Job 15

Niin vastasi Eliphas Temanilainen ja sanoi:
Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:
Pitääkö taitavan niin tuuleen puhuman, ja täyttämän vatsansa tuulella?
Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?
Sinä nuhtelet kelvottomilla sanoilla ja puheilla, joista ei ole hyödytystä.
Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?
Sinä olet hyljännyt pelvon, ja puhut ylönkatseella Jumalan edessä.
Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.
Sillä sinun pahuutes opettaa niin sinun suus; ja sinä olet valinnut viekasten kielen.
Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.
Sinun suus pitää tuomitseman sinun, ja en minä: sinun huules pitää todistaman sinua vastaan:
Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.
Oletkos ensimäinen ihminen, joka syntynyt on? eli ennen (kaikkia) vuoria luotu?
Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?
Oletko sinä kuullut Jumalan salaisen neuvon? ja onko taito halvempi sinua?
Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?
Mitä sinä tiedät, jota emme tiedä; mitäs ymmärrät, joka ei ole meidän tykönämme?
Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?
Harmaapäät ja vanhat ovat meidän tykönämme, jotka ennen ovat eläneet kuin sinun isäs.
Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.
Pitäiskö Jumalan lohdutukset oleman halvat sinulle? Eli onko jotakin salaista tykönäs?
Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?
Mitä sinun sydämes aikoi? ja mitäs vilkutat silmiäs?
Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?
Kuinka sinä asetat mieles Jumalaa vastaan? että sinä senkaltaiset sanat suustas päästät.
Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.
Mikä on ihminen, että hän olis puhdas? ja että hän olis hurskas, joka vaimosta syntynyt on?
Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?
Katso, hänen pyhäinsä seassa ei ole yhtään nuhteetointa; ja taivaat ei ole puhtaat hänen edessänsä.
Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.
Kuinka paljon enemmin ihminen on kauhia ja ilkiä, joka juo vääryyttä niinkuin vettä?
Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?
Minä osoitan sinulle sen, kuule minua: minä luettelen sinulle, mitä minä nähnyt olen:
Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;
Mitä taitavat sanoneet ovat, jota ei yksikään heidän isistänsä ole salannut.
Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;
Joille ainoille maa annettu on, niin ettei yksikään outo saanut käydä heidän keskellänsä.
Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.
Jumalatoin vapisee kaiken elinaikansa, ja tyrannin vuosiluku on peitetty.
Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.
Pelvon ääni on hänen korvissansa, että rauhassakin pitää hävittäjä tuleman hänen päällensä.
Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.
Ei hän usko palajavansa pimeydestä, ja varoo aina miekkaa.
Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.
Kuin hän lähtee sinne ja tänne elatuksensa jälkeen, niin hän luulee aina pimeyden päivän käsissänsä olevan.
Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.
Ahdistus ja hätä peljättävät häntä, ja yllyttävät hänen, niinkuin kuningas valmis sotaan.
Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.
Sillä hän on ojentanut kätensä Jumalaa vastaan, ja vahvistanut itsensä Kaikkivaltiasta vastaan.
Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.
Hän juoksee päätäpäin häntä vastaan, ja seisoo ynseästi häntä vastaan.
Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden;
Hän on peittänyt kasvonsa lihavuudellansa, ja lihoittanut ja paisuttanut itsensä.
Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;
Mutta hänen pitää asuman hävitetyssä kaupungissa ja asumattomissa huoneissa, jotka roukkioksi riutumallansa ovat.
En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.
Ei hänen pidä rikastuman, eikä hänen tavaransa pysymän, eikä hänen onnensa pidä leviämän maassa.
Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.
Ei hänen pidä pääsemän pimeydestä: tulen liekki kuivaa hänen oksansa, ja hänen suunsa hengellä katoo.
Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.
Ei hän taida uskaltaa turhuuteen, että hän on petetty; sillä turhuus on hänen palkkansa.
Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.
Hän loppuu ennen aikaansa, ja hänen oksansa ei pidä vihoittaman.
Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.
Hän poimitaan niinkuin kypsymätöin marja viinapuusta, ja niinkuin öljypuu varistaa kukoistuksensa.
Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.
Sillä ulkokullattuin kokous pitää oleman yksinäinen, ja tulen pitää polttaman lahjain ottajan huoneen,
Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.
Hän siittää onnettomuuden, ja synnyttää vaivaisuuden; ja heidän vatsansa valmistaa petoksen.
Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.