Proverbs 15

Suloinen vastaus hillitse vihan, mutta kova sana saattaa mielen karvaaksi.

Een zacht antwoord keert de grimmigheid af; maar een smartend woord doet den toorn oprijzen.

Viisasten kieli saattaa opetuksen suloiseksi, vaan tyhmäin suu aina hulluuta sylkee.

De tong der wijzen maakt de wetenschap goed; maar de mond der zotten stort overvloediglijk dwaasheid uit.

Herran silmät katselevat joka paikassa, sekä pahat että hyvät.

De ogen des HEEREN zijn in alle plaatsen, beschouwende de kwaden en de goeden.

Terveellinen kieli on elämän puu: vaan valhettelevainen saattaa sydämen kivun.

De medicijn der tong is een boom des levens; maar de verkeerdheid in dezelve is een breuk in den geest.

Tyhmä laittaa isänsä kurituksen; vaan joka rangaistuksen ottaa, hän tulee taitavaksi.

Een dwaas zal de tucht zijns vaders versmaden; maar die de bestraffing waarneemt, zal kloekzinniglijk handelen.

Vanhurskaan huoneessa on yltäkyllä; vaan jumalattoman saalis on hävintö.

In het huis des rechtvaardigen is een grote schat; maar in des goddelozen inkomst is beroerte.

Viisasten huulet jakavat neuvoa; vaan tyhmäin sydän ei ole niin.

De lippen der wijzen zullen de wetenschap uitstrooien; maar het hart der zotten niet alzo.

Jumalattoman uhri on Herralle kauhistus; vaan jumalisten rukous on hänelle otollinen.

Het offer der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar het gebed der oprechten is Zijn welgevallen.

Jumalattoman tie on Herralle kauhistus; vaan joka vanhursjautta noudattaa, on hänelle rakas.

De weg der goddelozen is den HEERE een gruwel; maar dien, die de gerechtigheid najaagt, zal Hij liefhebben.

Kuritus on sille paha, joka hylkää tiensä: ja joka rangaistusta vihaa, hänen pitää kuoleman.

De tucht is onaangenaam voor dengene die het pad verlaat; en die de bestraffing haat, zal sterven.

Helvetti ja kadotus on Herran edessä: kunka paljon enemmin ihmisten lasten sydämet.

De hel en het verderf zijn voor den HEERE; hoeveel te meer de harten van des mensen kinderen?

Ei pilkkaaja rakasta sitä, joka häntä rankaisee, ja ei hän mene viisasten tykö.

De spotter zal niet liefhebben, die hem bestraft; hij zal niet gaan tot de wijzen.

Iloinen sydän tekee iloiset kasvot; vaan koska sydän on surullinen, niin rohkeus raukee.

Een vrolijk hart zal het aangezicht blijde maken; maar door de smart des harten wordt de geest verslagen.

Ymmärtäväinen sydän etsii viisautta; vaan tyhmäin suu tyhmyydellä ravitaan.

Een verstandig hart zal de wetenschap opzoeken; maar de mond der zotten zal met dwaasheid gevoed worden.

Surullisella ihmisellä ei ole koskaan hyvää päivää; vaan jolla hyvä sydän on, hänellä on joka päivä vieraspito.

Al de dagen des bedrukten zijn kwaad; maar een vrolijk hart is een gedurige maaltijd.

Parempi on vähä Herran pelvossa, kuin suuri tavara ilman lepoa.

Beter is weinig met de vreze des HEEREN, dan een grote schat, en onrust daarbij.

Parempi on ateria kaalia rakkaudessa, kuin syötetty härkä vihassa.

Beter is een gerecht van groen moes, waar ook liefde is, dan een gemeste os, en haat daarbij.

Vihainen mies saattaa toran matkaan; mutta kärsivällinen asettaa riidan.

Een grimmig man zal gekijf verwekken; maar de lankmoedige zal den twist stillen.

Laiskan tie on orjantappurainen; vaan hurskasten tie on tasainen.

De weg des luiaards is als een doornheg; maar het pad der oprechten is welgebaand.

Viisas poika iloittaa isänsä, ja hullu ihminen häpäisee äitinsä.

Een wijs zoon zal den vader verblijden; maar een zot mens veracht zijn moeder.

Hulluulle on tyhmyys iloksi; vaan toimellinen mies pysyy oikialla tiellä.

De dwaasheid is den verstandeloze blijdschap; maar een man van verstand zal recht wandelen.

Aivoitus raukee ilman neuvoaa; vaan jossa monta neuvonantajaa on, se on vahva.

De gedachten worden vernietigd, als er geen raad is; maar door veelheid der raadslieden zal elkeen bestaan.

Se on ihmisen ilo, että hän toimella vastata taitaa, ja aikanansa sanottu sana on otollinen.

Een man heeft blijdschap in het antwoord zijns monds; en hoe goed is een woord op zijn tijd!

Elämän tie johdattaa viisaan ylöspäin, välttämään helvettiä, joka alhaalla on.

De weg des levens is den verstandige naar boven; opdat hij afwijke van de hel, beneden.

Herra ylpeiden huoneet kukistaa, ja vahvistaa lesken rajat.

Het huis der hovaardigen zal de HEERE afrukken; maar de landpale der weduwe zal Hij vastzetten.

Ilkiäin aivoitukset ovat Herralle kauhistukseksi; vaan toimellinen puhe on otollinen.

Des bozen gedachten zijn den HEERE een gruwel; maar der reinen zijn liefelijke redenen.

Ahneudella voitetut kukistavat oman huoneensa; vaan joka lahjoja vihaa, saa elää.

Die gierigheid pleegt, beroert zijn huis; maar die geschenken haat, zal leven.

Vanhurskaan sydän ajattelee vastausta; vaan jumalattoman suu ammuntaa pahaa.

Het hart des rechtvaardigen bedenkt zich, om te antwoorden; maar de mond der goddelozen zal overvloediglijk kwade dingen uitstorten.

Herra on kaukana jumalattomista; vaan hän kuulee vanhurskasten rukoukset.

De HEERE is ver van de goddelozen; maar het gebed der rechtvaardigen zal Hij verhoren.

Suloinen kasvo iloittaa sydämen: hyvä sanoma tekee luut lihaviksi.

Het licht der ogen verblijdt het hart; een goed gerucht maakt het gebeente vet.

Korva, joka kuulee elämän rangaistusta, on asuva viisasten seassa.

Het oor, dat de bestraffing des levens hoort, zal in het midden der wijzen vernachten.

Joka ei itsiänsä salli kurittaa, se katsoo ylön sielunsa; vaan joka rangaistusta kuulee, hän tulee viisaaksi.

Die de tucht verwerpt, die versmaadt zijn ziel; maar die de bestraffing hoort, krijgt verstand.

Herran pelko on kuritus viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.

De vreze des HEEREN is de tucht der wijsheid; en de nederigheid gaat voor de eer.