Job 28

Hopialla on hänen lähtemisensä, ja kullalla sia, jossa valetaan.
Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.
Rauta otetaan maasta, ja kivistä vaski valetaan.
Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.
Pimeydelle asetti hän lopun, ja kaiken täydellisyyden hän tutki, niin myös kiven, joka paksussa pimeydessä on, ja kuoleman varjon.
Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.
Siitä vuotaa senkaltainen osa, että ympäriasuvaiset ei taida siitä jalkaisin käydä ylitse: se tyhjetään ihmisiltä ja vuotaa pois.
Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.
Vilja kasvaa maasta, jonka alla se muutetaan niinkuin tuulelta.
Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.
Saphiri löydetään muutamista paikoista, ja maan kokkareita, joissa kultaa on.
Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.
Sitä polkua ei ole yksikään lintu tuntenut, eikä variksen silmä nähnyt.
De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.
Ne ylpiät sikiät ei ole sitä sotkuneet, eikä jalopeura käynyt sen päällä.
De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.
Kädellä kallioon ruvetaan, ja vuoret ylösalaisin kukistetaan.
Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.
Ojat lasketaan kallioista, ja kaikkein kalliimmatkin näkee silmä.
In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.
Virrat estetään juoksemasta, ja ne ilmoitetaan, mitkä näissä peitetyt ovat.
Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.
Mutta kusta taito löydetään, ja kussa on ymmärryksen sia?
Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?
Ei yksikään ihminen tiedä hänen siaansa, eikä löydeta elävien maasta.
De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.
Syvyys sanoo: ei se ole minussa, ja meri sanoo: ei se ole minun tykönäni.
De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.
Ei hänestä anneta kultaa, eikä hopiaa punnita sen hinnaksi.
Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.
Ei Ophirin kulta, eli kalliit Onikin ja Saphirin kivet ole verratut hänen kanssansa.
Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.
Kulta ja kallis kivi ei taideta siihen verrattaa, eikä se taideta vaihetettaa kultaisiin astioihin.
Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.
Ramot ja Gabis ei ole mitään sen suhteen: se pidetään kalliimpana päärlyjä.
De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.
Topatsi Etiopiasta ei ole siihen verrattava, ja puhtain kulta ei maksa mitään sen suhteen.
Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.
Kusta siis taito tulee? ja kussa on ymmärryksen sia?
Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?
Hän on peitetty kaikkein elävien silmistä, ja salattu taivaan linnuiltakin.
Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.
Kadotus ja kuolema sanovat: me olemme korvillamme kuulleet hänen sanomansa.
Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.
Jumala tietää hänen tiensä, ja hän tuntee hänen siansa.
God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.
Sillä hän katselee maan ääriin, ja näkee kaikki, mitä taivaan alla on,
Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.
Niin että hän antaa tuulelle hänen painonsa ja vedelle hänen mittansa.
Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;
Koska hän asetti sateelle määrän ja pitkäisen tulen leimauksille hänen tiensä,
Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;
Silloin näki hän sen ja luki sen: hän valmisti sen ja myös tutki sen,
Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.
Ja sanoi ihmiselle: katso, Herran pelko on taito; ja karttaa pahaa on ymmärrys.
Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.