaamheid der moeder veracht, dat zullen de raven der beek uitpikken, en des arends jongen zullen het eten.
Kolme minulle ovat ihmeelliset, ja neljää en minä tiedä:
Deze drie dingen zijn voor mij te wonderlijk, ja, vier, die ik niet weet:
Kotkan tiet taivaan alla, käärmeen retket kalliolla, haahden jäljet meren keskellä, ja miehen jäljet piian tykö.
De weg eens arends in den hemel; de weg ener slang op een rotssteen; de weg van een schip in het hart der zee; en de weg eens mans bij een maagd.
Niin on myös porton polut: hän syö ja pyyhkii suunsa, ja sanoo: en minä mitään pahaa ole tehnyt.
Alzo is de weg ener overspelige vrouw; zij eet en wist haar mond, en zegt: Ik heb geen ongerechtigheid gewrocht!
Kolmen kautta maakunta tulee levottomuuteen, ja tosin neljää hän ei voi kärsiä:
Om drie dingen ontroert zich de aarde, ja, om vier, die zij niet dragen kan:
Kuin palvelia rupee hallitsemaan, kuin hullu ylen ravituksi tulee,
Om een knecht, als hij regeert; en een dwaas, als hij van brood verzadigd is;
Kuin ilkiä naitetaan, ja kuin piika tulee emäntänsä perilliseksi.
Om een hatelijke vrouw, als zij getrouwd wordt; en een dienstmaagd, als zij erfgenaam is van haar vrouw.
Neljä on pientä maan päällä, ja ovat toimellisemmat viisaita.
Deze vier zijn van de kleinste der aarde; doch dezelve zijn wijs, met wijsheid wel voorzien.
Myyriäiset, heikko väki, jotka kuitenkin elatuksensa suvella toimittavat;
De mieren zijn een onsterk volk; evenwel bereiden zij in de zomer haar spijs.
Kaninit, heikko väki, jotka kuitenkin pesänsä kalliolle tekevät;
De konijnen zijn een machteloos volk; nochtans stellen zij hun huis in den rotssteen.
Heinäsirkoilla ei ole kuningasta, kuitenkin he lähtevät kaikki ylös joukossansa;
De sprinkhanen hebben geen koning; nochtans gaan zij allen uit, zich verdelende in hopen.
Hämähäkki kehrää käsillänsä, ja on kuninkaan linnoissa.
De spinnekop grijpt met de handen, en is in de paleizen der koningen.
Kolmella on jalo käyntö, ja tosin neljä astuu hyvin:
Deze drie maken een goeden tred; ja, vier zijn er, die een goeden gang maken;
Jalopeura, voimallinen petoin seassa, joka ei palaja kenenkään edestä;
De oude leeuw geweldig onder de gedierten, die voor niemand zal wederkeren;
Hurtta, jolla vahvat sivut ovat, ja kauris, ja kuningas, jota vastaan ei kenkään tohdi.
Een windhond van goede lenden, of een bok; en een koning, die niet tegen te staan is.
Jos sinä olet tyhmästi tehnyt, ja korottanut sinuas, ja jos sinä olet jotakin pahaa ajatellut, niin laske käsi suus päälle.
Zo gij dwaselijk gehandeld hebt, met u te verheffen, en zo gij kwaad bedacht hebt, de hand op den mond!
Joka rieskaa kirnuu, hän tekee voita: ja jokaa nenää pusertaa, hän vaatii ulos veren: ja joka vihaa kehoittaa, hän vaatii riitaan.
Want de drukking der melk brengt boter voort, en de drukking van den neus brengt bloed voort, en de drukking des toorns brengt twist voort.