Psalms 49

Koran lasten Psalmi, edelläveisaajalle. Kuulkaat tätä, kaikki kansat, ottakaat korviinne, kaikki maan asuvaiset,

(По слав. 48) За първия певец. Псалм на Кореевите синове. Чуйте това, всички народи; дайте ухо, всички жители на света,

Sekä yhteinen kansa että herrat, niin rikkaat kuin köyhät.

както нископоставени, така и високопоставени, богати и бедни заедно!

Minun suuni puhuu viisautta, ja minun sydämeni sanoo ymmärryksen.

Устата ми ще говори мъдрост и размишлението на сърцето ми — разбиране.

Minä tahdon kallistaa korvani vertauksiin, ja minun tapaukseni kanteleella soittaa.

Ще приклоня ухото си към притча, ще изложа гатанката си на арфа.

Miksi minun pitäis pelkäämän pahoina päivinä, kuin minun sortajani vääryys käy minua ympäri?

Защо да се боя в дни на бедствие, когато ме обкръжи беззаконието на тези, които са по петите ми,

Jotka luottavat tavaroihinsa, ja suuresti kerskaavat paljosta rikkaudestansa.

които се уповават на имота си и се хвалят с изобилието на богатството си!

Ei velikään taida ketään lunastaa, eikä Jumalalle ketään sovittaa.

Никой не може по никакъв начин да изкупи брат си, нито да даде на Бога откуп за него —

Sillä heidän sielunsa lunastus on ylen kallis, niin että se jää tekemättä ijankaikkisesti,

защото скъпо е изкупването на душите им и човек трябва да престане завинаги да се опитва —

Vaikka hän vielä kauvankin eläis ja ei näkisi hautaa.

за да живее вечно и да не види изтление.

Sillä hänen täytyy nähdä, että viisasten pitää kuoleman, niin myös tyhmän ja taitamattoman pitää hukkuman, ja pitää vieraille tavaransa jättämän.

Защото вижда, че мъдрите умират, и безумният, и неразумният заедно погиват, и оставят имота си на други.

Heidän sydämensä ajatus on, että heidän huoneensa pitää ijankaikkisesti pysymän, ja heidän majansa suvusta sukuun, ja heidän nimensä kuuluisaksi tulemaan maan päällä.

Тайната им мисъл е, че домовете им ще стоят вечно и жилищата им — от поколение във поколение; наричат с имената си земите си.

Mutta ei ihminen taida pysyä kunniassa, vaan verrataan eläimiin, jotka hukkuvat.

Но човекът, който е на почит, не остава; той е като животните, които се изтребват.

Tämä heidän tiensä on sula hulluus; kuitenkin, heidän jälkeentulevaisensa sitä suullansa kiittävät, Sela!

Това е пътят на безумните; а идващите след тях одобряват думите им. (Села.)

He makaavat helvetissä niinkuin lampaat, kuolema heitä kalvaa; mutta hurskasten pitää varhain heitä hallitseman, ja heidän öykkäyksensä pitää hukkuman, ja heidän täytyy jäädä helvettiin.

Като овце ще бъдат сложени в Шеол, ще ги пасе смъртта и праведните ще владеят над тях на сутринта. Силата им ще пояде Шеол, далеч от жилището им.

Kuitenkin vapahtaa Jumala minun sieluni helvetin vallasta; sillä hän korjasi minun, Sela!

Но Бог ще изкупи душата ми от силата на Шеол, защото ще ме приеме. (Села.)

Älä sitä tottele, koska joku rikastuu, eli jos hänen huoneensa kunnia suureksi tulee.

Не се бой, когато забогатее човек, когато се умножи славата на дома му,

Sillä kuin hän kuolee, niin ei hän mitään myötänsä vie, eikä hänen kunniansa mene alas hänen kanssansa.

защото, когато умре, няма да вземе със себе си нищо, славата му няма да слезе след него.

Sillä hän kiittää sieluansa elämästänsä: ja he ylistävät sinua, jos sinä itselles hyvää teet.

Макар че докато живее, той благославя душата си — защото хората те хвалят, когато правиш добро на себе си —

Niin he menevät isäinsä perästä, ja ei saa nähdä ikänä valkeutta.

пак ще отиде при поколението на бащите си, те няма да видят светлина навеки.

Koska ihminen on kunniassa, ja ei ole ymmärrystä, niin hän on verrattu eläimiin, jotka hukkuvat.

Човек, който е на почит, а няма разбиране, е като животните, които се изтребват.